Plorkanto 5
1 Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
Remember, O Lord, what is come upon us: consider and behold our reproach.
2 Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
Our inheritance is turned to aliens: our houses to strangers.
3 Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
We are become orphans without a father: our mothers are as widows.
4 Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
We have drunk our water for money: we have bought our wood.
5 Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
We were dragged by the necks, we were weary and no rest was given us.
6 Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
We have given our hand to Egypt, and to the Assyrians, that we might be satisfied with bread.
7 Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
Our fathers have sinned, and are not: and we have borne their iniquities.
8 Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
Servants have ruled over us: there was none to redeem us out of their hand.
9 Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
We fetched our bread at the peril of our lives, because of the sword in the desert.
10 Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
Our skin was burnt as an oven, by reason of the violence of the famine.
11 La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
They oppressed the women in Sion, and the virgins in the cities of Juda.
12 La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
The princes were hanged up by their hand: they did not respect the persons of the ancient.
13 La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
They abused the young men indecently: and the children fell under the wood.
14 La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
The ancients have ceased from the gates: the young men from the choir of the singers.
15 Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
The joy of our heart is ceased, our dancing is turned into mourning.
16 Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
The crown is fallen from our head woe to us, because we have sinned.
17 Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
Therefore is our heart sorrowful, therefore are our eyes become dim,
18 Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
For mount Sion, because it is destroyed, foxes have walked upon it.
19 Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
But thou, O Lord, shalt remain for ever, thy throne from generation to generation.
20 Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
Why wilt thou forget us for ever? why wilt thou forsake us for a long time?
21 Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
Convert us, O Lord, to thee, and we shall be converted: renew our days, as from the beginning.
22 Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.
But thou hast utterly rejected us, thou art exceedingly angry against us.
