Plorkanto 3
1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
Yo soy el hombre que fue afligido Con la vara de su furor.
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
Me guió y condujo en oscuridad y no en luz.
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
Ciertamente se apartó de mí. Contra mí vuelve su mano todo el día.
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
Consumió mi carne y mi piel, Quebró mis huesos.
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
Me sitió Y me encerró en tribulación y angustia.
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
Me encerró a vivir en oscuridad Como los que murieron hace tiempo.
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
Me cercó con muros de modo que no puedo salir. Me cargó una cadena pesada.
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
Aun cuando clamo y grito, Cierra oídos a mi oración.
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
Con piedras labradas bloqueó mi camino Y torció mis senderos.
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
Él es para mí como oso que acecha, Como león agazapado en lugares secretos.
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
Él trastornó mis caminos. Me destrozó y me dejó desolado.
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
Entesó su arco, Y me puso como blanco de su flecha.
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
Él hizo que las flechas de su caja portátil para flechas Penetraran en mis órganos internos.
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
Soy el escarnio para todo mi pueblo, El estribillo de burla todo el día.
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
Me llenó de amargura. Me dio a beber ajenjo.
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
Quebró mis dientes con grava Y me pisoteó en la ceniza,
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
Mi alma está lejos de la paz. Olvidé la felicidad.
18 Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
Y dije: Mi fuerza y mi esperanza En Yavé perecieron.
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
Recuerda mi aflicción y mi angustia, El ajenjo y la hiel.
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
Ciertamente mi alma recuerda Y está abatida dentro de mí.
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
Esto le recuerdo a mi mente, Por tanto tengo esperanza:
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
Por causa de las misericordias de Yavé No estamos consumidos. Porque sus compasiones no fallan.
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
Nuevas son cada mañana. Grande es tu fidelidad.
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
Yavé es mi porción, dice mi alma, Por tanto espero en Él.
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
Bueno es Yavé para los que lo esperan, Para el alma que lo busca.
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
Bueno es esperar en silencio La salvación de Yavé.
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
Bueno es para un hombre llevar El yugo desde su juventud,
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
Que se siente a solas y guarde silencio Puesto que Él se lo impuso.
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
Que ponga su boca en el polvo, Tal vez haya esperanza.
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
Que dé la mejilla al que lo abofetea, Y se harte de afrenta.
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
Porque ʼAdonay no desechará para siempre.
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
Aunque entristezca, Él tendrá compasión Según su abundante misericordia.
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
Porque no aflige voluntariamente, Ni entristece a los hijos de los hombres.
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
No aplasta bajo sus pies A todos los cautivos de la tierra.
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
No se aparta del justo juicio a un hombre En presencia de ʼElyón.
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
ʼAdonay no aprueba Pervertir la causa del hombre.
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
¿Quién dice algo y ocurre, A menos que ʼAdonay lo ordene?
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
¿No procede de la boca del ʼElyon Tanto lo bueno como lo malo?
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
¿Por qué se queja el hombre? Que se queje el hombre por el castigo de sus pecados.
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
Examinemos y probemos nuestros caminos, Y regresemos a Yavé.
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
Levantamos nuestros corazones y manos Hacia ʼEL en el cielo y dijimos:
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
Nosotros transgredimos y fuimos rebeldes. Tú no nos perdonaste.
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
Te cubriste con furor, Y nos perseguiste. Nos mataste sin compasión.
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
Te cubriste con una nube muy espesa Para que no pasara la oración.
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
Nos volviste como excrementos y basura entre los pueblos.
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
Todos nuestros enemigos ensanchan sus bocas contra nosotros.
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
Terror y trampa están sobre nosotros, Desolación y destrucción.
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
Mis ojos derraman manantiales de agua A causa de la destrucción de la hija de mi pueblo.
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
Mis ojos manan sin cesar, sin alguna tregua.
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
Hasta que Yavé vea Y mire desde el cielo.
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
Mis ojos traen sufrimiento a mi alma A causa de las hijas de mi ciudad.
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
Como a un pájaro me cazaron Los que sin causa son mis enemigos.
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
Me echaron en la cisterna Y pusieron una piedra sobre mí.
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
Las aguas fluyeron sobre mi cabeza. Yo dije: ¡Estoy muerto!
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
De lo más hondo de la fosa, oh Yavé, Invoqué tu Nombre.
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
Oíste mi voz: No cierres tu oído A mi suspiro, a mi clamor.
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
Tú te acercaste cuando te invoqué, Dijiste: ¡No temas!
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
Oh ʼAdonay, Tú defendiste la causa de mi vida. Tú redimiste mi vida.
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
Tú viste, oh Yavé, mi opresión. Juzga mi causa.
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
Tú viste toda su venganza, Todos sus planes contra mí.
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
Tú oíste, oh Yavé, Todos sus reproches contra mí.
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
Los labios de mis asaltantes y su murmuración Están contra mí todo el día.
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
Observa su sentarse y levantarse. Yo soy su estribillo de burla.
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
Tú, oh Yavé, les recompensarás Según la obra de sus manos.
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
Les darás dureza de corazón. Tu maldición estará sobre ellos.
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
Oh Yavé, persíguelos en tu furor Y destrúyelos de debajo de los cielos, oh Yavé.
