Plorkanto 3
1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
Soy el hombre que ha experimentado el sufrimiento bajo la vara de la ira de Dios.
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
Me ha alejado, obligándome a caminar en las tinieblas en lugar de la luz.
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
De hechome golpea una y otra vez todo el día.
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
Me ha desgastado; me ha hecho pedazos.
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
Me ha asediado, rodeándome de amargura y miseria.
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
Me ha obligado a vivir en las tinieblas, como los muertos desde hace tiempo.
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
Ha levantado un muro a mi alrededor para que no pueda escapar; me ha atado con pesadas cadenas.
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
Aunque siga clamando por ayuda, se niega a escuchar mi oración.
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
Ha puesto piedras en mi camino y me envía por senderos torcidos.
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
Es un oso que me acecha, un león escondido listo para atacar,
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
Me arrastró de mi camino y me hizo pedazos, dejándome indefenso.
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
Cargó su arco con una flecha y me usó como blanco,
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
Me disparó en los riñones con sus flechas.
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
Ahora todos se ríen de mí, cantando canciones que se burlan de mí todo el día.
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
Me ha llenado de amargura; me ha llenado de amargo ajenjo.
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
Me ha roto los dientes con arenilla; me ha pisoteado en el polvo.
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
Me ha arrancado la paz; he olvidado todo lo bueno de la vida.
18 Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
Por eso digo: Mi expectativa de una larga vida ha desaparecido, junto con todo lo que esperaba del Señor.
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
No olvides todo lo que he sufrido en mi agonía, tan amargo como el ajenjo y el veneno.
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
Ciertamente no lo he olvidado. Lo recuerdo demasiado bien, por eso me hundo en la depresión.
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
Pero aún tengo esperanza cuando pienso en esto:
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
Es por el amor fiel del Señor que nuestras vidas no están destruidas, pues con sus actos de misericordia nunca nos abandona.
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
Él los renueva cada mañana. ¡Qué maravillosamente fiel eres, Señor!
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
El Señor es todo lo que necesito, me digo a mí mismo: Pondré mi esperanza en él.
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
El Señor es bueno con los que confían en él, con cualquiera que lo siga.
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
Es bueno esperar tranquilamente la salvación del Señor.
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
Es bueno que el ser humano aprenda a soportar con paciencia la disciplina mientras es joven.
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
Debe sentarse solos en silencio, porque es Dios quien lo ha disciplinado.
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
Debe inclinarse con el rostro hacia el suelo, porque aún puede haber esperanza.
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
Debe poner la mejilla a quien quiera abofetearlos; debe aceptar los insultos de los demás.
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
Porque el Señor no nos abandonará para siempre.
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
Aunque nos venga la tristeza, él nos muestra misericordia porque su amor fiel es muy grande.
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
Porque no quiere herir ni causarle dolor a ninguno.
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
Ya sea que alguien maltrate a todos los prisioneros de la tierra
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
Ole niegue a alguien sus derechos mientras el Altísimo lo ve,
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
O sea que alguien engañe a otro en su caso legal, estas son cosas el Señor noaprueba.
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
¿Quién habló y llegó a existir? ¿No fue el Señor quien lo ordenó?
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
Cuando el Altísimo habla puede ser para un desastre o para una bendición.
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
¿Por qué habría de quejarse un ser humano de las consecuencias de sus pecados?
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
Debemos mirarnos a nosotros mismos, examinar nuestros actos y volver al Señor.
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
No nos limitemos a levantar la mano a Dios hacia el cielo, sino nuestra mente también, y digamos:
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
“Nosotros somos pecadores; nosotros somos rebeldes ¡y tú no nos has perdonado!”
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
Te has envuelto en ira y nos has perseguido, matándonos sin piedad. Has destruido sin piedad.
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
Te has envuelto en una nube que ninguna oración puede penetrar.
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
Nos has convertido en residuos y desechos para las naciones de alrededor.
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
Todos nuestros enemigos abren la boca para criticarnos.
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
Estamos aterrorizados y atrapados, devastados y destruidos.
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
Las lágrimas brotan de mis ojos por la muerte de mi pueblo.
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
Mis ojos rebosan de lágrimas todo el tiempo. No se detendrán
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
Hasta que el Señor mire desde el cielo y vea lo que pasa.
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
Lo que he visto me atormenta por lo que ha sucedido a todas las mujeres de mi ciudad.
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
Sin razón alguna mis enemigos me atraparon como a un pájaro.
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
Intentaron matarme arrojándome a un pozo y tirándome piedras.
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
El agua me inundó hastala cabeza, y pensé que moriría.
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
Desde lo más profundo de la fosa te llamé, Señor.
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
Tú me oíste cuando oré: “Por favor, no ignores mi grito de auxilio”.
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
Viniste a mí cuando te llamé, y me dijiste: “¡No tengas miedo!”
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
¡Has tomado mi caso y me has defendido; has salvado mi vida!
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
Señor, tú has visto las injusticias que se han cometido contra mí; ¡Defiéndeme, por favor!
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
Has observado lo vengativos que son y las veces que han conspirado contra mí.
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
Señor, tú has oído cómo me han insultado y lo que han tramado contra mí,
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
¡Cómo mis enemigos hablan contra mí y se quejan de mí todo el tiempo!
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
¡Mira! Ya sea que estén sentados o de pie, siguen burlándose de mí en sus canciones.
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
¡Págales como se merecen, Señor, por todo lo que han hecho!
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
Dales algo para que sus mentes queden cubiertas! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
Persíguelos en tu cólera, Señor, y deshazte de ellos de la tierra!
