< Plorkanto 3 >

1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
Еу сунт омул каре а вэзут суферинца суб нуяуа урӂией Луй.
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
Ел м-а дус, м-а мынат ын ынтунерик, ши ну ын луминэ.
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
Нумай ымпотрива мя Ышь ынтинде ши Ышь ынтоарче мына тоатэ зиуа.
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
Мь-а прэпэдит карня ши пеля ши мь-а здробит оаселе.
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
А фэкут зид ымпрежурул меу ши м-а ынконжурат ку отравэ ши дурере.
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
Мэ ашазэ ын ынтунерик, ка пе чей морць пентру тотдяуна.
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
М-а ынконжурат ку ун зид ка сэ ну ес; м-а пус ын ланцурь греле.
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
Сэ тот стриг ши сэ тот чер ажутор, кэч Ел тот ну-мь примеште ругэчуня.
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
Мь-а аступат каля ку петре чоплите ши мь-а стрымбат кэрэриле.
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
Мэ пындеште ка ун урс ши ка ун леу ынтр-ун лок аскунс.
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
Мь-а абэтут кэиле ши апой с-а арункат пе мине ши м-а пустиит.
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
Шь-а ынкордат аркул ши м-а пус цинтэ сэӂеций Луй.
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
Ын рэрункь мь-а ынфипт сэӂециле дин толба Луй.
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
Ам ажунс де рысул попорулуй меу ши тоатэ зиуа сунт пус ын кынтече де батжокурэ де ей.
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
М-а сэтурат де амэрэчуне, м-а ымбэтат ку пелин.
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
Мь-а сфэрымат динций ку петре, м-а акоперит ку ченушэ.
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
Мь-ай луат пачя ши ну май куноск феричиря.
18 Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
Ши ам зис: „С-а дус путеря мя де вяцэ ши ну май ам ничо нэдежде ын Домнул.”
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
Гындеште-Те ла неказул ши суферинца мя, ла пелин ши ла отравэ!
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
Кынд ышь адуче аминте суфлетул меу де еле, есте мыхнит ын мине.
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
Ятэ че май гындеск ын инима мя ши ятэ че мэ фаче сэ май траг нэдежде:
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
Бунэтэциле Домнулуй ну с-ау сфыршит, ындурэриле Луй ну сунт ла капэт,
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
чи се ынноеск ын фиекаре диминяцэ. Ши крединчошия Та есте атыт де маре!
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
„Домнул есте партя мя де моштенире”, зиче суфлетул меу, „де ачея нэдэждуеск ын Ел.”
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
Домнул есте бун ку чине нэдэждуеште ын Ел, ку суфлетул каре-Л каутэ.
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
Бине есте сэ аштепць ын тэчере ажуторул Домнулуй.
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
Есте бине пентру ом сэ поарте ун жуг ын тинереця луй.
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
Сэ стя сингур ши сэ такэ, пентру кэ Домнул и л-а пус пе грумаз;
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
сэ-шь умпле гура ку цэрынэ ши сэ ну-шь пярдэ нэдеждя;
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
сэ дя образул челуй че-л ловеште ши сэ се сатуре де окэрь.
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
Кэч Домнул ну ляпэдэ пентру тотдяуна.
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
Чи, кынд мыхнеште пе чинева, Се ындурэ ярэшь де ел дупэ ындураря Луй чя маре,
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
кэч Ел ну некэжеште ку плэчере, нич ну мыхнеште букурос пе копиий оаменилор.
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
Кынд се калкэ ын пичоаре тоць принший де рэзбой ай уней цэрь,
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
кынд се калкэ дрептатя оменяскэ ын фаца Челуй Пряыналт,
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
кынд есте недрептэцит ун ом ын причина луй, ну веде Домнул?
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
Чине а спус ши с-а ынтымплат чева фэрэ порунка Домнулуй?
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
Ну ес дин гура Челуй Пряыналт рэул ши бинеле?
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
Де че сэ се плынгэ омул кыт трэеште? Фиекаре сэ се плынгэ май бине де пэкателе луй!
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
Сэ луэм сяма ла умблетеле ноастре, сэ ле черчетэм ши сэ не ынтоарчем ла Домнул.
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
Сэ не ынэлцэм ши инимиле ку мыниле спре Думнезеу дин чер, зикынд:
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
„Ам пэкэтуит, ам фост ындэрэтничь, ши ну не-ай ертат!”
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
Ын мыния Та, Те-ай аскунс ши не-ай урмэрит, ай учис фэрэ милэ.
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
Те-ай ынвэлуит ынтр-ун нор, ка сэ ну стрэбатэ ла Тине ругэчуня ноастрэ.
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
Не-ай фэкут де батжокурэ ши де окарэ принтре попоаре.
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
Тоць врэжмаший ноштри дескид гура ымпотрива ноастрэ.
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
Де гроазэ ши де гроапэ ам авут парте, де прэпэд ши пустиире.
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
Шувоае де апэ ымь кург дин окь дин причина прэпэдулуй фийчей попорулуй меу.
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
Ми се топеште окюл ын лакримь некурмат ши фэрэ рэгаз,
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
пынэ че Домнул ва приви дин чер ши ва ведя.
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
Мэ доаре окюл де плынс пентру тоате фийчеле четэций меле.
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
Чей че мэ урэск фэрэ темей м-ау гонит ка пе о пасэре.
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
Вояу сэ-мь нимичяскэ вяца ынтр-о гроапэ ши ау арункат ку петре ын мине.
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
Мь-ау нэвэлит апеле песте кап ши зичям: „Сунт пердут!”
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
Дар ам кемат Нумеле Тэу, Доамне, дин фундул гропий.
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
Ту мь-ай аузит гласул: „Ну-Ць аступа урекя ла суспинеле ши стригэтеле меле!”
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
Ын зиуа кынд Те-ам кемат, Те-ай апропият ши ай зис: „Ну те теме!”
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
Доамне, Ту ай апэрат причина суфлетулуй меу, мь-ай рэскумпэрат вяца!
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
Доамне, ай вэзут апэсаря мя: фэ-мь дрептате!
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
Ай вэзут тоате рэзбунэриле лор, тоате унелтириле лор ымпотрива мя.
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
Доамне, ле-ай аузит окэриле, тоате унелтириле ымпотрива мя,
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
кувынтэриле потривничилор мей ши плануриле пе каре ле урзяу ын фиекаре зи ымпотрива мя.
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
Уйтэ-Те кынд стау ей жос сау кынд се скоалэ! Еу сунт кынтекул лор де батжокурэ.
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
Рэсплэтеште-ле, Доамне, дупэ фаптеле мынилор лор!
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
Ымпетреште-ле инима ши арункэ блестемул Тэу ымпотрива лор!
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
Урмэреште-й, ын мыния Та, ши штерӂе-й де суб черурь, Доамне!

< Plorkanto 3 >