Plorkanto 3
1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
18 Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
