Judas 1
1 Judas, servisto de Jesuo Kristo kaj frato de Jakobo, al la alvokitoj, amataj en Dio, la Patro, kaj konservitaj por Jesuo Kristo:
Ko au Siute, ko e tamaioʻeiki ʻa Sisu Kalaisi, mo e tokoua ʻo Semisi, kiate kinautolu kuo fakamāʻoniʻoniʻi ʻe he ʻOtua ko e Tamai, pea kuo fakamoʻui ʻe Sisu Kalaisi, ko e uiuiʻi:
2 Kompato al vi kaj paco kaj amo pligrandiĝu.
Ke tupulekina pe kiate kimoutolu ʻae ʻofa mataʻataʻatā pe, mo e melino, mo e ʻofa.
3 Amataj, kiam mi faris ĉian diligentecon, por skribi al vi pri nia komuna savo, mi deviĝis skribi al vi, por kuraĝigi vin batali por la kredo, jam per unu fojo transdonita al la sanktuloj.
ʻE kāinga ʻofeina, ʻi heʻeku fai fakatoʻotoʻo ʻaupito ke tohi atu kiate kimoutolu ki he fakamoʻui lahi, naʻe totonu ke u tohi kiate kimoutolu, mo enginaki ke mou fekuki fakamātoato koeʻuhi ko e tui naʻe ʻatu ʻi muʻa ki he kāinga māʻoniʻoni.
4 Ĉar enŝteliĝis iuj homoj, jam antaŭ longe destinitaj por ĉi tiu kondamno, malpiuloj, ŝanĝante la gracon de nia Dio en diboĉecon, kaj malkonfesante la solan Estron kaj nian Sinjoron Jesuo Kristo.
He ʻoku ai ʻae kau tangata kuo nau fetolofi fakapōloto, ʻakinautolu naʻe tohi ʻi muʻa ki he malaʻia ni, ko e kau tangata taʻelotu, ʻonau liliu ʻae ʻofa ʻa hotau ʻOtua ko e faianga angahala, ʻo fakafisinga ʻi he ʻEiki pe taha ko e ʻOtua ko hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi.
5 Mi do volas rememorigi vin, kvankam vi jam per unu fojo sciiĝis pri ĉio, ke la Sinjoro, savinte popolon el la Egipta lando, poste pereigis la nekredantojn.
Ko ia ʻoku ou loto ke fakamanatuʻi ʻakimoutolu, ka naʻa mou ʻilo muʻa ʻae meʻa ni, koeʻuhi ʻi he hili hono fakamoʻui ʻe he ʻEiki ʻae kakai mei he fonua ko ʻIsipite, pea ne toki fakaʻauha ʻakinautolu naʻe ʻikai ke tui.
6 Kaj anĝelojn, kiuj ne konservis sian regadon, sed forlasis sian propran loĝejon, Li rezervis sub mallumo en katenoj ĉiamaj ĝis la juĝo en la granda tago. (aïdios g126)
Pea ko e kau ʻāngelo naʻe ʻikai ke tuʻumaʻu ʻi honau muʻaki ʻalunga, ka naʻa nau tukuange honau nofoʻanga, kuo ne tuku ke moʻua ʻakinautolu ki he ngaahi haʻi taʻengata ʻoe fakapoʻuli ʻo aʻu ki he fakamaau ʻoe ʻaho lahi. (aïdios g126)
7 Kiel ankaŭ Sodom kaj Gomora kaj la ĉirkaŭaj urboj tiel same, kiel ĉi tiuj, malĉastiĝinte kaj foririnte post fremdan karnon, estas elmontritaj kiel ekzemplo, suferante la punon de eterna fajro. (aiōnios g166)
ʻO hangē foki ko Sotoma mo Komola, mo e ngaahi kolo naʻa nau vāofi mo fai tatau, ʻonau tuku ʻakinautolu ki he feʻauaki, mo e muimui ki he feholikoviʻaki, kuo fokotuʻu ko e fakaʻilonga, ʻonau moʻua ʻi he totongi ʻoe afi taʻengata. (aiōnios g166)
8 Tamen tiel same ankaŭ ĉi tiuj en siaj sonĝadoj malpurigas la karnon, malestimas aŭtoritaton, kaj insultas honorojn.
ʻOku pehē foki ʻakinautolu ni, ʻae kau misi [kovi], ʻoku nau ʻuliʻi ʻae sino, ʻo manukiʻi ʻae pule, mo lauʻikovi ʻae kau pule.
9 Sed Miĥael, la ĉefanĝelo, kiam en kontraŭstaro al la diablo li disputis pri la korpo de Moseo, ne kuraĝis lin akuzi insulte, sed diris: La Sinjoro vin riproĉu.
Ka ʻi he alea ʻa Maikeli ko e ʻāngelo lahi mo e tēvolo, naʻe fakakikihi ia ki he sino ʻo Mōsese, ka naʻe ʻikai te ne tali ʻaki ia ha lea manuki, ka naʻa ne pehē, “Ke lōmia koe ʻe he ʻEiki.”
10 Sed tiuj insultas ja ĉion, kion ili ne scias; sed kion ili per naturo komprenas, kiel la bestoj senprudentaj, en tio ili malvirtiĝas.
Ka ʻoku lea kovi ʻakinautolu ni ki he ngaahi meʻa ʻoku ʻikai te nau ʻiloʻi: ka ko e ngaahi meʻa ʻoku nau ʻilo fakakakano pe fakataha mo e fanga manu taʻeloto, ko e ngaahi meʻa ko ia ʻoku nau ʻuliʻi ai ʻakinautolu.
11 Ve al ili! ĉar ili iris sur la vojo de Kain, kaj forĵetis sin en la eraron de Bileam por dungopago, kaj pereis en la kontraŭdirado de Koraĥ.
ʻE malaʻia ʻakinautolu! He kuo nau ʻalu ʻi he hala ʻo Keini, ʻo tāfea atu ki he hē ʻa Pelami koeʻuhi ko e totongi, pea nau ʻauha ʻi he angatuʻu ʻa Kola.
12 Ili estas la subakvaj rokoj en viaj agapoj, kun vi kunfestenante, sentime sin paŝtante; nuboj senakvaj, per vento disportataj; aŭtunaj arboj senfruktaj, dufoje mortintaj, elradikigitaj;
Ko e ngaahi ʻila ʻakinautolu ni ʻi hoʻomou ngaahi kātoanga ʻofa, ʻi heʻenau keinangaʻanga mo kimoutolu, ʻonau kai fekinaki mo taʻemanavahē: ko e ngaahi ʻao taʻeaihavai, ʻoku vilingia fano ʻe he ngaahi matangi; ko e ngaahi ʻakau fua mate, taʻefua, ʻo mate ʻangaua, kuo taʻaki fuʻu hake;
13 sovaĝaj marondoj, elŝaŭmantaj siajn hontindaĵojn; steloj vagantaj, por kiuj la nigreco de mallumo por eterne estas rezervata. (aiōn g165)
Ko e ngaahi peau lili ʻoe tahi, ʻoku nau koā atu ʻenau fakamā; ko e ngaahi fetuʻu he fano pe, pea kuo tuku moʻonautolu ʻae ʻuliʻuli ʻoe fakapoʻuli taʻengata. (aiōn g165)
14 Kaj al ili ankaŭ Ĥanoĥ, la sepa post Adam, profetis, dirante: Jen la Sinjoro venis kun Siaj sanktaj miriadoj,
Pea naʻe kikite kiate kinautolu ni foki ʻe ʻInoke, ko hono toko fitu meia ʻAtaina, ʻo pehē, “Vakai, ʻoku hāʻele mai ʻae ʻEiki mo e ngaahi toko mano ʻo ʻene kakai māʻoniʻoni.
15 por fari juĝon kontraŭ ĉiuj, kaj por kondamni ĉiujn malpiulojn pri ĉiuj malpiaĵoj, kiujn ili malpie faris, kaj pri ĉiuj obstinaj paroloj, kiujn malpiaj pekuloj parolis kontraŭ Li.
Ke fai ʻae fakamaau ki he kakai kotoa pē, mo fakamoʻoni ki he kakai taʻelotu kotoa pē ʻa ʻenau ngaahi ngāue fakataʻelotu kotoa pē ʻaia kuo nau fai ʻi he anga fakataʻelotu, pea mo e ngaahi meʻa fakamamahi kotoa pē ʻaia kuo lea ʻaki ʻe he kau angahala taʻelotu kiate ia.”
16 Ili estas murmuremuloj, plendemuloj, irantaj laŭ siaj voluptoj (dum ilia buŝo parolas fanfaronaĵojn) kaj favorantaj personojn pro profito.
Ko e kau lāunga mo hanu ʻakinautolu ni, ʻoku nau angimui ki he ngaahi holi kovi ʻanautolu; pea ʻoku lea fakapuhopuha ʻa honau ngutu, ʻonau filifilimānako ki he kakai koeʻuhi ko e koloa.
17 Sed vi, amataj, memoru la dirojn antaŭe parolitajn de la apostoloj de nia Sinjoro Jesuo Kristo;
Kae manatuʻi ʻekimoutolu, ko e ʻofeina, ki he ngaahi lea naʻe lea ʻaki ʻi muʻa ʻe he kau ʻaposetolo ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi;
18 nome, ke ili diris al vi: En la lasta tempo estos mokemuloj, irantaj laŭ siaj propraj voluptoj malpiaj.
He naʻa nau fakahā kiate kimoutolu, “ʻE ai ʻae kau manuki ʻi he kuonga ki mui, pea te nau angimui ki he ngaahi holi fakataʻelotu ʻanautolu.”
19 Tiuj estas la apartigantoj, laŭsentaj, ne havantaj la Spiriton.
Ko kinautolu ni ʻoku nau mavaheʻi ʻakinautolu, ʻoku fakakakano, ʻo taʻemaʻu ʻae Laumālie
20 Sed vi, amataj, konstruante vin sur via plej sankta fido, preĝante en la Sankta Spirito,
Ka ko kimoutolu, ko e ʻofeina, ke langa ʻaki hake ʻakimoutolu ki hoʻomou tui fungani māʻoniʻoni, pea lotu ʻi he Laumālie Māʻoniʻoni,
21 konservu vin en la amo al Dio, atendante la kompaton de nia Sinjoro Jesuo Kristo por eterna vivo. (aiōnios g166)
ʻO tauhiʻi ʻakimoutolu ʻi he ʻofa ʻae ʻOtua, mo ʻamanaki ki he ʻofa mataʻataʻatā pē ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi ki he moʻui taʻengata. (aiōnios g166)
22 Kaj unujn, kiuj ŝanceliĝas, indulgu;
Pea ke manavaʻofa ki he niʻihi, ʻo fai kehekehe.
23 kaj unujn savu, eltirante ilin el la fajro; kaj aliajn kompatu kun timo; malamante eĉ la veston makulitan de la karno.
Pea ko e niʻihi, ke fakamoʻui ʻaki ʻae fakamanavahē, ʻo hamusi mei he afi; ka mou fehiʻa pe ki he kofu kuo ʻuliʻi ʻe he kakano.
24 Kaj al Tiu, kiu povas vin gardi senfalaj, kaj starigi vin senriproĉaj antaŭ Sia gloro en granda ĝojo,
Pea ko eni, ke ʻiate ia ʻoku faʻa fai ke taʻofi ʻakimoutolu ke ʻoua naʻa mou hinga, pea ke ʻatu ʻakimoutolu taʻehalaia ʻi he ʻao ʻo hono nāunau mo e fiefia lahi ʻaupito,
25 al la sola Dio, nia Savanto, per Jesuo Kristo, nia Sinjoro, estu gloro, majesto, potenco, kaj aŭtoritato, antaŭ ĉiu mondaĝo, kaj nun, kaj ĝis la eterneco. Amen. (aiōn g165)
Ke ʻi he ʻOtua poto taha pe ko hotau Fakamoʻui, ʻae nāunau, mo e ongoongolelei mo e pule, mo e mālohi, ʻi heni mo taʻengata. ʻEmeni. (aiōn g165)
