Judas 1
1 Judas, servisto de Jesuo Kristo kaj frato de Jakobo, al la alvokitoj, amataj en Dio, la Patro, kaj konservitaj por Jesuo Kristo:
Judas, siervo de Jesucristo y hermano de Santiago, a los llamados de Dios que han sido santificados por Dios el Padre y se mantienen guardados en Jesucristo:
2 Kompato al vi kaj paco kaj amo pligrandiĝu.
Misericordia a ustedes, la paz y el amor en abundancia.
3 Amataj, kiam mi faris ĉian diligentecon, por skribi al vi pri nia komuna savo, mi deviĝis skribi al vi, por kuraĝigi vin batali por la kredo, jam per unu fojo transdonita al la sanktuloj.
Amados, mientras mis pensamientos estaban llenos de una carta que les iba a enviar acerca de nuestra salvación común, era necesario que les enviara una que les pedía de todo corazón que siguieran luchando fuertemente por la fe que una vez fue entregada a los santos de una vez y para siempre.
4 Ĉar enŝteliĝis iuj homoj, jam antaŭ longe destinitaj por ĉi tiu kondamno, malpiuloj, ŝanĝante la gracon de nia Dio en diboĉecon, kaj malkonfesante la solan Estron kaj nian Sinjoron Jesuo Kristo.
Porque ciertos hombres han venido secretamente entre ustedes, señalados anteriormente en las Sagradas Escrituras para condenación, hombres sin el temor de Dios, convirtiendo su gracia en cosa inmunda, y negando a nuestro único Maestro y Señor, Jesucristo.
5 Mi do volas rememorigi vin, kvankam vi jam per unu fojo sciiĝis pri ĉio, ke la Sinjoro, savinte popolon el la Egipta lando, poste pereigis la nekredantojn.
Ahora es mi propósito recordarte, aunque una vez tuviste conocimiento de todas estas cosas, de cómo el Señor, habiendo sacado a salvo a un pueblo de Egipto, más tarde envió destrucción sobre aquellos que no creyeron;
6 Kaj anĝelojn, kiuj ne konservis sian regadon, sed forlasis sian propran loĝejon, Li rezervis sub mallumo en katenoj ĉiamaj ĝis la juĝo en la granda tago. (aïdios g126)
Y los ángeles que no guardaron su dignidad sino que salieron del lugar que era suyo, él ha puesto en prisiones eternas y oscura hasta el gran día del juicio. (aïdios g126)
7 Kiel ankaŭ Sodom kaj Gomora kaj la ĉirkaŭaj urboj tiel same, kiel ĉi tiuj, malĉastiĝinte kaj foririnte post fremdan karnon, estas elmontritaj kiel ekzemplo, suferante la punon de eterna fajro. (aiōnios g166)
Así como Sodoma y Gomorra, y las ciudades cercanas a ellos, teniendo así, entregados a deseos inmundos y perseguidos por vicios contra la naturaleza, se han convertido en un ejemplo, sometidos al castigo del fuego eterno. (aiōnios g166)
8 Tamen tiel same ankaŭ ĉi tiuj en siaj sonĝadoj malpurigas la karnon, malestimas aŭtoritaton, kaj insultas honorojn.
De la misma manera estos soñadores contaminan la carne, no respetan a las autoridades del Señor e insultan a los poderes superiores.
9 Sed Miĥael, la ĉefanĝelo, kiam en kontraŭstaro al la diablo li disputis pri la korpo de Moseo, ne kuraĝis lin akuzi insulte, sed diris: La Sinjoro vin riproĉu.
Cuando Miguel, uno de los principales ángeles, peleaban contra el Maligno por el cuerpo de Moisés, temiendo usar palabras violentas contra él, solo dijo: que el Señor te reprenda.
10 Sed tiuj insultas ja ĉion, kion ili ne scias; sed kion ili per naturo komprenas, kiel la bestoj senprudentaj, en tio ili malvirtiĝas.
Pero estos hombres dicen mal sobre cosas de las que no tienen conocimiento; y las cosas de las que tienen conocimiento natural, como bestias sin razón, son la causa de su destrucción.
11 Ve al ili! ĉar ili iris sur la vojo de Kain, kaj forĵetis sin en la eraron de Bileam por dungopago, kaj pereis en la kontraŭdirado de Koraĥ.
¡Ay de ellos! Han seguido el camino de Caín, corrieron por lucro en el error de Balaam por recompensa, y han venido a la destrucción diciendo mal contra el Señor, como Coré.
12 Ili estas la subakvaj rokoj en viaj agapoj, kun vi kunfestenante, sentime sin paŝtante; nuboj senakvaj, per vento disportataj; aŭtunaj arboj senfruktaj, dufoje mortintaj, elradikigitaj;
Estos hombres son piedras invisibles en tus fiestas de amor fraternal, cuando participan en ellas, comen y beben sin mostrar ningún respeto por los demás; pastores de sí mismos; nubes sin agua que se precipitan ante el viento, árboles desperdiciados sin fruto, dos veces muertos, arrancados de raíz,
13 sovaĝaj marondoj, elŝaŭmantaj siajn hontindaĵojn; steloj vagantaj, por kiuj la nigreco de mallumo por eterne estas rezervata. (aiōn g165)
Olas violentas del mar, que arrojan como espuma su propia vergüenza, estrellas errantes para quienes la noche más oscura se guarda para siempre. (aiōn g165)
14 Kaj al ili ankaŭ Ĥanoĥ, la sepa post Adam, profetis, dirante: Jen la Sinjoro venis kun Siaj sanktaj miriadoj,
El profeta Enoc, que era el séptimo después de Adán, dijo de estos hombres: El Señor vino con decenas de miles de sus santos,
15 por fari juĝon kontraŭ ĉiuj, kaj por kondamni ĉiujn malpiulojn pri ĉiuj malpiaĵoj, kiujn ili malpie faris, kaj pri ĉiuj obstinaj paroloj, kiujn malpiaj pekuloj parolis kontraŭ Li.
Para ser el juez de todos, y para tomar una decisión contra todos aquellos cuyas vidas le son desagradables. por las malas acciones que han hecho, y por todas las cosas duras que los pecadores sin temor de Dios han dicho contra él.
16 Ili estas murmuremuloj, plendemuloj, irantaj laŭ siaj voluptoj (dum ilia buŝo parolas fanfaronaĵojn) kaj favorantaj personojn pro profito.
Estos son los hombres que causan problemas, que siempre desean el cambio, que persiguen los malos placeres, usan palabras altisonantes, respetan la posición de los hombres con la esperanza de obtener recompensas.
17 Sed vi, amataj, memoru la dirojn antaŭe parolitajn de la apostoloj de nia Sinjoro Jesuo Kristo;
Pero ustedes, mis amados, recuerden las palabras que los apóstoles de nuestro Señor Jesucristo dijeron anteriormente,
18 nome, ke ili diris al vi: En la lasta tempo estos mokemuloj, irantaj laŭ siaj propraj voluptoj malpiaj.
Cómo les dijeron: En los últimos días habrá hombres que, guiados por sus malos deseos, habrá burladores de cosas santas.
19 Tiuj estas la apartigantoj, laŭsentaj, ne havantaj la Spiriton.
Estos son los hombres que hacen divisiones, hombres con deseos naturales, que no tienen el Espíritu de Dios.
20 Sed vi, amataj, konstruante vin sur via plej sankta fido, preĝante en la Sankta Spirito,
Pero ustedes, mis amados, edificandose sobre su santa fe y haciendo oraciones en el Espíritu Santo.
21 konservu vin en la amo al Dio, atendante la kompaton de nia Sinjoro Jesuo Kristo por eterna vivo. (aiōnios g166)
Manténganse en el amor de Dios, buscando la vida eterna por la misericordia de nuestro Señor Jesucristo. (aiōnios g166)
22 Kaj unujn, kiuj ŝanceliĝas, indulgu;
Convence a los que tienen dudas;
23 kaj unujn savu, eltirante ilin el la fajro; kaj aliajn kompatu kun timo; malamante eĉ la veston makulitan de la karno.
Y a otros salvar, sacándolos del fuego; y algunos tienen misericordia con temor, odiando incluso la ropa que es impura por la carne.
24 Kaj al Tiu, kiu povas vin gardi senfalaj, kaj starigi vin senriproĉaj antaŭ Sia gloro en granda ĝojo,
Y aquel que es poderoso, para cuidar de que no caigan y para presentarlos sin mancha y llenos de alegría ante su gloriosa presencia,
25 al la sola Dio, nia Savanto, per Jesuo Kristo, nia Sinjoro, estu gloro, majesto, potenco, kaj aŭtoritato, antaŭ ĉiu mondaĝo, kaj nun, kaj ĝis la eterneco. Amen. (aiōn g165)
Al único Dios Sabio nuestro Salvador, démosle gloria, la grandeza y honor, autoridad y poder, antes de todos los tiempos, ahora y siempre. Que así sea. (aiōn g165)
