< Josuo 9 >

1 Kaj kiam aŭdis ĉiuj reĝoj, kiuj loĝis trans Jordan, sur la monto kaj en la valo, kaj sur la tuta bordo de la Granda Maro kontraŭ Lebanon, la Ĥetidoj, kaj la Amoridoj, la Kanaanidoj, la Perizidoj, la Ĥividoj, kaj la Jebusidoj,
A la nouvelle de ces événements, tous les rois qui étaient au delà du Jourdain, dans la montagne et dans le bas pays, et sur toute la côte de la grande mer, vis-à-vis du Liban, les Hittites, les Amorrhéens, les Chananéens, les Phérézéens, les Hévéens et les Jébuséens
2 ili kolektiĝis kune, por militi unuanime kontraŭ Josuo kaj kontraŭ Izrael.
s’unirent ensemble pour combattre Josué et Israël d’un commun accord.
3 Kaj la loĝantoj de Gibeon aŭdis, kion faris Josuo al Jeriĥo kaj al Aj,
Les habitants de Gabaon, lorsqu’ils apprirent comment Josué avait traité Jéricho et Haï,
4 kaj ili ankaŭ faris ruzaĵon: ili iris kaj provizis sin per manĝaĵoj, kaj metis malnovajn sakojn sur siajn azenojn kaj malnovajn disŝiritajn kaj flikitajn vinsakojn;
eurent, de leur côté, recours à la ruse. Ils se mirent en route, avec des provisions de voyage. Ils avaient pris de vieux sacs sur leurs ânes et de vieilles outres à vin déchirées et recousues;
5 kaj ŝuoj malnovaj kaj flikitaj estis sur iliaj piedoj, kaj vestoj malnovaj estis sur ili, kaj ilia tuta pano estis malfreŝa kaj ŝimiĝinta.
ils avaient à leurs pieds de vieilles sandales rapiécées, et sur eux de vieux vêtements; tout le pain qu’ils portaient pour leur nourriture était desséché et en miettes.
6 Kaj ili iris al Josuo en la tendaron ĉe Gilgal, kaj diris al li kaj al la tuta Izrael: El lando malproksima ni venis; faru do kun ni interligon.
Ils allèrent auprès de Josué, au camp de Galgala, et ils lui dirent, à lui et à tous les hommes d’Israël: « Nous venons d’un pays éloigné, et maintenant faites alliance avec nous. »
7 Kaj la Izraelidoj diris al la Ĥividoj: Eble vi loĝas apude de ni; kiel do ni povas fari kun vi interligon?
Les hommes d’Israël répondirent à ces Hévéens: « Peut-être que vous habitez au milieu de nous; comment pourrions-nous faire alliance avec vous? »
8 Kaj ili diris al Josuo: Ni estas viaj sklavoj. Kaj Josuo diris al ili: Kiuj vi estas? kaj el kie vi venas?
Il dirent à Josué: « Nous sommes tes serviteurs. » Josué leur dit: « Qui êtes-vous et d’où venez-vous? »
9 Kaj ili diris al li: El lando tre malproksima venis viaj sklavoj pro la nomo de la Eternulo, via Dio; ĉar ni aŭdis Lian gloron, kaj ĉion, kion Li faris en Egiptujo,
Ils lui dirent: « Tes serviteurs viennent d’un pays très éloigné, à cause du nom de Yahweh, ton Dieu; car nous avons entendu parler de lui, de tout ce qu’il a fait en Égypte,
10 kaj ĉion, kion Li faris al la du reĝoj de la Amoridoj transe de Jordan, al Siĥon, reĝo de Ĥeŝbon, kaj al Og, reĝo de Baŝan, kiu loĝis en Aŝtarot.
et comment il a traité les deux rois des Amorrhéens au delà du Jourdain, Séhon, roi de Hésebon, et Og, roi de Basan, qui habitait à Astaroth.
11 Kaj diris al ni niaj plejaĝuloj kaj ĉiuj loĝantoj de nia lando jene: Prenu en viajn manojn manĝaĵon por la vojo, kaj iru renkonte al ili, kaj diru al ili: Ni estas viaj sklavoj; faru do kun ni interligon.
Et nos anciens et tous les habitants de notre pays nous ont dit: Prenez avec vous des provisions pour le voyage, allez au-devant d’eux et dites-leur: Nous sommes vos serviteurs, et maintenant faites alliance avec nous.
12 Ĉi tiu nia pano estis varma, kiam ni prenis ĝin provize el niaj domoj en la tago, en kiu ni eliris, por iri al vi; kaj nun jen ĝi malfreŝiĝis kaj ŝimiĝis.
Voici notre pain: il était chaud quand nous en avons fait provision dans nos maisons, le jour où nous sommes partis pour venir vers vous, et maintenant le voilà desséché et en miettes.
13 Kaj ĉi tiuj niaj felsakoj kun vino, kiujn ni plenigis novajn, jen ili disfendiĝis; kaj ĉi tiuj niaj vestoj kaj ŝuoj malnoviĝis pro la tre longa vojo.
Ces outres à vin, que nous avons remplies toutes neuves, les voilà déchirées; nos vêtements et nos sandales se sont usés par la grande longueur du voyage. »
14 Tiam la homoj prenis iom el ilia pano, kaj la Eternulon ili ne demandis.
Les hommes d’Israël prirent de leurs provisions, sans consulter la bouche de Yahweh;
15 Kaj Josuo faris pacon kun ili, kaj starigis interligon kun ili, por lasi ilin vivaj; kaj la ĉefoj de la komunumo ĵuris al ili.
et Josué leur accorda la paix et conclut avec eux une alliance portant qu’on leur laisserait la vie; et les princes de l’assemblée le leur jurèrent.
16 Sed post paso de tri tagoj, post kiam ili faris kun ili interligon, ili ekaŭdis, ke ili estas iliaj najbaroj kaj loĝas apude de ili.
Trois jours après la conclusion de l’alliance, les enfants d’Israël apprirent qu’ils étaient leurs voisins et qu’ils habitaient au milieu d’eux.
17 Kaj la Izraelidoj elmoviĝis, kaj venis al iliaj urboj en la tria tago; iliaj urboj estis Gibeon kaj Kefira kaj Beerot kaj Kirjat-Jearim.
Les enfants d’Israël partirent donc, et arrivèrent à leurs villes le troisième jour; leurs villes étaient Gabaon, Caphira, Béroth et Cariathiarim.
18 Kaj la Izraelidoj ne batis ilin, ĉar la estroj de la komunumo ĵuris al ili per la Eternulo, Dio de Izrael. Kaj la tuta komunumo ekmurmuris kontraŭ la estroj.
Ils ne les frappèrent pas de l’épée, à cause du serment que les princes de l’assemblée leur avaient fait au nom de Yahweh, le Dieu d’Israël; mais toute l’assemblée murmura contre les princes.
19 Kaj ĉiuj estroj diris al la tuta komunumo: Ni ĵuris al ili per la Eternulo, Dio de Izrael, kaj nun ni ne povas tuŝi ilin;
Tous les princes dirent alors à toute l’assemblée: « Nous leur avons fait un serment par Yahweh, le Dieu d’Israël; et maintenant, nous ne pouvons les toucher.
20 tion ni faros al ili: ni lasu ilin vivaj, por ke ne trafu nin kolero pro la ĵuro, kiun ni ĵuris al ili.
Voici comment nous les traiterons: nous leur laisserons la vie, pour ne pas attirer sur nous la colère de Yahweh, par suite du serment que nous leur avons fait.
21 Kaj la estroj diris al ili: Ili vivu. Kaj ili fariĝis lignohakistoj kaj akvoportistoj por la tuta komunumo, kiel diris al ili la estroj.
Qu’ils vivent donc, » leur disent les princes. Ils furent employés à couper le bois et à puiser l’eau pour toute l’assemblée, comme les princes le leur avaient dit.
22 Kaj Josuo alvokis ilin, kaj diris al ili jene: Kial vi nin trompis, dirante, ke vi estas tre malproksimaj de ni, dum vi loĝas apude de ni?
Josué fit appeler les Gabaonites et leur parla ainsi: « Pourquoi nous avez-vous trompés, en disant: Nous sommes très éloignés de vous, tandis que vous habitez au milieu de nous?
23 estu do nun malbenitaj: ne ĉesiĝu inter vi sklavoj kaj lignohakistoj kaj akvoportistoj por la domo de mia Dio.
Maintenant, vous êtes maudits et personne de vous ne manquera d’être esclave, coupant le bois et puisant l’eau pour la maison de mon Dieu. »
24 Kaj ili respondis al Josuo kaj diris: Estis dirite al viaj sklavoj, ke la Eternulo, via Dio, promesis al Sia servanto Moseo, ke Li donos al vi la tutan landon kaj ekstermos antaŭ vi ĉiujn loĝantojn de la lando; tial ni tre ektimis antaŭ vi pri nia vivo, kaj ni faris tiun aferon.
Ils répondirent à Josué en disant: « C’est qu’on avait rapporté à tes serviteurs l’ordre donné par Yahweh ton Dieu, à Moïse, son serviteur, de vous livrer tout le pays et d’exterminer tous les habitants du pays devant vous. Et nous avons éprouvé à votre approche une grande crainte pour nos vies; c’est pourquoi nous avons agi de cette manière.
25 Kaj nun jen ni estas en via mano: kiel vi trovas bona kaj justa agi kun ni, tiel agu.
Maintenant nous voici entre tes mains; traite-nous comme il te semblera bon et juste de nous traiter. »
26 Kaj li agis kun ili tiel: li savis ilin kontraŭ la manoj de la Izraelidoj, kaj ĉi tiuj ne mortigis ilin.
Josué agit à leur égard ainsi qu’il l’avait dit; il les délivra de la main des enfants d’Israël, pour qu’ils ne les fissent pas mourir.
27 Sed Josuo destinis al ili en tiu tago, ke ili estu lignohakistoj kaj akvoportistoj por la komunumo kaj por la altaro de la Eternulo, ĝis la nuna tago, sur la loko, kiun Li elektos.
Josué les destina dès ce jour à couper le bois et à puiser l’eau pour l’assemblée et pour l’autel de Yahweh, dans le lieu que Yahweh choisirait: ce qu’ils font encore aujourd’hui.

< Josuo 9 >