Josuo 20
1 Kaj la Eternulo ekparolis al Josuo, dirante:
To naah Angraeng mah Joshua khaeah,
2 Diru al la Izraelidoj jene: Aranĝu al vi la urbojn de rifuĝo, pri kiuj Mi parolis al vi per Moseo,
Mosi patohhaih rang hoiah kang thuih o ih baktih toengah, Israel kaminawk mah abuephaih vangpui tarukto pahoe o hanah thui paeh;
3 por ke tien povu forkuri mortiginto, kiu mortigis homon per eraro kaj ne sciante; kaj ili estu ĉe vi rifuĝejo kontraŭ venĝanto pro sango.
to tiah ni kami maeto mah poek ai pui hoi kami hum moeng naah, athii tho lu lak koeh kami ban thung hoi loih thai hanah abuephaih vangpui ah om tih.
4 Kaj li forkuros al unu el tiuj urboj, kaj stariĝos antaŭ la pordego de la urbo, kaj rakontos al la plejaĝuloj de tiu urbo sian aferon; kaj ili enprenos lin en la urbon al si, kaj donos al li lokon, por ke li loĝu ĉe ili.
Hae vangpuinawk thung ih vangpui maeto ah a cawnh naah, vangpui thung akunhaih khogkha taengah angdoe ueloe, to vangpui thungah kaom kacoehtanawk hmaa ah angmah kawng to taphong tih; to tiah a thuih pacoengah ni anih to vangpui thungah akunsak ueloe, nihcae hoi nawnto oh hanah anih han ohhaih ahmuen to paek o tih.
5 Kaj kiam la sangovenĝanto postkuros lin, ili ne transdonu la mortiginton en liajn manojn; ĉar senintence li mortigis sian proksimulon, kaj ne estis malamiko de li de antaŭe.
Athii tho lu lak koeh kami mah anih to patom nahaeloe, anih loe canghniah a imtaeng kami hnukmahaih tawn ai, kami hum koehhaih palungthin hoiah hum ai pongah, vangpui thungah kaom kaminawk mah anih to lu lak koeh kami ban ah paek o mak ai.
6 Kaj li loĝos en tiu urbo, ĝis li stariĝos antaŭ la komunumo por juĝo, ĝis la morto de la granda pastro, kiu estos en tiu tempo. Tiam la mortiginto reiru, kaj venu en sian urbon kaj al sia domo, en la urbon, el kiu li forkuris.
Anih to rangpui lokcaekhaih hmaa ah angdoe ai karoek to, to atue thuemah toksah qaima dueh ai karoek to, to vangpui thungah om tih; qaima duek pacoengah ni poek ai pui hoiah kami hum moeng kami to a ohhaih vangpui ah amlaem thai let vop tih, tiah a naa.
7 Kaj ili konsekris la urbon Kedeŝ en Galileo, sur la monto de Naftali, kaj Ŝeĥem, sur la monto de Efraim, kaj Kirjat-Arba (tio estas Ĥebron), sur la monto de Jehuda.
To pongah nihcae mah Kalili prae ih Naphtali mae nuiah Kedesh vangpui, Ephraim mae nuiah Shekem vangpui, Judah mae nuiah Hebron, tiah kawk ih Kirjath-Arba vangpui,
8 Kaj transe de Jordan, oriente de Jeriĥo, ili donis: Becer, en la dezerto, sur la ebenaĵo, de la tribo de Ruben, kaj Ramot en Gilead, de la tribo de Gad, kaj Golan en Baŝan, de la tribo de Manase.
Jordan vapui yaeh, Jeriko vangpui ni angyae bang ih Reuben acaengnawk ohhaih ahmuen ah kaom praezaek azawn ih Bezer vangpui, Gad acaengnawk ohhaih ahmuen ih Gilead prae ih Ramoth vangpui, Manasseh acaengnawk ohhaih ahmuen Bashan prae ih Golan vangpui to a qoih o.
9 Tiuj urboj estis destinitaj por ĉiuj Izraelidoj, kaj por la fremduloj, kiuj loĝas inter ili, por ke tien povu forkuri ĉiu, kiu mortigis homon per eraro, kaj por ke li ne mortu de la mano de sangovenĝanto, ĝis li stariĝos antaŭ la komunumo.
Hae loe Israel kaminawk hoi nihcae salakah khosah angvinnawk mah, poek ai pui hoiah kami hum moeng naah, hae vangpuinawk ah cawnh o moe, rangpui lokcaekhaih hmaa ah angdoe ai karoek to, athii tho lu lak koeh kami ban thung hoi loih thai hanah, kacawn kaminawk abuephaih vangpui ah oh o.
