Josuo 17

1 Kaj la loto donis al la tribo de Manase, ĉar li estas la unuenaskito de Jozef; al Maĥir, unuenaskito de Manase kaj patro de Gilead, ĉar li estis homo militema, estis donitaj Gilead kaj Baŝan.

Mais un lot échut à la tribu de Manassé (car c’est le premier-né de Joseph), à Machir, premier-né de Manassé et père de Galaad, qui fut un homme belliqueux et qui eut la possession de Galaad et de Basan,

2 Estis donite ankaŭ al la ceteraj filoj de Manase laŭ iliaj familioj: al la filoj de Abiezer kaj al la filoj de Ĥelek kaj al la filoj de Asriel kaj al la filoj de Ŝeĥem kaj al la filoj de Ĥefer kaj al la filoj de Ŝemida. Tio estas la naskitoj de Manase, filo de Jozef, la virseksuloj, laŭ iliaj familioj.

Au reste des enfants de Manassé, selon leurs familles, aux enfant d’Abiézer, aux enfants d’Hélec, aux enfants d’Esriel, aux enfants de Séchem, aux enfants d’Hépher et aux enfants de Sémida: ce sont là les enfants mâles de Manassé, fils de Joseph, selon leur parenté.

3 Sed Celofĥad, filo de Ĥefer, filo de Gilead, filo de Maĥir, filo de Manase, ne havis filojn, sed nur filinojn; jen estas la nomoj de liaj filinoj: Maĥla, kaj Noa, Ĥogla, Milka, kaj Tirca.

Mais Salphaad, fils d’Hépher, fils de Galaad, fils de Machir, fils de Manassé, n’avait pas de fils, mais des filles seulement, dont voici les noms: Maala, Noa, Hégla, Melcha et Thersa.

4 Kaj ili aliris al la pastro Eleazar, kaj al Josuo, filo de Nun, kaj al la estroj, dirante: La Eternulo ordonis al Moseo doni al ni posedaĵon meze de niaj fratoj. Kaj li donis al ili, konforme al la diro de la Eternulo, posedaĵon inter la fratoj de ilia patro.

Elles vinrent en présence d’Eléazar, le prêtre, de Josué, fils de Nun, et des princes, disant: Le Seigneur a ordonné par l’entremise de Moïse qu’on nous donnât une possession au milieu de nos frères. Et Josué leur donna selon l’ordre du Seigneur une possession au milieu des frères de leur père.

5 Kaj Manase ricevis dek parcelojn, krom la lando Gileada kaj Baŝana, kiu estas transe de Jordan;

Ainsi échurent dix portions à Manassé, outre la terre de Galaad et de Basan au-delà du Jourdain.

6 ĉar la filinoj de Manase ricevis posedaĵon inter liaj filoj, kaj la lando Gileada estis por la ceteraj filoj de Manase.

Car les filles de Manassé possédèrent un héritage au milieu de ses enfants; mais la terre de Galaad tomba dans le lot des autres enfants de Manassé,

7 Kaj la limo de Manase estis de Aŝer ĝis Miĥmetat, kiu estas kontraŭ Ŝeĥem; kaj la limo iras dekstren, al la loĝantoj de En-Tapuaĥ.

Or, la frontière de Manassé fut depuis Aser jusqu’à Machméthath, qui regarde Sichem, et elle s’avance à droite près des habibants de la fontaine de Taphua.

8 Manase ricevis la landon Tapuaĥ; sed la urbon Tapuaĥ ĉe la limo de Manase ricevis la Efraimidoj.

Car, c’est dans le lot de Manassé qu’était tombée la terre de Taphua, qui, située près des frontières de Manassé, est aux enfants d’Ephraïm.

9 Kaj la limo malsupreniras al la torento Kana, sude de la torento. Tiuj urboj apartenas al Efraim meze de la urboj de Manase. Kaj la limo de Manase estas norde de la torento, kaj finiĝas ĉe la maro.

Et la frontière de la Vallée des roseaux descend au midi du torrent des cités d’Ephraïm, qui sont au milieu des villes de Manassé: la frontière de Manassé est depuis le septentrion du torrent, et elle va finir à la mer;

10 La suda parto apartenis al Efraim, kaj la norda parto apartenis al Manase, kaj la maro estis lia limo. Kaj kun Aŝer ili kuntuŝiĝis norde, kaj kun Isaĥar oriente.

En sorte que la possession d’Ephraïm est du côté du midi, et celle de Manassé du côté de l’aquilon, que la mer termine l’une et l’autre, et qu’elles s’unissent dans la tribu d’Aser du côté de l’aquilon, et dans la tribu d’Issachar du côté de l’orient.

11 Ĉe Isaĥar kaj Aŝer apartenis al Manase Bet-Ŝean kaj ĝiaj urbetoj, kaj Jibleam kaj ĝiaj urbetoj, kaj la loĝantoj de Dor kaj de ĝiaj urbetoj, kaj la loĝantoj de En-Dor kaj de ĝiaj urbetoj, kaj la loĝantoj de Taanaĥ kaj de ĝiaj urbetoj, kaj la loĝantoj de Megido kaj de ĝiaj urbetoj, kaj la triobla altaĵo.

L’héritage de Manassé en Issachar et en Aser, fut Betsan et ses bourgades, Jéblaam avec ses bourgades, les habitants de Dor avec leurs bourgs, les habitants d’Endor aussi avec leurs bourgades; pareillement, les habitants de Thénac avec leurs bourgades, les habitants de Mageddo avec leurs bourgades, et la troisième partie de la ville de Nopheth.

12 La filoj de Manase ne povis preni tiujn urbojn; kaj la Kanaanidoj plue restis en tiu lando.

Les enfants de Manassé ne purent détruire ces villes; mais le Chananéen commença à habiter dans son pays.

13 Sed kiam la Izraelidoj plifortiĝis, ili faris la Kanaanidojn tributuloj, sed ne forpelis ilin.

Mais après que les enfants d’Israël se furent fortifiés, ils soumirent les Chananéens, et se les rendirent tributaires; mais ils ne les tuèrent pas.

14 Kaj la filoj de Jozef ekparolis al Josuo, dirante: Kial vi donis al mi kiel posedaĵon nur unu lotaĵon kaj unu parcelon, dum mi estas ja multnombra, ĉar la Eternulo min benis?

Or, les enfants de Joseph parlèrent à Josué, et dirent: Pourquoi m’as-tu donné la possession d’un seul lot et d’un seul héritage, puisque je forme une si grande multitude, et que le Seigneur m’a béni?

15 Kaj Josuo diris al ili: Se vi estas multnombra, iru supren en la arbaron, kaj elhaku al vi tie lokon en la lando de la Perizidoj kaj de la Rafaidoj; ĉar la monto de Efraim estas malvasta por vi.

Josué leur répondit: Si tu es un peuple nombreux, monte à la forêt, et fais-toi de l’espace en l’abattant dans la terre du Phérézéen et des Raphaïm, puisque la possession de la montagne d’Ephraïm est étroite pour toi.

16 Kaj la filoj de Jozef diris: Ne sufiĉos por ni la monto; kaj ferajn ĉarojn havas ĉiuj Kanaanidoj, kiuj loĝas en la valo, tiuj, kiuj loĝas en Bet-Ŝean kaj en ĝiaj urbetoj, kaj ankaŭ tiuj, kiuj loĝas en la valo Jizreel.

Les enfants de Joseph lui répondirent: Nous ne pourrons monter jusqu’aux montagnes, parce que les Chananéens qui habitent dans le pays plat dans lequel sont situées Bethsan avec ses bourgades, et Jezraël qui occupe le milieu de la vallée, se servent de chars armés de fers.

17 Kaj Josuo diris al la domo de Jozef, al Efraim kaj Manase, jene: Vi estas multnombra kaj havas grandan forton, tial vi ne havos unu lotaĵon,

Et Josué répondit à la maison de Joseph, Ephraïm et Manassé: Tu es un peuple nombreux et d’une grande force; tu n’auras pas seulement un lot;

18 sed vi havos monton, sur kiu estas arbaro; elhaku ĝin, kaj ĝi estos via ĝis sia fino; ĉar vi forpelos la Kanaanidojn, malgraŭ ke ili havas ferajn ĉarojn, kaj malgraŭ ke ili estas fortaj.

Mais tu passeras à la montagne, et en abattant les arbres, tu te feras de l’espace pour y habiter; et tu pourras aller au-delà, lorsque tu auras détruit le Chananéen, que tu dis avoir des chars armés de fers, et être très fort.