Josuo 14

1 Kaj jen estas, kion la Izraelidoj ekposedis en la lando Kanaana, kaj kion posedigis al ili la pastro Eleazar, kaj Josuo, filo de Nun, kaj la familiestroj de la triboj de Izrael.

Et voici ce dont les enfants d'Israël prirent possession dans le pays de Canaan, ce que leur partagèrent le Prêtre Eléazar et Josué, fils de Nun, et les Patriarches des Tribus des enfants d'Israël,

2 Laŭ loto ili donis posedaĵon, kiel ordonis la Eternulo per Moseo, al la naŭ triboj kaj duono.

en tirant au sort leurs lots selon l'ordre de l'Éternel donné par l'organe de Moïse, aux neuf Tribus et à la demi-Tribu.

3 Ĉar Moseo donis al du triboj kaj duono posedaĵon transe de Jordan; kaj al la Levidoj li ne donis posedaĵon inter ili;

Car Moïse avait déjà donné le lot des deux Tribus et de la demi-Tribu au delà du Jourdain; mais aux Lévites il n'avait donné aucun lot parmi eux.

4 ĉar la idoj de Jozef estis du triboj, Manase kaj Efraim; kaj al la Levidoj oni ne donis parton en la lando, sed nur urbojn por loĝado, kune kun iliaj antaŭurboj por iliaj brutoj kaj por ilia havo.

Car aussi les fils de Joseph formaient deux Tribus, Manassé et Ephraïm, et on ne donna aux Lévites de portion dans le pays que des villes pour y loger, et leurs banlieues pour recevoir leurs troupeaux et leurs biens.

5 Kiel la Eternulo ordonis al Moseo, tiel faris la Izraelidoj kaj dividis la teron.

Les enfants d'Israël exécutèrent les ordres donnés par l'Éternel à Moïse, et firent le partage du pays.

6 Kaj aliris la idoj de Jehuda al Josuo en Gilgal, kaj diris al li Kaleb, filo de Jefune, Kenizido: Vi scias tion, kion la Eternulo diris al Moseo, la homo de Dio, pri mi kaj pri vi en Kadeŝ-Barnea.

Et les fils de Juda s'approchèrent de Josué à Guilgal, et Caleb, fils de Jéphunné, issu de Kénaz, lui dit: Tu as connaissance de la parole adressée par l'Éternel à Moïse, homme de Dieu, pour ce qui me concerne ainsi que toi, à Cadès-Barnéa.

7 Mi havis la aĝon de kvardek jaroj, kiam Moseo, servanto de la Eternulo, sendis min el Kadeŝ-Barnea, por esplorrigardi la landon; kaj mi alportis al li raporton laŭ mia konscienco.

J'avais quarante ans, lorsque Moïse, serviteur de l'Éternel, m'envoya de Cadès-Barnéa explorer le pays, et je lui rendis compte ainsi que mon cœur le sentait.

8 Kaj miaj fratoj, kiuj iris kun mi, malkuraĝigis la koron de la popolo; sed mi obeis la Eternulon, mian Dion.

Et mes frères qui avaient fait le voyage avec moi, découragèrent le peuple, mais moi j'obéis pleinement à l'Éternel, mon Dieu.

9 Kaj Moseo ĵuris en tiu tago, dirante: La tero, sur kiu paŝis via piedo, estos posedaĵo por vi kaj por viaj filoj eterne, ĉar vi obeis la Eternulon, mian Dion.

Et en ce jour-là Moïse prononça ce serment: Certainement le pays que ton pied a foulé deviendra le lot de toi et de tes fils à perpétuité, parce que tu as pleinement obéi à l'Éternel, mon Dieu.

10 Kaj nun jen la Eternulo konservis min viva, kiel Li diris. Nun pasis kvardek kvin jaroj de tiu tempo, kiam la Eternulo diris tion al Moseo, dum Izrael iradis en la dezerto; kaj nun jen mi havas la aĝon de okdek kvin jaroj.

Et maintenant, voici, l'Éternel m'a conservé la vie, comme Il l'a promis, pendant ces quarante-cinq années depuis que l'Éternel adressa cette parole à Moïse, quand Israël parcourait le désert;

11 Ankoraŭ hodiaŭ mi estas tiel forta, kiel en la tago, kiam Moseo min sendis; kiom da forto mi tiam havis, tiom mi nun havas por la milito, por eliri kaj eniri.

or maintenant voici, aujourd'hui j'ai quatre-vingt-cinq ans; j'ai encore aujourd'hui la même vigueur qu'au temps où Moïse me confia ma mission; la force que j'avais alors est la force que j'ai aujourd'hui pour faire la guerre, pour aller et venir.

12 Donu do al mi nun ĉi tiun monton, pri kiu la Eternulo parolis en tiu tago; ĉar vi aŭdis en tiu tago, ke tie estas Anakidoj kaj grandaj kaj fortikigitaj urboj; eble la Eternulo estos kun mi kaj mi forpelos ilin, kiel diris la Eternulo.

Maintenant donc donne-moi cette montagne que l'Éternel m'a promise en ce temps-là. Car dans ce temps-là aussi tu as appris que les Anakites sont là et qu'il s'y trouve de grandes villes fortifiées. L'Éternel peut-être sera avec moi, et je les expulserai selon la promesse de l'Éternel.

13 Tiam Josuo benis lin, kaj donis Ĥebronon al Kaleb, filo de Jefune, kiel posedaĵon.

Alors Josué le bénit et il donna Hébron à Caleb pour son lot,

14 Tial Ĥebron fariĝis posedaĵo de Kaleb, filo de Jefune, la Kenizido, ĝis la nuna tago; pro tio, ke li obeis la Eternulon, Dion de Izrael.

c'est pourquoi Caleb, fils de Jéphunné, issu de Kénaz, a eu Hébron pour lot jusqu'aujourd'hui, parce qu'il avait pleinement obéi à l'Éternel, Dieu d'Israël.

15 Kaj la nomo de Ĥebron antaŭe estis urbo de Arba, granda homo inter la Anakidoj. Kaj la tero trankviliĝis de milito.

Or Hébron portait autrefois le nom de Kiriath-d'Arba; celui-ci était l'homme le plus grand parmi les Anakites, et le pays se reposa des troubles de la guerre.