Josuo 11

1 Kiam tion aŭdis Jabin, reĝo de Ĥacor, li sendis al Jobab, reĝo de Madon, kaj al la reĝo de Ŝimron kaj al la reĝo de Aĥŝaf,

Jabin, roi d’Asor, ayant appris ces choses, envoya un message à Jobab, roi de Madon, au roi de Séméron, au roi d’Achsaph,

2 kaj al la reĝoj, kiuj loĝis norde sur la monto, kaj sur la stepo sude de Kinerot, kaj sur la malaltaĵo, kaj en Nafot-Dor apud la maro,

aux rois qui étaient au nord dans la montagne et dans l’Arabah, au sud du Cénéreth, dans le bas pays et sur les hauteurs de Dor à l’occident,

3 al la Kanaanidoj oriente kaj okcidente, kaj al la Amoridoj kaj Ĥetidoj kaj Perizidoj, kaj Jebusidoj sur la monto, kaj al la Ĥividoj sub Ĥermon en la lando Micpa.

aux Chananéens de l’orient et de l’occident, aux Amorrhéens, aux Héthéens, aux Phérézéens, aux Jébuséens dans la montagne, et aux Hévéens du pied de l’Hermon dans le pays de Maspha.

4 Kaj eliris ili kaj ilia tuta militistaro kun ili, granda nombro da homoj, kiel la sablo sur la bordo de la maro, kaj tre multe da ĉevaloj kaj ĉaroj.

Ils sortirent, eux et toutes leurs armées avec eux, peuple innombrable comme le sable qui est sur le bord de la mer, avec une grande multitude de chevaux et de chars.

5 Kaj kuniĝis ĉiuj tiuj reĝoj, kaj venis kaj starigis siajn tendarojn kune apud la akvo Merom, por batali kontraŭ Izrael.

Tous ces rois se rassemblèrent et vinrent camper ensemble près des eaux de Mérom, pour combattre Israël.

6 Kaj la Eternulo diris al Josuo: Ne timu ilin, ĉar morgaŭ en ĉi tiu tempo Mi transdonos ilin ĉiujn mortigotajn al Izrael; iliajn ĉevalojn vi lamigos, kaj iliajn ĉarojn vi forbruligos per fajro.

Yahweh dit à Josué: « Ne les crains point, car demain, à cette heure-ci, je les livrerai tous transpercés devant Israël. Tu couperas les jarrets à leurs chevaux et tu livreras au feu leurs chars. »

7 Kaj eliris kontraŭ ilin Josuo kune kun ĉiuj militistoj subite al la akvo Merom, kaj ĵetis sin sur ilin.

Josué, et tous les hommes de guerre avec lui, arrivèrent à eux à l’improviste, près des eaux de Mérom, et ils se précipitèrent sur eux.

8 Kaj la Eternulo transdonis ilin en la manojn de la Izraelidoj, kaj ĉi tiuj batis ilin, kaj persekutis ilin ĝis Granda Cidon kaj ĝis Misrefot-Maim, kaj ĝis la valo de Micpe oriente, kaj batis ilin tiel, ke ili lasis al ili neniun restanton.

Yahweh les livra entre les mains d’Israël, qui les battit et les poursuivit jusqu’à Sidon la grande, jusqu’aux eaux de Maséréphoth et jusqu’à la vallée de Maspha vers l’orient; il les battit, sans en laisser échapper un seul.

9 Kaj Josuo agis kun ili tiel, kiel diris al li la Eternulo: iliajn ĉevalojn li lamigis, kaj iliajn ĉarojn li forbruligis per fajro.

Josué les traita comme Yahweh le lui avait dit: il coupa les jarrets à leurs chevaux et il livra au feu leurs chars.

10 Kaj en tiu tempo Josuo iris returne, kaj prenis Ĥacoron, kaj ĝian reĝon li mortigis per glavo; ĉar Ĥacor antaŭe estis la ĉefa el ĉiuj tiuj regnoj.

En ce même temps, Josué revint et prit Asor, et il frappa son roi de l’épée; car Asor était autrefois la capitale de tous ces royaumes.

11 Kaj ili mortigis per glavo ĉion vivantan, kio estis en ĝi; ili ekstermis tiel, ke restis neniu animo; kaj Ĥacoron li forbruligis per fajro.

Les enfants d’Israël frappèrent du tranchant de l’épée tous les êtres vivants qui s’y trouvaient, en les dévouant par anathème; il ne resta rien de ce qui avait vie, et l’on brûla Asor.

12 Kaj ĉiujn urbojn de tiuj reĝoj kaj ĉiujn iliajn reĝojn Josuo prenis, kaj mortigis ilin per glavo, ekstermis ilin, kiel ordonis Moseo, servanto de la Eternulo.

Josué prit toutes les villes de ces rois et tous leurs rois, et il les frappa du tranchant de l’épée, les dévouant par anathème, comme l’avait ordonné Moïse, serviteur de Yahweh.

13 Sed ĉiujn urbojn, kiuj staris sur montetoj, la Izraelidoj ne forbruligis; nur Ĥacoron solan Josuo forbruligis.

Mais Israël ne brûla aucune des villes situées sur les collines, à l’exception seulement d’Asor, que brûla Josué.

14 Kaj la tutan akireblaĵon el tiuj urboj kaj la brutojn la Izraelidoj rabis al si; nur ĉiujn homojn ili mortigis per glavo, ĝis ili ekstermis ilin, restigante neniun animon.

Et tout le butin de ces villes, et leur bétail, les enfants d’Israël le pillèrent pour eux; mais ils frappèrent tous les hommes du tranchant de l’épée, jusqu’à ce qu’ils les eussent détruits, sans rien laisser de ce qui avait vie.

15 Kiel la Eternulo ordonis al Sia servanto Moseo, tiel Moseo ordonis al Josuo, kaj tiel faris Josuo; li mankigis nenion el ĉio, kion la Eternulo ordonis al Moseo.

Ce que Yahweh avait ordonné à Moïse, son serviteur, Moïse l’avait ordonné à Josué, et Josué l’exécuta; il ne négligea rien de ce que Yahweh avait ordonné à Moïse.

16 Tiamaniere Josuo prenis tiun tutan landon, la monton kaj la tutan sudan parton kaj la tutan landon Goŝen kaj la malaltaĵon kaj la stepon kaj la monton de Izrael kun ĝia bazo;

C’est ainsi que Josué s’empara de tout ce pays, de la Montagne, de tout le Négéb, de tout le district de Gosen, du bas pays, de l’Arabah, de la montagne d’Israël et de ses plaines,

17 de la monto Ĥalak, kiu leviĝas en la direkto al Seir, ĝis Baal-Gad en la valo de Lebanon, sub la monto Ĥermon; kaj ĉiujn iliajn reĝojn li prenis, kaj batis ilin kaj mortigis ilin.

depuis la montagne nue qui s’élève vers Séïr jusqu’à Baal-Gad, dans la vallée du Liban, au pied du mont Hermon; il prit tous leurs rois, les frappa et les mit à mort.

18 Dum longa tempo Josuo militis kontraŭ ĉiuj tiuj reĝoj.

Pendant de longs jours Josué fit la guerre contre tous ces rois.

19 Ne ekzistis urbo, kiu faris pacon kun la Izraelidoj, krom la Ĥividoj, loĝantoj en Gibeon; ĉiujn ili prenis per milito.

Il n’y eut aucune ville qui fit la paix avec les enfants d’Israël, excepté les Hévéens qui habitaient à Gabaon; ils les prirent toutes par la force des armes.

20 Ĉar de la Eternulo venis la obstiniĝo de ilia koro al milito kontraŭ Izrael, por ekstermi ilin, por ke ne estu indulgo por ili, sed por ekstermi ilin plene, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.

Car c’était le dessein de Yahweh que ces peuples endurcissent leur cœur pour faire la guerre à Israël, afin qu’Israël les dévouât par anathème, sans qu’il y eût pour eux de miséricorde, et qu’il les détruisit, comme Yahweh l’avait ordonné à Moïse.

21 Kaj en tiu tempo venis Josuo, kaj ekstermis la Anakidojn sur la monto, en Ĥebron, en Debir, en Anab, kaj sur la tuta monto de Jehuda kaj sur la monto de Izrael; kun iliaj urboj Josuo ekstermis ilin.

Dans le même temps, Josué se mit en marche et il extermina les Enacim de la Montagne, d’Hébron, de Dabir et d’Anab, de toute la montagne de Juda et de toute la montagne d’Israël; Josué les dévoua par anathème avec leurs villes.

22 Ne restis Anakidoj en la lando de la Izraelidoj; nur en Gaza, en Gat, kaj en Aŝdod ili restis.

Il ne resta plus d’Enacim dans le pays des enfants d’Israël; il n’en resta qu’à Gaza, à Geth et à Azoth.

23 Tiamaniere Josuo prenis la tutan landon, konforme al ĉio, kion la Eternulo diris al Moseo; kaj Josuo donis ĝin kiel heredan posedaĵon al Izrael, laŭ iliaj partoj, laŭ iliaj triboj. Kaj la lando trankviliĝis de milito.

Josué s’empara de tout le pays, selon tout ce que Yahweh avait dit à Moïse; et Josué le donna en héritage à Israël, par portions, selon leurs tribus. Et le pays se reposa de la guerre.