Jona 4

1 Tio tre forte ĉagrenis Jonan, kaj li ekkoleris.

But it displeased Jonah exceedingly, and he was very angry.

2 Kaj li ekpreĝis al la Eternulo, kaj diris: Ho Eternulo, tion mi ja diris, kiam mi estis ankoraŭ en mia lando; kaj tial mi preferis forkuri en Tarŝiŝon, ĉar mi sciis, ke Vi estas Dio indulgema kaj kompatema, longepacienca kaj tre favorkora, kaj bedaŭras malbonon.

And he prayed to the LORD, and said, I pray thee, O LORD, was not this my saying, when I was yet in my country? Therefore I fled before to Tarshish: for I knew that thou art a gracious God, and merciful, slow to anger, and of great kindness, and repentest of the evil.

3 Nun, ho Eternulo, volu forpreni de mi mian animon; ĉar pli bone por mi estas morti, ol vivi.

Therefore now, O LORD, take, I beseech thee, my life from me; for it is better for me to die than to live.

4 La Eternulo diris: ĉu vi havas grandan ĉagrenon?

Then said the LORD, Doest thou well to be angry?

5 Jona eliris el la urbo, sidiĝis oriente de la urbo, faris al si tie laŭbon, kaj sidiĝis sub ĝi en la ombro, ĝis li vidos, kio estos kun la urbo.

So Jonah went out of the city, and sat on the east side of the city, and there made him a booth, and sat under it in the shadow, till he might see what would become of the city.

6 Dume Dio, la Eternulo, pretigis hederon, kaj ĝi elkreskis super lian kapon, por ke li havu ombron super sia kapo kaj liberiĝu el sia suferado. Kaj Jona forte ekĝojis pro la hedero.

And the LORD God prepared a gourd, and made it to come up over Jonah, that it might be a shade over his head, to deliver him from his grief. So Jonah was exceeding glad of the gourd.

7 Sed kiam leviĝis la matenruĝo de la sekvanta tago, Dio aperigis vermon, kiu difektis la hederon, kaj ĝi forvelkis.

But God prepared a worm when the morning rose the next day, and it smote the gourd that it withered.

8 Kaj kiam ekbrilis la suno, Dio aperigis bruligan orientan venton, kaj la suno turmentis la kapon de Jona tiel, ke li senfortiĝis kaj petis por si morton; li diris: Pli bone por mi estas morti, ol vivi.

And it came to pass, when the sun rose, that God prepared a vehement east wind; and the sun beat upon the head of Jonah, that he fainted, and wished in himself to die, and said, It is better for me to die than to live.

9 Tiam Dio diris al Jona: ĉu vi havas grandan ĉagrenon pro la hedero? Li respondis: Mi havas grandan ĉagrenon, eĉ ĝis deziro al morto.

And God said to Jonah, Doest thou well to be angry for the gourd? And he said, I do well to be angry, even to death.

10 La Eternulo tiam diris: Vi domaĝas la hederon, pri kiu vi ne laboris kaj kiun vi ne edukis, kiu dum unu nokto elkreskis kaj dum unu nokto pereis;

Then said the LORD, Thou hast had pity on the gourd, for which thou hast not laboured, neither made it grow; which came up in a night, and perished in a night:

11 kaj ĉu Mi povus ne domaĝi Nineven, la grandan urbon, en kiu troviĝas pli ol cent dudek mil homoj, ne povantaj distingi inter sia dekstra mano kaj sia maldekstra, kaj krom tio multe da brutoj?

And should not I spare Nineveh, that great city, in which are more than an hundred and twenty thousand persons that cannot discern between their right hand and their left hand; and also many cattle?