Jona 2
1 Kaj Jona ekpreĝis al la Eternulo, sia Dio, el la interno de la fiŝo.
Кала Иона сля ды пэр мачестэ, вов помангляпэ РАЕСТИ, пэхкирэ Дэвлэсти.
2 Kaj li diris: Kiam mi suferis, mi vokis al la Eternulo, Kaj Li respondis al mi; El la ventro de ŝeol mi kriis, Kaj Vi aŭskultis mian voĉon. (Sheol h7585)
Вов пхэнда: — Ды бида мэ типисилём РАЕСТИ, и Вов задэдуманя мандэ. Мэ затиписилём кола люмлятар мулэндар — тай Ту ушундан муро гласо. (Sheol h7585)
3 Vi ĵetis min en la profundegon, en la internon de la maro, Kaj fluego min ĉirkaŭis; Ĉiuj Viaj ondegoj kaj ondoj iris super min.
Ту обмуклян ман фартэ тэлэ ды пане, вой тирёлас тай подлэласпэ понад муро шэро.
4 Kaj mi pensis: Mi estas forpuŝita de antaŭ Viaj okuloj; Tamen mi rigardos ankoraŭ Vian sanktan templon.
Мэ пхэндом: «Отчюто мэ Тирэ якхэндар, нэ всаекх мэ джянав, со мэ удыкхава свэнто Тиро цэр».
5 Ĉirkaŭis min akvo ĝis la animo; Abismo min ĉirkaŭis; Junko kovris mian kapon.
Пани ушаравда ман, чяря панестар обкхувдэ муро шэро.
6 Mi falis malsupren ĝis la fundamento de la montoj; La tero baris min por ĉiam per siaj rigliloj; Sed Vi, ho Eternulo, mia Dio, elirigis mian vivon el la pereo.
Мэ тэлэ пхув сджилём, тев барён плая, тай удара затердэпэ пала ман, соб тэ на вымукэ ман вако. Нэ Ту, РАЙ, муро Дэвэл, вылилян ман хывьятар джюдэґа.
7 Kiam mia animo senfortiĝis en mi, mi rememoris la Eternulon; Kaj mia preĝo alvenis al Vi en Vian sanktan templon.
Кала джювимо муро мурдёлас, тай ачилёмпэ мэ би зорако, мэ РАЕ срапирдом, тай муро мангимо доджиля Тутэ, ды свэнто Тиро цэр.
8 Tiuj, kiuj servas al vantaĵoj, Senigas sin je favorkoreco.
Кола, ко тэлёл хохавнэ, шушэ дэвлэнди, прыдыне Тут.
9 Sed mi kun danka voĉo alportos al Vi oferon; Kion mi promesis, tion mi plenumos; Savo estas ĉe la Eternulo.
А мэ ашаримахкирэ гласоґа анава Тути жэртва, со пхэндом англа Тут, стирава! Фирисаримо РАЕСТАР!
10 Kaj la Eternulo ordonis al la fiŝo, kaj ĝi elvomis Jonan sur la sekteron.
РАЙ пхэнда мачести, тай вов вычюта Иона мостар пы пхув.
