Johano 14
1 Ne maltrankviliĝu via koro; vi kredas al Dio, kredu ankaŭ al mi.
മനോദുഃഖിനോ മാ ഭൂത; ഈശ്വരേ വിശ്വസിത മയി ച വിശ്വസിത|
2 Ĉe la domo de mia Patro estas multe da loĝejoj; se ne tiel estus, mi dirus al vi; mi iras, por pretigi por vi lokon.
മമ പിതു ഗൃഹേ ബഹൂനി വാസസ്ഥാനി സന്തി നോ ചേത് പൂർവ്വം യുഷ്മാൻ അജ്ഞാപയിഷ്യം യുഷ്മദർഥം സ്ഥാനം സജ്ജയിതും ഗച്ഛാമി|
3 Kaj se mi iros kaj pretigos por vi lokon, mi revenos kaj ricevos vin al mi mem, por ke vi ankaŭ estu tie, kie mi estas.
യദി ഗത്വാഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം സ്ഥാനം സജ്ജയാമി തർഹി പനരാഗത്യ യുഷ്മാൻ സ്വസമീപം നേഷ്യാമി, തതോ യത്രാഹം തിഷ്ഠാമി തത്ര യൂയമപി സ്ഥാസ്യഥ|
4 Kaj kien mi iras, vi scias, kaj vi konas la vojon.
അഹം യത്സ്ഥാനം ബ്രജാമി തത്സ്ഥാനം യൂയം ജാനീഥ തസ്യ പന്ഥാനമപി ജാനീഥ|
5 Tomaso diris al li: Sinjoro, ni ne scias, kien vi iras; kiel ni konas la vojon?
തദാ ഥോമാ അവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കുത്ര യാതി തദ്വയം ന ജാനീമഃ, തർഹി കഥം പന്ഥാനം ജ്ഞാതും ശക്നുമഃ?
6 Jesuo diris al li: Mi estas la vojo kaj la vero kaj la vivo; neniu venas al la Patro krom per mi.
യീശുരകഥയദ് അഹമേവ സത്യജീവനരൂപപഥോ മയാ ന ഗന്താ കോപി പിതുഃ സമീപം ഗന്തും ന ശക്നോതി|
7 Se vi min konus, vi konus ankaŭ mian Patron; kaj de nun vi konas Lin kaj Lin vidis.
യദി മാമ് അജ്ഞാസ്യത തർഹി മമ പിതരമപ്യജ്ഞാസ്യത കിന്ത്വധുനാതസ്തം ജാനീഥ പശ്യഥ ച|
8 Filipo diris al li: Sinjoro, montru al ni la Patron, kaj por ni tio sufiĉos.
തദാ ഫിലിപഃ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ പിതരം ദർശയ തസ്മാദസ്മാകം യഥേഷ്ടം ഭവിഷ്യതി|
9 Jesuo diris al li: Ĉu mi estas kun vi tiel longan tempon, kaj vi min ne konas, Filipo? tiu, kiu vidis min, vidis ankaŭ la Patron; kiel vi diras: Montru al ni la Patron?
തതോ യീശുഃ പ്രത്യാവാദീത്, ഹേ ഫിലിപ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ഏതാവദ്ദിനാനി സ്ഥിതമപി മാം കിം ന പ്രത്യഭിജാനാസി? യോ ജനോ മാമ് അപശ്യത് സ പിതരമപ്യപശ്യത് തർഹി പിതരമ് അസ്മാൻ ദർശയേതി കഥാം കഥം കഥയസി?
10 Ĉu vi ne kredas, ke mi estas en la Patro kaj la Patro en mi? la vortojn, kiujn mi parolas al vi, mi parolas ne de mi mem; sed la Patro, restanta en mi, faras Siajn farojn.
അഹം പിതരി തിഷ്ഠാമി പിതാ മയി തിഷ്ഠതീതി കിം ത്വം ന പ്രത്യഷി? അഹം യദ്വാക്യം വദാമി തത് സ്വതോ ന വദാമി കിന്തു യഃ പിതാ മയി വിരാജതേ സ ഏവ സർവ്വകർമ്മാണി കരാതി|
11 Kredu al mi, ke mi estas en la Patro, kaj la Patro en mi; aŭ almenaŭ kredu al mi pro la faroj mem.
അതഏവ പിതര്യ്യഹം തിഷ്ഠാമി പിതാ ച മയി തിഷ്ഠതി മമാസ്യാം കഥായാം പ്രത്യയം കുരുത, നോ ചേത് കർമ്മഹേതോഃ പ്രത്യയം കുരുത|
12 Vere, vere, mi diras al vi: Kiu kredas al mi, tiu ankaŭ faros la farojn, kiujn mi faras; kaj li faros pli grandajn ol tiuj, ĉar mi iras al la Patro.
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, യോ ജനോ മയി വിശ്വസിതി സോഹമിവ കർമ്മാണി കരിഷ്യതി വരം തതോപി മഹാകർമ്മാണി കരിഷ്യതി യതോ ഹേതോരഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|
13 Kaj kion ajn vi petos en mia nomo, tion mi faros, por ke la Patro estu glorata en la Filo.
യഥാ പുത്രേണ പിതു ർമഹിമാ പ്രകാശതേ തദർഥം മമ നാമ പ്രോച്യ യത് പ്രാർഥയിഷ്യധ്വേ തത് സഫലം കരിഷ്യാമി|
14 Se vi petos ion de mi en mia nomo, tion mi faros.
യദി മമ നാമ്നാ യത് കിഞ്ചിദ് യാചധ്വേ തർഹി തദഹം സാധയിഷ്യാമി|
15 Se vi min amas, vi observos miajn ordonojn.
യദി മയി പ്രീയധ്വേ തർഹി മമാജ്ഞാഃ സമാചരത|
16 Kaj mi petos la Patron, kaj Li donos al vi alian Parakleton, por ke li restadu kun vi por ĉiam; (aiōn g165)
തതോ മയാ പിതുഃ സമീപേ പ്രാർഥിതേ പിതാ നിരന്തരം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥാതുമ് ഇതരമേകം സഹായമ് അർഥാത് സത്യമയമ് ആത്മാനം യുഷ്മാകം നികടം പ്രേഷയിഷ്യതി| (aiōn g165)
17 tiu estas la Spirito de la vero, kiun la mondo ne povas akcepti, ĉar ĝi lin ne vidas nek konas; vi lin konas, ĉar li restadas kun vi kaj estos en vi.
ഏതജ്ജഗതോ ലോകാസ്തം ഗ്രഹീതും ന ശക്നുവന്തി യതസ്തേ തം നാപശ്യൻ നാജനംശ്ച കിന്തു യൂയം ജാനീഥ യതോ ഹേതോഃ സ യുഷ്മാകമന്ത ർനിവസതി യുഷ്മാകം മധ്യേ സ്ഥാസ്യതി ച|
18 Mi ne lasos vin orfaj; mi venas al vi.
അഹം യുഷ്മാൻ അനാഥാൻ കൃത്വാ ന യാസ്യാമി പുനരപി യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗമിഷ്യാമി|
19 Ankoraŭ iom da tempo, kaj la mondo ne plu vidos min, sed vi vidos min; ĉar mi vivas, tial vi ankaŭ vivos.
കിയത്കാലരത് പരമ് അസ്യ ജഗതോ ലോകാ മാം പുന ർന ദ്രക്ഷ്യന്തി കിന്തു യൂയം ദ്രക്ഷ്യഥ; അഹം ജീവിഷ്യാമി തസ്മാത് കാരണാദ് യൂയമപി ജീവിഷ്യഥ|
20 En tiu tago vi scios, ke mi estas en mia Patro, kaj vi en mi, kaj mi en vi.
പിതര്യ്യഹമസ്മി മയി ച യൂയം സ്ഥ, തഥാഹം യുഷ്മാസ്വസ്മി തദപി തദാ ജ്ഞാസ്യഥ|
21 Kiu havas miajn ordonojn kaj observas ilin, tiu estas, kiu min amas; kaj kiu min amas, tiu estos amata de mia Patro, kaj mi amos lin, kaj elmontros min al li.
യോ ജനോ മമാജ്ഞാ ഗൃഹീത്വാ താ ആചരതി സഏവ മയി പ്രീയതേ; യോ ജനശ്ച മയി പ്രീയതേ സഏവ മമ പിതുഃ പ്രിയപാത്രം ഭവിഷ്യതി, തഥാഹമപി തസ്മിൻ പ്രീത്വാ തസ്മൈ സ്വം പ്രകാശയിഷ്യാമി|
22 Judas (ne la Iskariota) diris al li: Sinjoro, kio okazis, ke vi elmontros vin al ni, kaj ne al la mondo?
തദാ ഈഷ്കരിയോതീയാദ് അന്യോ യിഹൂദാസ്തമവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ ജഗതോ ലോകാനാം സന്നിധൗ പ്രകാശിതോ ന ഭൂത്വാസ്മാകം സന്നിധൗ കുതഃ പ്രകാശിതോ ഭവിഷ്യതി?
23 Jesuo respondis kaj diris al li: Se iu min amas, tiu observos mian vorton; kaj mia Patro lin amos; kaj ni venos al li kaj faros loĝon kun li.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ, യോ ജനോ മയി പ്രീയതേ സ മമാജ്ഞാ അപി ഗൃഹ്ലാതി, തേന മമ പിതാപി തസ്മിൻ പ്രേഷ്യതേ, ആവാഞ്ച തന്നികടമാഗത്യ തേന സഹ നിവത്സ്യാവഃ|
24 Kiu min ne amas, tiu ne observas miajn vortojn; kaj la vorto, kiun vi aŭdas, estas ne mia, sed de la Patro, kiu min sendis.
യോ ജനോ മയി ന പ്രീയതേ സ മമ കഥാ അപി ന ഗൃഹ്ലാതി പുനശ്ച യാമിമാം കഥാം യൂയം ശൃണുഥ സാ കഥാ കേവലസ്യ മമ ന കിന്തു മമ പ്രേരകോ യഃ പിതാ തസ്യാപി കഥാ|
25 Tion mi parolis al vi, dum mi ĉe vi restas.
ഇദാനീം യുഷ്മാകം നികടേ വിദ്യമാനോഹമ് ഏതാഃ സകലാഃ കഥാഃ കഥയാമി|
26 Sed la Parakleto, la Sankta Spirito, kiun la Patro sendos en mia nomo, instruos vin pri ĉio, kaj vin rememorigos pri ĉio, kion mi diris al vi.
കിന്ത്വിതഃ പരം പിത്രാ യഃ സഹായോഽർഥാത് പവിത്ര ആത്മാ മമ നാമ്നി പ്രേരയിഷ്യതി സ സർവ്വം ശിക്ഷയിത്വാ മയോക്താഃ സമസ്താഃ കഥാ യുഷ്മാൻ സ്മാരയിഷ്യതി|
27 Pacon mi lasas al vi; mian pacon mi donas al vi; ne kiel la mondo donas, mi donas al vi. Ne maltrankviliĝu via koro, nek senkuraĝiĝu.
അഹം യുഷ്മാകം നികടേ ശാന്തിം സ്ഥാപയിത്വാ യാമി, നിജാം ശാന്തിം യുഷ്മഭ്യം ദദാമി, ജഗതോ ലോകാ യഥാ ദദാതി തഥാഹം ന ദദാമി; യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി ദുഃഖിതാനി ഭീതാനി ച ന ഭവന്തു|
28 Vi aŭdis, ke mi diris al vi: Mi foriras, kaj mi revenas al vi. Se vi min amus, vi ĝojus pro tio, ke mi iras al la Patro, ĉar la Patro estas pli granda ol mi.
അഹം ഗത്വാ പുനരപി യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗമിഷ്യാമി മയോക്തം വാക്യമിദം യൂയമ് അശ്രൗഷ്ട; യദി മയ്യപ്രേഷ്യധ്വം തർഹ്യഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി മമാസ്യാം കഥായാം യൂയമ് അഹ്ലാദിഷ്യധ്വം യതോ മമ പിതാ മത്തോപി മഹാൻ|
29 Kaj nun mi diris al vi, antaŭ ol ĝi okazos, por ke vi kredu, kiam ĝi okazos.
തസ്യാ ഘടനായാഃ സമയേ യഥാ യുഷ്മാകം ശ്രദ്ധാ ജായതേ തദർഥമ് അഹം തസ്യാ ഘടനായാഃ പൂർവ്വമ് ഇദാനീം യുഷ്മാൻ ഏതാം വാർത്താം വദാമി|
30 De nun mi jam ne multe parolos kun vi; ĉar la estro de la mondo venas; kaj li havas nenion en mi;
ഇതഃ പരം യുഷ്മാഭിഃ സഹ മമ ബഹവ ആലാപാ ന ഭവിഷ്യന്തി യതഃ കാരണാദ് ഏതസ്യ ജഗതഃ പതിരാഗച്ഛതി കിന്തു മയാ സഹ തസ്യ കോപി സമ്ബന്ധോ നാസ്തി|
31 sed por ke la mondo sciu, ke mi amas la Patron, kaj kiel la Patro ordonis al mi, tiel mi faras. Leviĝu; ni foriru de ĉi tie.
അഹം പിതരി പ്രേമ കരോമി തഥാ പിതു ർവിധിവത് കർമ്മാണി കരോമീതി യേന ജഗതോ ലോകാ ജാനന്തി തദർഥമ് ഉത്തിഷ്ഠത വയം സ്ഥാനാദസ്മാദ് ഗച്ഛാമ|
