Ijob 9

1 Ijob respondis kaj diris:

Y Job respondió y dijo:

2 Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Verdaderamente, veo que es así: ¿y cómo es posible que un hombre pueda ser justo delante de Dios?

3 Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Si un hombre deseara ir a la ley con él, no podría darle una respuesta a una de cada mil preguntas.

4 Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Él es sabio de corazón y grande en fuerza: ¿quién alguna vez endureció su rostro contra él, y le fue bien?

5 Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Es el que quita las montañas sin su conocimiento, derribándolas en su ira.

6 Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

Que está estremeciendo la tierra de su lugar, de modo que sus bases tiemblan:

7 Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

Que da órdenes al sol, y no da su luz; y quien guarda las estrellas de brillar.

8 Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

Por cuya mano se extendieron los cielos, y quién camina sobre las olas del mar:

9 Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

Que hizo el Oso y Orión, y el cúmulo de estrellas, y los lugares secretos del sur;

10 Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

¿Quién hace grandes cosas incomprensibles? Sí, maravillas sin número.

11 Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Mira, pasa a mi lado y no lo veo; sigue adelante, pero no tengo conocimiento de él.

12 Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Si él extiende su mano para tomar, ¿por quién puede ser devuelta? ¿Quién le puede decir: ¿Qué estás haciendo?

13 Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

La ira de Dios no puede volverse atrás; Los ayudantes de Rahab, monstruo marino, se humillaron debajo de él.

14 Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

¿Cuánto menos puedo darle una respuesta, usando las palabras correctas para discutir con él?

15 Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Aunque mi causa fuera buena, no podría dar una respuesta; Pediría la gracia de aquel quién es mi Juez.

16 Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Si lo hubiera llamado, y él me respondiera, no tendría fe en que escucharía mi voz.

17 Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Porque su tormenta me quebranta, y mis heridas aumentan sin causa.

18 Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

No me dejaría respirar, pero estaría lleno de amargo dolor.

19 Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Si es una cuestión de fuerza, él es poderoso y si se trata de una causa legal, él dice: ¿Quién me dará un día fijo?

20 Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Aunque estaba en lo correcto, mi boca me condenaría; No he hecho mal; pero esto me hace inicuo.

21 Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Si fuera perfecto; No conocería mi alma; despreciaría mi vida.

22 Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Es lo mismo para mí; por eso digo: Él pone fin al pecador y al que no ha hecho nada malo juntos.

23 Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Si la muerte viene repentinamente, él se ríe de las pruebas de aquellos que no han hecho nada malo.

24 La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

La tierra es dada al poder del malvado; los rostros de sus jueces están cubiertos; Si no es por él, ¿quién lo ha hecho?

25 Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Mis días van más rápido que un corredor; huyen y no ven él bien.

26 Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Se apresuran como botes veloces, como un águila que cae repentinamente sobre su comida.

27 Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Si digo, olvidaré mi dolor, dejaré que mi rostro ya no esté triste y me alegraré;

28 Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Temeroso soy de todos mis dolores; Estoy seguro de que no seré libre del pecado en tus ojos.

29 Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

¡No me dejarás estar libre de pecado! ¿Por qué entonces me tomo la molestia de esforzarme?

30 Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Si me lavan con agua de la nieve, y me limpio las manos con jabón;

31 Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Entonces cuando me empujen al sepulcro, mi propia ropa me aborrecerá.

32 Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Porque él no es un hombre como yo, para decirle que, podamos unirnos ante un juez.

33 Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

No hay nadie que tome una decisión entre nosotros, que podría tener control sobre nosotros.

34 Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Que quite de mi su vara y su temor no me espante.

35 Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

Entonces diría lo que tengo en mente sin temor de él; porque no hay causa de miedo en mí.