Ijob 9

1 Ijob respondis kaj diris:

Отвещав же Иов, рече:

2 Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

воистинну вем, яко тако есть: како бо будет праведен человек у Господа?

3 Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Аще бо восхощет судитися с Ним, не послушает Его, да не преречет ко единому словеси Его от тысящи.

4 Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Премудр бо есть мыслию, крепок же и велик: кто жесток быв противу Его, пребысть?

5 Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Обетшаяй горы, и не ведят, превращаяй я гневом:

6 Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

трясый поднебесную из оснований, столпи же ея колеблются:

7 Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

глаголяй солнцу, и не восходит, звезды же печатствует:

8 Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

прострый един небо и ходяй но морю, яко по земли:

9 Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

творяй Плиады и Еспера, и Арктура и сокровища южная:

10 Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

творяй велия и неизследованная, славная же и изрядная, имже несть числа.

11 Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Аще приидет ко мне, не имам видети: и аще мимоидет мене, никако уразумех.

12 Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Аще возмет, кто возвратит? Или кто речет Ему: что сотворил еси?

13 Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Сам бо отвращает гнев, слякошася под Ним кити поднебеснии.

14 Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Аще же мя услышит, или разсудит глаголы моя?

15 Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Аще бо и праведен буду, не услышит мене, суду Его помолюся:

16 Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

аще же воззову, и услышит мя, не иму веры, яко услыша глас мой.

17 Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Да не мглою мя потребит, многа же ми сотрения сотвори всуе,

18 Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

не оставляет бо мя отдохнути, исполни же мя горести.

19 Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Понеже силен есть крепостию: кто убо суду Его воспротивится?

20 Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Аще бо буду праведен, уста моя нечестия сотворят: аще же буду непорочен, стропотен буду.

21 Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Аще бо нечестие сотворих, не вем душею моею: обаче отемлется ми живот.

22 Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Темже рех: велика и сильна губит гнев.

23 Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Яко лукавии смертию лютою погибнут, обаче праведным посмеваются.

24 La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

Предана есть земля в руце нечестиваго, лица судий ея покрывает: аще же не Сам есть, кто есть?

25 Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Житие же мое есть легчае скоротечца: отбегоша и не видеша.

26 Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Или есть кораблем след пути, или орла летяща, ищуща яди?

27 Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Аще бо реку: забуду глаголя, приникнув лицем воздохну,

28 Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

трясуся всеми удесы: вем бо, яко не безвинна мя оставиши.

29 Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Аще же нечестив есмь, почто не умрох?

30 Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Аще бо измыюся снегом и очищуся руками чистыми,

31 Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

доволно во скверне омочил мя еси, возгнушася же мною одежда моя.

32 Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Неси бо человек, якоже аз, Емуже противопрюся, да приидем вкупе на суд.

33 Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

О, дабы ходатай нам был, и обличаяй и разслушаяй между обема.

34 Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Да отимет от мене жезл, страх же Его да не смущает мене:

35 Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

и не убоюся, но возглаголю, ибо тако не вем сам себе.