Ijob 9

1 Ijob respondis kaj diris:

Hiob antwortete und sprach:

2 Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Ja, ich weiß gar wohl, daß es also ist und daß ein Mensch nicht recht behalten mag gegen Gott.

3 Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Hat er Lust, mit ihm zu hadern, so kann er ihm auf tausend nicht eins antworten.

4 Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Er ist weise und mächtig; wem ist's je gelungen, der sich wider ihn gelegt hat?

5 Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Er versetzt Berge, ehe sie es innewerden, die er in seinem Zorn umkehrt.

6 Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

Er bewegt die Erde aus ihrem Ort, daß ihre Pfeiler zittern.

7 Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

Er spricht zur Sonne, so geht sie nicht auf, und versiegelt die Sterne.

8 Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

Er breitet den Himmel aus allein und geht auf den Wogen des Meeres.

9 Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

Er macht den Wagen am Himmel und Orion und die Plejaden und die Sterne gegen Mittag.

10 Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Er tut große Dinge, die nicht zu erforschen sind, und Wunder, deren keine Zahl ist.

11 Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Siehe, er geht an mir vorüber, ehe ich's gewahr werde, und wandelt vorbei, ehe ich's merke.

12 Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Siehe, wenn er hinreißt, wer will ihm wehren? Wer will zu ihm sagen: Was machst du?

13 Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Er ist Gott; seinen Zorn kann niemand stillen; unter ihn mußten sich beugen die Helfer Rahabs.

14 Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Wie sollte ich denn ihm antworten und Worte finden gegen ihn?

15 Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Wenn ich auch recht habe, kann ich ihm dennoch nicht antworten, sondern ich müßte um mein Recht flehen.

16 Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Wenn ich ihn schon anrufe, und er mir antwortet, so glaube ich doch nicht, daß er meine Stimme höre.

17 Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Denn er fährt über mich mit Ungestüm und macht mir Wunden viel ohne Ursache.

18 Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Er läßt meinen Geist sich nicht erquicken, sondern macht mich voll Betrübnis.

19 Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Will man Macht, so ist er zu mächtig; will man Recht, wer will mein Zeuge sein?

20 Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Sage ich, daß ich gerecht bin, so verdammt er mich doch; bin ich Unschuldig, so macht er mich doch zu Unrecht.

21 Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Ich bin unschuldig! ich frage nicht nach meiner Seele, begehre keines Lebens mehr.

22 Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Es ist eins, darum sage ich: Er bringt um beide, den Frommen und den Gottlosen.

23 Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Wenn er anhebt zu geißeln, so dringt er alsbald zum Tod und spottet der Anfechtung der Unschuldigen.

24 La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

Das Land aber wird gegeben unter die Hand der Gottlosen, und der Richter Antlitz verhüllt er. Ist's nicht also, wer anders sollte es tun?

25 Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Meine Tage sind schneller gewesen denn ein Läufer; sie sind geflohen und haben nichts Gutes erlebt.

26 Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Sie sind dahingefahren wie die Rohrschiffe, wie ein Adler fliegt zur Speise.

27 Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Wenn ich gedenke: Ich will meiner Klage vergessen und meine Gebärde lassen fahren und mich erquicken,

28 Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

so fürchte ich alle meine Schmerzen, weil ich weiß, daß du mich nicht unschuldig sein lässest.

29 Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Ich muß ja doch ein Gottloser sein; warum mühe ich mich denn so vergeblich?

30 Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Wenn ich mich gleich mit Schneewasser wüsche und reinigte mein Hände mit Lauge,

31 Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

so wirst du mich doch tauchen in Kot, und so werden mir meine Kleider greulich anstehen.

32 Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Denn er ist nicht meinesgleichen, dem ich antworten könnte, daß wir vor Gericht miteinander kämen.

33 Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Es ist zwischen uns kein Schiedsmann, der seine Hand auf uns beide lege.

34 Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Er nehme von mir seine Rute und lasse seinen Schrecken von mir,

35 Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

daß ich möge reden und mich nicht vor ihm fürchten dürfe; denn ich weiß, daß ich kein solcher bin.