Ijob 9

1 Ijob respondis kaj diris:

Et, répondant, Job dit:

2 Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Assurément, je vois qu’il en est ainsi, et qu’un homme comparé à Dieu n’est pas trouvé juste.

3 Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

S’il veut disputer avec lui, il ne pourra répondre une chose sur mille.

4 Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Dieu est sage de cœur et puissant en force: qui lui a résisté, et a eu la paix?

5 Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

C’est lui qui a transporté des montagnes, et ceux qu’il a renversés dans sa fureur ne s’en sont pas aperçus.

6 Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

C’est lui qui remue la terre de sa place, et fait que ses colonnes sont renversées.

7 Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

C’est lui qui commande au soleil, et le soleil ne se lève pas; et qui renferme les étoiles comme sous un sceau.

8 Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

C’est lui qui seul étend les cieux, et qui marche sur les flots de la mer.

9 Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

C’est lui qui a fait Arcturus, Orion, les Hyades et les astres cachés du midi.

10 Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

C’est lui qui fait des choses grandes, incompréhensibles et admirables qui sont sans nombre.

11 Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

S’il vient à moi, je ne le verrai pas: s’il s’en va, je ne m’en apercevrai pas.

12 Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

S’il interroge soudain, qui lui répondra? ou qui peut dire: Pourquoi faites-vous ainsi?

13 Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

C’est Dieu à la colère duquel personne ne peut résister, et sous qui se courbent ceux qui portent l’univers.

14 Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Combien grand suis-je donc moi, pour que je lui réponde et que je lui parle avec mes propres paroles?

15 Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Quand j’aurais en moi quel que justice, je ne répondrais rien, mais j’implorerais mon juge.

16 Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Lors même qu’il m’aurait exaucé, quand je l’invoquais, je ne croirais pas qu’il eût entendu ma voix.

17 Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Car il me brisera dans un tourbillon, et il multipliera mes plaies même sans raison.

18 Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Il ne permet pas que mon esprit se repose, et il me remplit d’amertumes.

19 Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Si j’ai recours à la force, il est très puissant; si à l’équité d’un jugement, personne n’ose rendre témoignage pour moi.

20 Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Si je veux me justifier, ma propre bouche me condamnera; si je me montre innocent, il prouvera que je suis pervers.

21 Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Quand je serais juste, mon âme l’ignorerait même, et j’aurais du dégoût pour ma vie.

22 Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Je n’ai dit qu’une seule chose, c’est que Dieu détruit et l’innocent et l’impie.

23 Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

S’il frappe, qu’il tue tout d’un coup, et qu’il ne se rie pas des peines des innocents.

24 La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

La terre a été livrée aux mains de l’impie; il voile le visage de ses juges; que si ce n’est pas lui, qui est-ce donc?

25 Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Mes jours ont été plus rapides qu’un coureur: ils ont fui et n’ont pas vu de bonheur.

26 Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Ils ont passé comme des vaisseaux qui portent des fruits, comme un aigle qui vole vers sa pâture.

27 Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Lorsque je dis: Je ne parlerai plus ainsi, je change de visage, et je suis tourmenté par la douleur.

28 Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Je redoutais toutes mes œuvres, sachant que vous ne me pardonneriez pas, si je péchais.

29 Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Et si après cela je suis impie, pourquoi ai-je travaillé en vain?

30 Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Si j’avais été lavé comme dans de l’eau de neige, et si mes mains brillaient comme étant très nettes,

31 Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Vous me plongeriez néanmoins dans la fange, et mes vêtements auraient horreur de moi.

32 Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Car je ne répondrai pas à un homme qui est semblable à moi, et qui peut être entendu en jugement avec moi et à l’égal de moi.

33 Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Il n’y a personne qui puisse nous reprendre l’un et l’autre, et mettre sa main entre les deux.

34 Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Qu’il retire de moi sa verge, et que sa terreur ne m’épouvante point.

35 Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

Je parlerai et ne le craindrai pas; car, effrayé, je ne puis répondre.