Ijob 9

1 Ijob respondis kaj diris:

Et Job répondit et dit:

2 Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

En vérité, je sais qu’il en est ainsi. Mais comment l’homme sera-t-il juste devant Dieu?

3 Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

S’il se plaît à contester avec lui, il ne lui répondra pas sur un point entre mille.

4 Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Il est sage de cœur et puissant en force: qui s’est endurci contre lui et a prospéré?

5 Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Il transporte les montagnes, et elles ne savent pas qu’il les renverse dans sa colère;

6 Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

Il remue la terre de sa place, et ses colonnes tremblent;

7 Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

Il parle au soleil, et [le soleil] ne se lève pas; et sur les étoiles il met son sceau;

8 Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

Seul il étend les cieux et marche sur les hauteurs de la mer;

9 Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

Il fait la grande Ourse, Orion, et les Pléiades, et les chambres du midi;

10 Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Il fait de grandes choses qu’on ne saurait sonder, et des merveilles à ne pouvoir les compter.

11 Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Voici, il passe près de moi, et je ne [le] vois pas; et il passe à côté [de moi], et je ne l’aperçois pas.

12 Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Voici, il ravit; qui l’en détournera? Qui lui dira: Que fais-tu?

13 Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Dieu ne retire pas sa colère; sous lui fléchissent les orgueilleux qui prêtent secours.

14 Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Combien moins lui répondrais-je, moi, [et] choisirais-je mes paroles avec lui!

15 Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Si j’étais juste, je ne lui répondrais pas, je demanderais grâce à mon juge.

16 Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Si je criais, et qu’il me réponde, je ne croirais pas qu’il ait prêté l’oreille à ma voix, –

17 Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Lui qui m’écrase dans une tempête, et qui multiplie mes blessures sans cause.

18 Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Il ne me permet pas de reprendre haleine; car il me rassasie d’amertumes.

19 Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

S’agit-il de force, voici, il est fort; s’agit-il de jugement: Qui m’assignera?

20 Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Si je me justifiais, ma bouche me condamnerait; si j’étais parfait, il me montrerait pervers.

21 Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Si j’étais parfait, je méconnaîtrais mon âme, je mépriserais ma vie.

22 Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Tout revient au même; c’est pourquoi j’ai dit: Il consume le parfait et le méchant.

23 Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Si le fléau donne subitement la mort, il se rit de l’épreuve de l’innocent.

24 La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

La terre est livrée en la main du méchant: il couvre la face de ses juges. S’il n’en est pas ainsi, qui est-ce donc?

25 Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Mes jours s’en vont plus vite qu’un coureur; ils fuient, ils ne voient pas ce qui est bon;

26 Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Ils passent rapides comme les barques de jonc, comme un aigle qui fond sur sa proie.

27 Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Si je dis: J’oublierai ma plainte, je renoncerai à mon visage [morne] et je serai joyeux,

28 Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Je suis épouvanté de tous mes tourments; je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.

29 Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Soit, je suis méchant: pourquoi me fatigué-je ainsi en vain?

30 Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Si je me lave avec de l’eau de neige, et que je nettoie mes mains dans la pureté,

31 Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Alors tu me plongeras dans un fossé, et mes vêtements m’auront en horreur.

32 Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Car il n’est pas homme, comme moi, pour que je lui réponde, pour que nous allions ensemble en jugement.

33 Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Il n’y a pas entre nous un arbitre qui mettrait sa main sur nous deux.

34 Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Qu’il retire sa verge de dessus moi, et que sa terreur ne me trouble pas;

35 Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

Alors je parlerai et je ne le craindrai pas; mais il n’en est pas ainsi de moi.