Ijob 9

1 Ijob respondis kaj diris:

Alors Job prit la parole et dit:

2 Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Je sais bien qu’il en est ainsi: comment l’homme serait-il juste vis-à-vis de Dieu?

3 Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

S’il voulait contester avec lui, sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.

4 Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Dieu est sage en son cœur, et puissant en force: qui lui a résisté, et est demeuré en paix?

5 Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Il transporte les montagnes, sans qu’elles le sachent, il les renverse dans sa colère;

6 Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

il secoue la terre sur sa base, et ses colonnes sont ébranlées.

7 Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

Il commande au soleil, et le soleil ne se lève pas; il met un sceau sur les étoiles.

8 Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

Seul, il étend les cieux, il marche sur les hauteurs de la mer.

9 Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

Il a créé la Grande Ourse, Orion, les Pléiades, et les régions du ciel austral.

10 Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Il fait des merveilles qu’on ne peut sonder, des prodiges qu’on ne saurait compter.

11 Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Voici qu’il passe près de moi, et je ne le vois pas; il s’éloigne, sans que je l’aperçoive.

12 Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

S’il ravit une proie, qui s’y opposera, qui lui dira: « Que fais-tu? »

13 Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Dieu! Rien ne fléchit sa colère; devant lui s’inclinent les légions d’orgueil.

14 Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Et moi je songerais à lui répondre, à choisir mes paroles pour discuter avec lui!

15 Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Aurais-je pour moi la justice, je ne répondrais pas; j’implorerais la clémence de mon juge.

16 Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Même s’il se rendait à mon appel, je ne croirais pas qu’il eût écouté ma voix:

17 Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

lui qui me brise comme dans un tourbillon, et multiplie mes blessures sans motif;

18 Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

qui ne me laisse pas respirer, et me rassasie d’amertume.

19 Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

S’agit-il de force, voici qu’il est fort, s’agit-il de droit, il dit: « Qui m’assigne? »

20 Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Serais-je irréprochable, ma bouche même me condamnerait; serais-je innocent, elle me déclarerait pervers.

21 Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Innocent! Je le suis; je ne tiens pas à l’existence, et la vie m’est à charge.

22 Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Il m’importe après tout; c’est pourquoi j’ai dit: « Il fait périr également le juste et l’impie. »

23 Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Si du moins le fléau tuait d’un seul coup! Hélas! il se rit des épreuves de l’innocent!

24 La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

La terre est livrée aux mains du méchant, Dieu voile la face de ses juges: si ce n’est pas lui, qui est-ce donc?

25 Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Mes jours sont plus rapides qu’un courrier, ils fuient sans avoir vu le bonheur;

26 Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

ils passent comme la barque de jonc, comme l’aigle qui fond sur sa proie.

27 Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Si je dis: « Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, prendre un air joyeux, »

28 Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

je tremble pour toutes mes douleurs, je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.

29 Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Je serai jugé coupable: pourquoi prendre une peine inutile?

30 Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Quand je me laverais dans la neige, quand je purifierais mes mains avec le bor,

31 Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

tu me plongerais dans la fange, et mes vêtements m’auraient en horreur.

32 Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Dieu n’est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, pour que nous comparaissions ensemble en justice.

33 Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Il n’y a pas entre nous d’arbitre qui pose sa main sur nous deux.

34 Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Qu’il retire sa verge de dessus moi, que ses terreurs cessent de m’épouvanter:

35 Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

alors je parlerai sans le craindre; autrement, je ne suis pas à moi-même.