Ijob 8
1 Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
Allora prese a dire Bildad il Suchita:
2 Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
Fino a quando dirai queste cose e vento impetuoso saranno le parole della tua bocca?
3 Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
Può forse Dio deviare il diritto o l'Onnipotente sovvertire la giustizia?
4 Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
Se i tuoi figli hanno peccato contro di lui, li ha messi in balìa della loro iniquità.
5 Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
Se tu cercherai Dio e implorerai l'Onnipotente,
6 Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
se puro e integro tu sei, fin d'ora veglierà su di te e ristabilirà la dimora della tua giustizia;
7 Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
piccola cosa sarà la tua condizione di prima, di fronte alla grandezza che avrà la futura.
8 Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
Chiedilo infatti alle generazioni passate, poni mente all'esperienza dei loro padri,
9 Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
perché noi siamo di ieri e nulla sappiamo, come un'ombra sono i nostri giorni sulla terra.
10 Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
Essi forse non ti istruiranno e ti parleranno traendo le parole dal cuore?
11 Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
Cresce forse il papiro fuori della palude e si sviluppa forse il giunco senz'acqua?
12 En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
E' ancora verde, non buono per tagliarlo, e inaridisce prima d'ogn'altra erba.
13 Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
Tale il destino di chi dimentica Dio, così svanisce la speranza dell'empio;
14 Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
la sua fiducia è come un filo e una tela di ragno è la sua sicurezza:
15 Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
si appoggi alla sua casa, essa non resiste, vi si aggrappi, ma essa non regge.
16 Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
Rigoglioso sia pure in faccia al sole e sopra il giardino si spandano i suoi rami,
17 Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
sul terreno sassoso s'intreccino le sue radici, tra le pietre attinga la vita.
18 Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
Se lo si toglie dal suo luogo, questo lo rinnega: «Non t'ho mai visto!».
19 Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
Ecco la gioia del suo destino e dalla terra altri rispuntano.
20 Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
Dunque, Dio non rigetta l'uomo integro, e non sostiene la mano dei malfattori.
21 Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
Colmerà di nuovo la tua bocca di sorriso e le tue labbra di gioia.
22 Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
I tuoi nemici saran coperti di vergogna e la tenda degli empi più non sarà.
