Ijob 8
1 Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
Alors Bildad Suhite prit la parole, et dit:
2 Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
Jusqu'à quand parleras-tu ainsi, et les paroles de ta bouche seront-elles comme un vent impétueux?
3 Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
Le [Dieu] Fort renverserait-il le droit, et le Tout-puissant renverserait-il la justice?
4 Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
Si tes enfants ont péché contre lui, il les a aussi livrés en la main de leur crime.
5 Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
[Mais] si tu recherches le [Dieu] Fort de bon matin, et que tu demandes grâce au Tout-puissant;
6 Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
Si tu es pur et droit, certainement il se réveillera pour toi, et fera prospérer la demeure de ta justice.
7 Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
Et ton commencement aura été petit, mais ta dernière condition sera beaucoup accrue.
8 Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
Car, je te prie, enquiers-toi des générations précédentes, et applique-toi à t'informer soigneusement de leurs pères.
9 Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
Car nous ne sommes que du jour d'hier, et nous ne savons rien; parce que nos jours sont sur la terre comme une ombre.
10 Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
Ceux-là ne t'enseigneront-ils pas, ne te parleront-ils pas, et ne tireront-ils pas des discours de leur cœur?
11 Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
Le jonc montera-t-il sans qu'il y ait du limon? l'herbe des marais croîtra-t-elle sans eau?
12 En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
Ne se flétrira-t-elle pas même avant toute herbe, bien qu'elle soit encore en sa verdure, et qu'on ne la cueille point?
13 Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
Il en sera ainsi des voies de tous ceux qui oublient le [Dieu] Fort; et l'espérance de l'hypocrite périra.
14 Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
Son espérance sera frustrée, et sa confiance sera [comme] une toile d'araignée.
15 Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
Il s'appuiera sur sa maison, et elle n'aura point de fermeté; il la saisira de la main, et elle ne demeurera point debout.
16 Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
Mais [l'homme intègre] est plein de vigueur étant exposé au soleil, et ses jets poussent par dessus son jardin.
17 Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
Ses racines s'entrelacent près de la fontaine, et il embrasse le bâtiment de pierre.
18 Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
Fera-t-on qu'il ne soit plus en sa place, et que [le lieu où il était] le renonce, [en lui disant]: Je ne t'ai point vu?
19 Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
Voilà, quelle est la joie qu'il a de sa voie, même il en germera d'autres de la poussière.
20 Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
Voilà, le [Dieu] Fort ne rejette point l'homme intègre; mais il ne soutient point la main des méchants.
21 Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
De sorte qu'il remplira ta bouche de ris, et tes lèvres de chants d'allégresse.
22 Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
Ceux qui te haïssent seront revêtus de honte, et le tabernacle des méchants ne sera plus.
