Ijob 8
1 Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
Et Bildad, le Shuhite, prit la parole,
2 Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
« Jusqu'à quand direz-vous ces choses? Les paroles de ta bouche seront-elles un vent puissant?
3 Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
Dieu pervertit-il la justice? Ou le Tout-Puissant pervertit-il la justice?
4 Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
Si vos enfants ont péché contre lui, il les a livrés entre les mains de leur désobéissance.
5 Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
Si vous voulez chercher Dieu avec diligence, faites vos supplications au Tout-Puissant.
6 Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
Si tu étais pur et droit, sûrement maintenant il se réveillerait pour vous, et faire prospérer la demeure de ta justice.
7 Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
Bien que tes débuts aient été modestes, mais votre fin dernière augmenterait considérablement.
8 Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
« Veuillez vous renseigner sur les générations passées. Découvrez l'apprentissage de leurs pères.
9 Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
(Car nous ne sommes que d'hier, et nous ne savons rien, car nos jours sur terre ne sont qu'une ombre).
10 Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
Ne vous apprendront-ils pas, ne vous diront-ils pas, et de prononcer des paroles venant de leur cœur?
11 Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
« Le papyrus peut-il pousser sans bourbe? Les joncs peuvent-ils pousser sans eau?
12 En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
Pendant qu'il est encore dans sa verdure, ne le coupez pas, il se fane avant tout autre roseau.
13 Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
Il en est de même des chemins de tous ceux qui oublient Dieu. L'espoir de l'homme impie périra,
14 Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
dont la confiance se brisera, dont la confiance est une toile d'araignée.
15 Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
Il s'appuie sur sa maison, mais elle ne tient pas debout. Il s'y accrochera, mais cela ne durera pas.
16 Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
Il est vert devant le soleil. Ses pousses sortent le long de son jardin.
17 Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
Ses racines s'enroulent autour de l'amas de pierres. Il voit la place des pierres.
18 Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
S'il est détruit de son lieu, alors il le reniera, en disant: « Je ne t'ai pas vu.
19 Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
Voici la joie de son chemin. De la terre, d'autres jailliront.
20 Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
« Voici, Dieu ne rejette pas un homme irréprochable, Il ne soutiendra pas non plus les malfaiteurs.
21 Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
Il remplira encore ta bouche de rires, tes lèvres en criant.
22 Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
Ceux qui te haïssent seront vêtus de honte. La tente des méchants ne sera plus. »
