Ijob 7
1 Difinita estas ja por la homo la limtempo sur la tero, Kaj liaj tagoj estas kiel la tagoj de dungito.
Is not the life of man upon earth a state of trial? and his existence as that of a hireling by the day?
2 Kiel sklavo, kiu sopiras al ombro, Kaj kiel dungito, kiu atendas sian pagon,
Or as a servant that fears his master, and one who has grasped a shadow? or as a hireling waiting for his pay?
3 Tiel mi ricevis sorte monatojn vantajn, Kaj noktoj turmentaj estas nombritaj al mi.
So have I also endured months of vanity, and nights of pain have been appointed me.
4 Kiam mi kuŝiĝas, mi diras: Kiam mi leviĝos? Sed la vespero fariĝas longa, kaj mi satiĝas de maltrankvileco ĝis la tagiĝo.
Whenever I lie down, I say, When [will it be] day? and whenever I rise up, again [I say] when [will it be] evening? and I am full of pains from evening to morning.
5 Mia korpo estas kovrita de vermoj kaj de pecoj da tero; Mia haŭto krevis kaj putras.
And my body is covered with loathsome worms; and I waste away, scraping off clods of dust from my eruption.
6 Miaj tagoj forflugis pli facile, ol bobeno de teksisto, Kaj pasis, lasinte nenian esperon.
And my life is lighter than a word, and has perished in vain hope.
7 Memoru, ke mia vivo estas bloveto, Ke miaj okuloj ne plu revidos bonon;
Remember then that my life is breath, and mine eye shall not yet again see good.
8 Ne plu revidos min okulo de vidanto; Vi volos ekrigardi min, sed mi jam ne ekzistos.
The eye of him that sees me shall not see me [again]: your eyes are upon me, and I am no more.
[I am] as a cloud that is cleared away from the sky: for if a man go down to the grave, he shall not come up again: (Sheol h7585)
10 Li ne plu revenas en sian domon; Lia loko ne plu rekonos lin.
and he shall surely not return to his own house, neither shall his place know him any more.
11 Tial mi ne detenos mian buŝon; Mi parolos en la premiteco de mia spirito, Mi plendos en la maldolĉeco de mia animo.
Then neither will I refrain my mouth: I will speak being in distress; being in anguish I will disclose the bitterness of my soul.
12 Ĉu mi estas maro aŭ mara monstro, Ke Vi starigis gardon por mi?
Am I a sea, or a serpent, that you have set a watch over me?
13 Kiam mi pensas, ke mia lito min konsolos, Ke mia kuŝejo plifaciligos mian suferadon,
I said that my bed should comfort me, and I would privately counsel with myself on my couch.
14 Tiam Vi teruras min per sonĝoj, Timigas min per vizioj;
You scare me with dreams, and do terrify me with visions.
15 Kaj mia animo deziras sufokiĝon, Miaj ostoj la morton.
You will separate life from my spirit; and yet [keep] my bones from death.
16 Tedis al mi; ne eterne mi vivu; Forlasu min, ĉar miaj tagoj estas vantaĵo.
For I shall not live for ever, that I should patiently endure: depart from me, for my life [is] vain.
17 Kio estas homo, ke Vi faras lin granda, Ke Vi zorgas pri li,
For what is man, that you have magnified him? or that you give heed to him?
18 Ke Vi rememoras lin ĉiumatene, Elprovas lin ĉiumomente?
Will you visit him till the morning, and judge him till [the time of] rest?
19 Kial Vi ne deturnas Vin de mi, Ne lasas min libera eĉ tiom, ke mi povu engluti mian salivon?
How long do you not let me alone, nor let me go, until I shall swallow down my spittle?
20 Se mi pekis, kion mi per tio faris al Vi, ho gardanto de la homoj? Kial Vi faris min celo de Viaj atakoj, Ke mi fariĝis ŝarĝo por mi mem?
If I have sinned, what shall I be able to do, O you that understand the mind of men? why have you made me as your accuser, and [why] am I a burden to you?
21 Kaj kial Vi ne deprenas mian pekon, ne pardonas mian malbonagon? Jen mi ja baldaŭ kuŝos en la tero; Kaj kiam Vi morgaŭ serĉos min, mi ne ekzistos.
Why have you not forgotten my iniquity, and purged my sin? but now I shall depart to the earth; and in the morning I am no more.
