Ijob 6
1 Ijob respondis kaj diris:
Отвещав же Иов, рече:
2 Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
аще бы кто веся извесил гнев мой, болезни же моя взял бы на мерило вкупе,
3 Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
то песка морскаго тяжчайшии были бы: но, якоже мнится, словеса моя зла суть.
4 Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
Стрелы бо Господни в теле моем суть, ихже ярость испивает кровь мою: егда начну глаголати, бодут мя.
5 Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
Что бо? Еда вотще возревет дивий осел, разве брашна прося? Или возревет гласом вол, в яслех имеяй брашно?
6 Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
Снестся ли хлеб без соли? Или есть вкус во тщих словесех?
7 Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
Не может бо утишитися душа моя: смрад бо зрю брашна моя, якоже воню львову.
8 Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
Аще бо дал бы, да приидет прошение мое, и надежду мою дал бы Господь.
9 Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
Начен Господь да уязвляет мя, до конца же да не убиет мя.
10 Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
Буди же ми град гроб, на егоже стенах скаках в нем: не пощажу: не солгах бо во словесех святых Бога моего.
11 Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
Кая бо крепость моя, яко терплю? Или кое ми время, яко терпит моя душа?
12 Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
Еда крепость камения крепость моя? Или плоти моя суть медяны?
13 Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
Или не уповах на него? Помощь же от мене отступи,
14 Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
отречеся от мене милость, посещение же Господне презре мя.
15 Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
Не воззреша на мя ближнии мои: якоже поток оскудеваяй, или якоже волны преидоша мя:
16 Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
иже мене бояхуся, ныне нападоша на мя:
17 En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
якоже снег или лед смерзлый, егда истает теплоте бывшей, не ктому познавается, что бе:
18 Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
тако и аз оставлен есмь от всех, погибох же и бездомок бых:
19 Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
видите пути Феманския, на стези Савонския смотрящии,
20 Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
и студа исполнени будут на грады и на имения надеющиися.
21 Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
Ныне же и вы наидосте на мя немилостивно: убо видевше мой струп убойтеся.
22 Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
Что бо? Еда что у вас просих, или вашея крепости требую,
23 Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
да спасете мя от врагов, или из руки сильных избавите мя?
24 Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
Научите мя, аз же умолчу: аще что погреших, скажите ми.
25 Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
Но, якоже мнится, зла (суть) мужа истиннаго словеса, не от вас бо крепости прошу:
26 Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
ниже обличение ваше словесы мя утолит, ниже бо вещания вашего словес стерплю.
27 Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
Обаче яко на сира нападаете, наскачете же на друга вашего.
28 Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
Ныне же воззрев на лица ваша, не солжу.
29 Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
Сядите ныне, и да не будет неправедно, и паки ко праведному снидитеся.
30 Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
Ибо несть в языце моем неправды, и гортань мой не разуму ли поучается?
