< Ijob 6 >
1 Ijob respondis kaj diris:
Então Job respondeu,
2 Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
“Oh, que minha angústia tenha sido pesada, e toda a minha calamidade está na balança!
3 Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
Por enquanto, seria mais pesado que a areia dos mares, portanto minhas palavras têm sido precipitadas.
4 Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
Pois as setas do Todo-Poderoso estão dentro de mim. Meu espírito bebe o veneno deles. Os terrores de Deus se puseram em ordem contra mim.
5 Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
O burro selvagem se suja quando tem capim? Ou será que o boi está em baixo sobre sua forragem?
6 Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
O que não tem sabor pode ser comido sem sal? Ou existe algum gosto na clara de um ovo?
7 Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
Minha alma se recusa a tocá-los. Eles são para mim um alimento tão repugnante.
8 Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
“Oh, que eu possa ter meu pedido, que Deus concederia a coisa que eu anseio,
9 Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
even que agradaria a Deus esmagar-me; que ele soltaria sua mão, e me cortaria!
10 Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
Que ainda seja meu consolo, sim, deixe-me exultar em dor que não poupa, que eu não neguei as palavras do Santo.
11 Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
Qual é a minha força, que eu deveria esperar? Qual é o meu fim, que eu deva ser paciente?
12 Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
Minha força é a força das pedras? Ou minha carne é de bronze?
13 Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
Isn não é que eu não tenha nenhuma ajuda em mim, que a sabedoria é afastada de mim?
14 Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
“Para aquele que está pronto para desmaiar, a gentileza deve ser mostrada por seu amigo; mesmo para aquele que abandona o medo do Todo-Poderoso.
15 Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
My os irmãos têm lidado enganosamente como um riacho, como o canal dos riachos que passam;
16 Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
which são pretas por causa do gelo, na qual a neve se esconde sozinha.
17 En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
Na estação seca, elas desaparecem. Quando está quente, eles são consumidos fora de seu lugar.
18 Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
As caravanas que viajam ao seu lado se afastam. Eles vão para o lixo, e perecem.
19 Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
As caravanas de Tema pareciam. As empresas de Sheba esperaram por eles.
20 Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
Eles estavam angustiados porque estavam confiantes. Eles chegaram lá, e ficaram confusos.
21 Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
Por enquanto, você não é nada. Você vê um terror, e tem medo.
22 Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
Did Eu já disse: “Dê para mim”? ou, “Ofereça-me um presente de sua substância”...
23 Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
ou, 'Deliver me from the adversary's hand? ou, “Me redimir da mão dos opressores?
24 Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
“Ensine-me, e eu me calarei. Faz com que eu entenda meu erro.
25 Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
Quão forçosas são as palavras de retidão! Mas sua reprovação, o que ela reprova?
26 Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
Do você pretende reprovar as palavras, já que os discursos de alguém que está desesperado são como vento?
27 Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
Sim, você até jogaria à sorte para os órfãos de pai, e faça mercadoria de seu amigo.
28 Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
Agora, portanto, tenha o prazer de olhar para mim, pois com certeza não vou mentir na sua cara.
29 Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
Favor retornar. Que não haja injustiça. Sim, voltar novamente. Minha causa é justa.
30 Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
Existe injustiça em minha língua? Meu gosto não pode discernir coisas maliciosas?