Ijob 6
1 Ijob respondis kaj diris:
| ויען איוב ויאמר |
2 Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
| לו--שקול ישקל כעשי והיתי (והותי) במאזנים ישאו-יחד |
3 Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
| כי-עתה--מחול ימים יכבד על-כן דברי לעו |
4 Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
| כי חצי שדי עמדי--אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני |
5 Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
| הינהק-פרא עלי-דשא אם יגעה-שור על-בלילו |
6 Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
| היאכל תפל מבלי-מלח אם-יש-טעם בריר חלמות |
7 Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
| מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי |
8 Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
| מי-יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה |
9 Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
| ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני |
10 Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
| ותהי-עוד נחמתי-- ואסלדה בחילה לא יחמול כי-לא כחדתי אמרי קדוש |
11 Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
| מה-כחי כי-איחל ומה-קצי כי-אאריך נפשי |
12 Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
| אם-כח אבנים כחי אם-בשרי נחוש |
13 Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
| האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני |
14 Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
| למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב |
15 Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
| אחי בגדו כמו-נחל כאפיק נחלים יעברו |
16 Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
| הקדרים מני-קרח עלימו יתעלם-שלג |
17 En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
| בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם |
18 Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
| ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו |
19 Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
| הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו-למו |
20 Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
| בשו כי-בטח באו עדיה ויחפרו |
21 Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
| כי-עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו |
22 Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
| הכי-אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי |
23 Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
| ומלטוני מיד-צר ומיד עריצים תפדוני |
24 Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
| הורוני ואני אחריש ומה-שגיתי הבינו לי |
25 Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
| מה-נמרצו אמרי-ישר ומה-יוכיח הוכח מכם |
26 Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
| הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נואש |
27 Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
| אף-על-יתום תפילו ותכרו על-ריעכם |
28 Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
| ועתה הואילו פנו-בי ועל-פניכם אם-אכזב |
29 Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
| שובו-נא אל-תהי עולה ושבי (ושבו) עוד צדקי-בה |
30 Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
| היש-בלשוני עולה אם-חכי לא-יבין הוות |
