Ijob 6
1 Ijob respondis kaj diris:
Alors Job répondit,
2 Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
« Oh! si mon angoisse était pesée, et que toutes mes calamités soient mises dans la balance!
3 Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
Car maintenant, il serait plus lourd que le sable des mers, c'est pourquoi mes paroles ont été irréfléchies.
4 Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
Car les flèches du Tout-Puissant sont en moi. Mon esprit boit leur poison. Les terreurs de Dieu se sont dressées contre moi.
5 Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
L'âne sauvage braille-t-il quand il a de l'herbe? Ou le bœuf se penche-t-il sur son fourrage?
6 Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
Peut-on manger sans sel ce qui n'a pas de saveur? Ou y a-t-il un goût dans le blanc d'un œuf?
7 Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
Mon âme refuse de les toucher. Ils sont comme de la nourriture répugnante pour moi.
8 Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
« Oh, que je puisse avoir ma demande, que Dieu m'accorde la chose que je désire,
9 Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
même qu'il plairait à Dieu de m'écraser; qu'il lâche sa main, et me coupe!
10 Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
Qu'elle soit encore ma consolation, oui, laissez-moi exulter dans la douleur qui n'épargne pas, que je n'ai pas renié les paroles du Saint.
11 Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
Quelle est ma force, pour que j'attende? Quelle est ma fin, pour que je sois patient?
12 Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
Ma force est-elle la force des pierres? Ou ma chair est-elle de bronze?
13 Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
N'est-ce pas que je n'ai pas de secours en moi, que la sagesse est éloignée de moi?
14 Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
« A celui qui est prêt à s'évanouir, il faut que son ami fasse preuve de bonté; même à celui qui abandonne la crainte du Tout-Puissant.
15 Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
Mes frères ont agi de façon trompeuse comme un ruisseau, comme le canal des ruisseaux qui passent;
16 Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
qui sont noirs à cause de la glace, dans laquelle la neige se cache.
17 En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
Pendant la saison sèche, ils disparaissent. Quand il fait chaud, ils sont consommés hors de leur place.
18 Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
Les caravanes qui voyagent à côté d'eux se détournent. Ils montent dans le désert, et périssent.
19 Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
Les caravanes de Tema regardaient. Les compagnies de Saba les attendaient.
20 Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
Ils ont été affligés parce qu'ils étaient confiants. Ils sont arrivés là, et ont été confondus.
21 Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
Car maintenant vous n'êtes rien. Vous voyez une terreur, et vous avez peur.
22 Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
Ai-je jamais dit: « Donne-moi »? ou « Offrez-moi un cadeau de votre substance »?
23 Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
ou « Délivre-moi de la main de l'adversaire »? ou: « Délivre-moi de la main de l'oppresseur »?
24 Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
« Apprends-moi, et je me tairai. Fais-moi comprendre mon erreur.
25 Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
Quelle force ont les paroles de la droiture! Mais votre réprobation, que réprouve-t-elle?
26 Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
Avez-vous l'intention de réprouver les mots, puisque les discours de celui qui est désespéré sont comme du vent?
27 Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
Oui, vous tireriez même au sort pour l'orphelin, et faire de votre ami une marchandise.
28 Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
Maintenant, regardez-moi avec plaisir, car je ne te mentirai pas en face.
29 Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
Veuillez retourner. Qu'il n'y ait pas d'injustice. Oui, revenez encore. Ma cause est juste.
30 Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
Y a-t-il de l'injustice sur ma langue? Mon goût ne peut-il pas discerner des choses malicieuses?
