Ijob 6
1 Ijob respondis kaj diris:
But Job answered, and said:
2 Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
O that my sins, whereby I have deserved wrath, and the calamity that I suffer, were weighed in a balance.
3 Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
As the sand of the sea this would appear heavier: therefore my words are full of sorrow:
4 Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
For the arrows of the Lord are in me, the rage whereof drinketh up my spirit, and the terrors of the Lord war against me.
5 Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
Will the wild ass bray when he hath grass? or will the ox low when he standeth before a full manger?
6 Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
Or can an unsavoury thing be eaten, that is not seasoned with salt? or can a man taste that which when tasted bringeth death?
7 Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
The things which before my soul would not touch, now, through anguish are my meats.
8 Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
Who will grant that my request may come: and that God may give me what I look for?
9 Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
And that he that hath begun may destroy me, that he may let loose his hand, and cut me off?
10 Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
And that this may be my comfort, that afflicting me with sorrow, he spare not, nor I contradict the words of the Holy One.
11 Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
For what is my strength, that I can hold out? or what is my end that I should keep patience?
12 Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
My strength is not the strength of stones, nor is my flesh of brass.
13 Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
Behold there is no help for me in myself, and my familiar friends also are departed from me.
14 Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
He that taketh away mercy from his friend, forsaketh the fear of the Lord.
15 Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
My brethren have passed by me, as the torrent that passeth swiftly in the valleys.
16 Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
They that fear the hoary frost, the snow shall fall upon them.
17 En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
At the time when they shall be scattered they shall perish: and after it groweth hot they shall be melted out of their place.
18 Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
The paths of their steps are entangled: they shall walk in vain, and shall perish.
19 Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.
20 Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
They are confounded, because I have hoped: they are come also even unto me, and are covered with shame.
21 Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
Now you are come: and now seeing my affliction you are afraid.
22 Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
Did I say: Bring to me, and give me of your substance?
23 Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
Or deliver me from the hand of the enemy, and rescue me out of the hand of the mighty?
24 Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
Teach me, and I will hold my peace: and if I have been ignorant in any thing, instruct me.
25 Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
Why have you detracted the words of truth, whereas there is none of you that can reprove me?
26 Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
You dress up speeches only to rebuke, and you utter words to the wind.
27 Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
You rush in upon the fatherless, and you endeavour to overthrow your friend.
28 Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
However finish what you have begun, give ear, and see whether I lie.
29 Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
Answer, I beseech you, without contention: and speaking that which is just, judge ye.
30 Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
And you shall not And iniquity in my tongue, neither shall folly sound in my mouth.
