Ijob 6
1 Ijob respondis kaj diris:
Then Job answered and said,
2 Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
Oh that my vexation were but weighed, And all my calamity laid in the balances!
3 Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
For now it would be heavier than the sand of the seas: Therefore have my words been rash.
4 Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
For the arrows of the Almighty are within me, The poison whereof my spirit drinketh up: The terrors of God do set themselves in array against me.
5 Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
Doth the wild ass bray when he hath grass? Or loweth the ox over his fodder?
6 Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
Can that which hath no savor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
7 Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
My soul refuseth to touch [them]; They are as loathsome food to me.
8 Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
Oh that I might have my request; And that God would grant [me] the thing that I long for!
9 Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
Even that it would please God to crush me; That he would let loose his hand, and cut me off!
10 Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
And be it still my consolation, Yea, let me exult in pain that spareth not, That I have not denied the words of the Holy One.
11 Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
What is my strength, that I should wait? And what is mine end, that I should be patient?
12 Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of brass?
13 Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
Is it not that I have no help in me, And that wisdom is driven quite from me?
14 Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
To him that is ready to faint kindness [should be showed] from his friend; Even to him that forsaketh the fear of the Almighty.
15 Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
My brethren have dealt deceitfully as a brook, As the channel of brooks that pass away;
16 Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
Which are black by reason of the ice, [And] wherein the snow hideth itself:
17 En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
What time they wax warm, they vanish; When it is hot, they are consumed out of their place.
18 Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
The caravans [that travel] by the way of them turn aside; They go up into the waste, and perish.
19 Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
The caravans of Tema looked, The companies of Sheba waited for them.
20 Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
They were put to shame because they had hoped; They came thither, and were confounded.
21 Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
For now ye are nothing; Ye see a terror, and are afraid.
22 Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
Did I say, Give unto me? Or, Offer a present for me of your substance?
23 Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
Or, Deliver me from the adversary’s hand? Or, Redeem me from the hand of the oppressors?
24 Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
Teach me, and I will hold my peace; And cause me to understand wherein I have erred.
25 Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
How forcible are words of uprightness! But your reproof, what doth it reprove?
26 Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
Do ye think to reprove words, Seeing that the speeches of one that is desperate are as wind?
27 Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
Yea, ye would cast [lots] upon the fatherless, And make merchandise of your friend.
28 Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
Now therefore be pleased to look upon me; For surely I shall not lie to your face.
29 Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
Return, I pray you, let there be no injustice; Yea, return again, my cause is righteous.
30 Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern mischievous things?
