Ijob 5
1 Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
»Sedaj kliči, če bo tam kdorkoli, ki ti bo odgovoril. H kateremu izmed svetih se boš obrnil?
2 Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
Kajti bes ubija nespametnega človeka in zavist ubija neumnega.
3 Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
Videl sem nespametnega, da se ukoreninja, toda nenadoma sem preklel njegovo prebivališče.
4 Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
Njegovi otroci so daleč od varnosti in zdrobljeni so pri velikih vratih niti tam ni nikogar, da jih osvobodi.
5 Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
Katerega žetev pojedo lačni in jo pobirajo celo iz trnja in ropar požira njihovo imetje.
6 Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
Čeprav stiska ne prihaja iz prahu niti težava ne poganja iz tal,
7 Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
vendar je človek rojen za stisko, kakor iskrice letijo navzgor.
8 Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
Iskal bi Boga in Bogu bi izročil svojo zadevo,
9 Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
ki dela velike stvari in nedoumljive, čudovite stvari brez števila,
10 Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
ki daje dež na zemljo in vode pošilja na polja,
11 Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
da tiste, ki so nizki, postavi visoko; da bi tisti, ki žalujejo, lahko bili povišani do varnosti.
12 Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
On razočara naklepe prebrisanega, tako da njihove roke ne morejo opravljati svoje podjetnosti.
13 Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
Modre jemlje v njihovi prebrisanosti in nasvet kljubovalnega je naglo izvršen.
14 En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
Srečajo se s temo podnevi in tipajo opoldan kakor ponoči.
15 Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
Toda on rešuje ubogega pred mečem, pred njihovimi usti in pred roko mogočnih.
16 Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
Tako ima ubogi upanje in krivičnost ustavlja svoja usta.
17 Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
Glej, srečen je človek, ki ga Bog graja, zatorej ne preziraj karanja Vsemogočnega.
18 Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
Kajti on dela rane in jih povezuje, on ranja in njegove roke ozdravljajo.
19 En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
Osvobodil te bo v šestih težavah. Da, v sedmi se te nobeno zlo ne bo dotaknilo.
20 En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
V lakoti te bo odkupil pred smrtjo in v vojni pred močjo meča.
21 Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
Skrit boš pred bičanjem jezika niti se ne boš bal uničenja, kadar to prihaja.
22 Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
Ob uničenju in lakoti se boš smejal niti se ne boš bal zemeljskih zveri.
23 Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
Kajti v zavezi boš s kamni polja in poljske zveri bodo v miru s teboj.
24 Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
Vedel boš, da bo tvoj šotor v miru in obiskal boš svoje prebivališče in ne boš grešil.
25 Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
Vedel boš tudi, da bo tvojega semena veliko in tvojega potomstva kakor trave zemlje.
26 En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
K svojemu grobu boš prišel v polni starosti, podobno kakor kopica žita prihaja v svojem obdobju.
27 Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
Glej to, mi smo to preiskali, tako je to. Poslušaj to in spoznaj to v svoje dobro.«
