Ijob 5

1 Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Sauc jel, vai būs kāds, kas tev atbild? Un pie kura no svētiem tu gribi griezties?

2 Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

Jo sirdēsti nokauj ģeķi, un pārsteigšanās nonāvē nejēgu.

3 Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

Es redzēju ģeķi iesakņotu, bet piepeši nolādēju viņa namu.

4 Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

Viņa bērni palika tālu no pestīšanas un tapa satriekti vārtos, un nebija glābēja.

5 Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

Viņa pļāvumu ēda izsalkuši, un pat no ērkšķu vidus to lasīja, un laupītāji aprija viņa padomu.

6 Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Jo no pīšļiem neizaug nelaime, un no zemes neizplaukst grūtums.

7 Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

Bet cilvēks uz grūtumu piedzimst, kā dzirksteles no oglēm paceļas skraidīt.

8 Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

Bet es meklētu to stipro Dievu un Dievam pavēlētu savas lietas.

9 Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

Viņš dara lielas lietas, kas nav izprotamas, un brīnumus, ko nevar skaitīt.

10 Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

Viņš dod lietu virs zemes un ūdenim liek nākt pār druvām.

11 Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

Zemos Viņš liek augstā vietā, un bēdīgie tiek celti laimē.

12 Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

Viņš iznīcina viltniekiem padomu, ka viņu rokas nekā derīga nevar padarīt.

13 Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

Viņš satver gudros viņu viltībā, un netikliem padoms ātri krīt.

14 En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

Pa dienu tie skraida tumsā, un dienas vidū tie grābstās kā naktī.

15 Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

Bet Viņš izglābj no zobena, no viņu mutes, un to bēdīgo no varenā rokas.

16 Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

Tā nabagam nāk cerība, bet blēdībai būs turēt muti.

17 Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Redzi, svētīgs tas cilvēks, ko Dievs pārmāca, tāpēc neņem par ļaunu tā Visuvarenā pārmācību.

18 Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Jo Viņš ievaino un atkal sasien, Viņš sadauza, un Viņa roka dziedina.

19 En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

Sešās bēdās Viņš tevi izglābs, un septītā tevi ļaunums neaizskars.

20 En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

Bada laikā Viņš tevi izpestīs no nāves, un kara laikā no zobena cirtieniem.

21 Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

No ļaunām mēlēm tu tapsi paglābts, un nebīsies no posta, kad tas nāks.

22 Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

Postīšanā un badā tu smiesies, un no zemes zvēriem tu nebīsies.

23 Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

Jo tev būs derība ar akmeņiem tīrumā, un zvēri laukā turēs ar tevi mieru.

24 Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

Un tu samanīsi, ka tavs dzīvoklis mierā, un apraudzīsi savu namu un trūkuma nebūs.

25 Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Un tu samanīsi, ka tava dzimuma būs daudz, un tavi pēcnākamie kā zāle virs zemes.

26 En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Vecumā tu iesi kapā, tā kā kūlīšus ieved savā laikā.

27 Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

Redzi, to mēs esam izmeklējuši, tā tas ir; klausi tu un ņem to labi vērā.