Ijob 5

1 Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Raab, kære, om der er nogen, som svarer dig? og til hvem af de hellige vil du vende Ansigtet?

2 Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

Thi Fortørnelse slaar en Daare ihjel, og Nidkærhed dræber den taabelige.

3 Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

Jeg saa en Daare rodfæstet, og jeg forbandede hans Bolig hastelig.

4 Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

Hans Børn vare langt fra Frelse og nedtraadtes i Porten, og der var ingen, som reddede dem.

5 Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

Den hungrige opaad hans Høst og hentede den endog fra Tjørnehegnet, og Røverne opslugte hans Formue.

6 Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Thi Uretfærdighed skyder ikke frem af Støvet, og Møje vokser ikke op af Jorden;

7 Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

men et Menneske bliver født til Møje, ligesom Gnister maa flyve højt op.

8 Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

Dog jeg vilde søge hen til Gud, og til Gud vilde jeg rette min Tale;

9 Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

til ham, som gør store Ting, hvilke man ikke kan ransage, underlige Ting, saa der er intet Tal paa dem;

10 Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

ham, som giver Regn paa Jorden og lader Vand komme paa Markerne;

11 Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

for at sætte de ringe højt op, og at de sørgende ophøjes ved Frelse;

12 Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

ham, som gør de træskes Anslag til intet, at deres Hænder ikke kunne udføre Sagen;

13 Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

ham, som griber de vise i deres Træskhed, saa de underfundiges Raad hastelig omstødes;

14 En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

om Dagen løbe de an i Mørket og føle sig for om Middagen, som var det Nat.

15 Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

Og han frelser en fattig fra Sværd, fra deres Mund og fra den stærkes Haand,

16 Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

saa der bliver Haab for den ringe, og Uretfærdighed maa lukke sin Mund.

17 Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Se, saligt er det Menneske, som Gud straffer; derfor foragte du ikke den Almægtiges Tugtelse!

18 Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Thi han gør Smerte og forbinder; han saargør, og hans Hænder læge.

19 En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

I seks Angester skal han fri dig, og i syv skal intet ondt røre dig.

20 En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

I Hunger skal han frelse dig fra Døden og i Krig fra Sværdets Vold.

21 Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

Du skal finde Skjul for Tungens Svøbe og ikke frygte for Ødelæggelse, naar den kommer.

22 Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

Du skal le ad Ødelæggelse og Hunger og ikke frygte for Jordens Dyr;

23 Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

thi med Stenene paa Marken har du Pagt, og Markens Dyr skulle holde Fred med dig.

24 Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

Og du skal forfare, at dit Telt har Fred, og du skal besøge din Bolig og intet savne.

25 Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Og du skal forfare, at din Sæd skal blive mangfoldig, og din Afkom som Græs paa Jorden.

26 En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Du skal komme til Graven i Alderdom, ligesom Neg optages i sin Tid.

27 Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

Se dette, det have vi undersøgt, saa er det; hør det, og forstaa det vel!