Ijob 41
1 Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?
¿Es posible sacar al Leviatán con un anzuelo, o poner un anzuelo en su boca?
2 Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?
¿Le pondrás un cordón en la nariz o le perforarás con un gancho su quijada?
3 Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?
¿Te hará oraciones o te hará súplicas?
4 Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?
¿Hará acuerdo contigo para que lo tomes por siervo para siempre?
5 Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?
¿Jugarás con él, como con un pájaro? ¿O lo ataras para tus doncellas?
6 Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?
¿Le sacarán provecho los pescadores? ¿Lo cortarán en pedazos los comerciantes?
7 Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?
¿Pondrás atravesar con flechas de hierro de punta afilada en su piel, o su cabeza con arpones?
8 Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.
Solo pon tu mano sobre él, y mira qué pelea tendrás; ¡No lo volverás a hacer!
9 Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.
En verdad, la esperanza de su atacante es falsa; Él es vencido incluso al verlo!
10 Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?
Es tan cruel que nadie está dispuesto a ir contra él. ¿Quién es capaz de mantener su lugar delante de mí?
11 Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.
¿Quién me ha confrontado para que yo le restituya? Cuanto existe debajo del cielo es mío.
12 Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.
No guardaré silencio sobre las partes de su cuerpo, o sobre su poder y la fuerza de su cuerpo.
13 Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?
¿Quién le ha quitado su piel exterior? ¿Quién puede entrar dentro de su doble coraza?
14 Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.
¿Quién ha abierto las puertas de su rostro? La hilera de sus dientes espantan.
15 Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;
Su fuerte espalda de escamas es su orgullo, unidas entre sí, una contra la otra, como un sello.
16 Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;
Uno está tan cerca del otro que ningún aire puede interponerse entre ellos.
17 Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.
Se agarran el uno al otro; se juntan, para que no se puedan separar.
18 Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.
Sus estornudos emiten llamas, y sus ojos son como los de la aurora.
19 El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.
De su boca salen las luces encendidas, y las llamas de fuego saltan.
20 El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.
De su nariz sale humo, como una olla hirviendo sobre el fuego.
21 Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.
Su aliento pone fuego a las brasas, y una llama sale de su boca.
22 Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.
La fuerza está en su cuello, y el desaliento danza ante él.
23 La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.
Los pliegues de su piel están unidas, fijas y no para ser movidas.
24 Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.
Su corazón es tan fuerte como una piedra, duro como la piedra trituradora de abajo.
25 Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.
Cuando se levanta él, los poderosos son vencidos por el miedo, por quebrantamiento del pecado.
26 Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.
La espada puede acercarse a él, pero no puede atravesarlo; la lanza, o la flecha, o el hierro afilado.
27 Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.
El hierro es para él como hierba seca, y el bronce como madera blanda.
28 Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.
La flecha no puede ponerlo en vuelo: las piedras no son más que paja para él.
29 Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.
Un palo grueso no es mejor que una hoja de hierba, y él se burla con el ataque de la lanza.
30 Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.
Debajo de él hay bordes afilados de macetas rotas: como si estuviera tirando de trillos sobre él lodo.
31 Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.
Lo profundo de la mar está hirviendo como una olla de especias, y el mar como una vasija de perfume.
32 La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.
Después de él, su camino brilla, de modo que lo profundo parece una cabellera blanca.
33 Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.
En la tierra no hay otro como él, que está hecho sin miedo.
34 Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.
Todo ser altivo lo desafía; Él es rey sobre todos los hijos de orgullo.
