Ijob 41
1 Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?
Poți trage afară leviatanul cu un cârlig, sau limba lui cu o frânghie ce o lași jos?
2 Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?
Poți pune un cârlig în nasul lui, sau să găurești falca lui cu o țeapă?
3 Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?
Își va înmulți el multe cereri către tine, îți va vorbi blând?
4 Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?
Va face el un legământ cu tine? Îl vei lua ca servitor pentru totdeauna?
5 Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?
Te vei juca cu el precum cu o pasăre? Sau îl vei lega pentru servitoarele tale?
6 Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?
Vor face însoțitorii un banchet din el? Îl vor împărți printre comercianți?
7 Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?
Îi poți umple pielea cu țepușe de fier? Sau capul lui cu harpoane?
8 Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.
Așază-ți mâna peste el, amintește-ți bătălia, nu fă mai mult.
9 Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.
Iată, speranța referitoare la el este zadarnică, nu va fi cineva trântit doar la vederea lui?
10 Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?
Nimeni nu este așa de înverșunat încât să îndrăznească să îl stârnească; cine este atunci în stare să stea în picioare înaintea mea?
11 Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.
Cine m-a întâmpinat, ca să îi răsplătesc? Tot de sub întregul cer este al meu.
12 Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.
Nu îi voi ascunde părțile, nici puterea lui, nici frumusețea rânduirii lui.
13 Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?
Cine poate descoperi fața veșmântului său, sau cine poate veni la el cu frâul său dublu?
14 Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.
Cine poate deschide ușile feței lui? Dinții lui sunt grozavi de jur împrejur.
15 Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;
Solzii îi sunt mândria, închiși împreună asemenea unui sigiliu strâns.
16 Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;
Atât de aproape unul de celălalt, încât aerul nu poate intra printre ei.
17 Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.
Ei sunt alăturați, strâns unul de celălalt, se lipesc împreună, încât nu pot fi separați.
18 Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.
Prin strănuturile lui o lumină strălucește și ochii lui sunt asemenea pleoapelor dimineții.
19 El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.
Din gura lui ies lămpi arzătoare și scântei de foc sar afară.
20 El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.
Din nările lui iese fum, ca dintr-o oală sau căldare ce fierbe.
21 Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.
Suflarea lui aprinde cărbuni și o flacără iese din gura lui.
22 Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.
În gâtul lui rămâne tărie și întristarea se preface în bucurie înaintea lui.
23 La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.
Straturile cărnii sale sunt alipite împreună, ele sunt ferme în ele însele; nu pot fi mișcate.
24 Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.
Inima lui este la fel de fermă ca o piatră; da, așa de tare ca o bucată din piatra de jos a morii.
25 Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.
Când se ridică, cei puternici se tem, ei se purifică din cauza distrugerii.
26 Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.
Sabia celui ce îl lovește nu ține, nici sulița, nici lancea, nici tunica de zale.
27 Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.
El consideră fierul ca paiul și arama ca lemnul putred.
28 Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.
Săgeata nu îl pune pe fugă; pietrele de praștie sunt prefăcute de el în miriște.
29 Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.
Lăncile sunt socotite ca miriște, el râde la scuturarea suliței.
30 Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.
Pietre ascuțite sunt sub el; el împrăștie lucruri ascuțite peste mlaștină.
31 Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.
El face adâncul să fiarbă ca o oală; el face marea asemenea unui vas de unsoare.
32 La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.
El face după el să strălucească o cărare; cineva ar gândi că adâncul este cărunt.
33 Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.
Pe pământ nu este nimic asemenea lui, făcut să nu aibă frică.
34 Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.
El privește toate lucrurile înalte; este împărat peste toți copiii mândriei.
