Ijob 40

1 Kaj la Eternulo plue parolis al Ijob, kaj diris:

Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job:

2 Ĉu povas blasfemanto disputi kun la Plejpotenculo? La mallaŭdanto de Dio tion respondu.

Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.

3 Kaj Ijob respondis al la Eternulo, kaj diris:

Respondens autem Job Domino, dixit:

4 Jen mi estis facilanima; kion mi povas respondi al Vi? Mi metas mian manon sur mian buŝon.

Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.

5 Unu fojon mi parolis, kaj mi ne respondos; Tion mi ne faros duan fojon.

Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.

6 Kaj la Eternulo respondis al Ijob el la ventego, kaj diris:

Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit:

7 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et indica mihi.

8 Ĉu vi volas senvalorigi Mian verdikton, Akuzi Min, por ke vi montriĝu prava?

Numquid irritum facies judicium meum, et condemnabis me, ut tu justificeris?

9 Se vi havas tian brakon, kiel Dio, Kaj se vi povas tondri per voĉo simile al Li,

Et si habes brachium sicut Deus? et si voce simili tonas?

10 Tiam ornamu vin per majesto, kaj altiĝu, Vestu vin per gloro kaj belegeco;

Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.

11 Elverŝu la furiozon de via kolero; Ekrigardu ĉion fieran kaj humiligu ĝin;

Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.

12 Ekrigardu ĉiun fierulon kaj konfuzu lin; Kaj frakasu la malpiulojn sur ilia loko;

Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.

13 Kaŝu ilin ĉiujn en la tero; Ilian vizaĝon kovru per mallumo.

Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam.

14 Tiam Mi gloros vin, Se via dekstra mano vin helpos.

Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.

15 Vidu la hipopotamon, kiun Mi kreis apud vi; Herbon ĝi manĝas, kiel bovo.

Ecce behemoth quem feci tecum, fœnum quasi bos comedet.

16 Vidu, ĝia forto estas en ĝiaj lumboj, Kaj ĝia fortikeco estas en la muskoloj de ĝia ventro.

Fortitudo ejus in lumbis ejus, et virtus illius in umbilico ventris ejus.

17 Ĝi streĉas sian voston kiel cedron, La tendenoj de ĝiaj femuroj estas interplektitaj.

Stringit caudam suam quasi cedrum; nervi testiculorum ejus perplexi sunt.

18 Ĝiaj ostoj estas kiel kupraj tuboj, Ĝiaj ostoj estas kiel feraj stangoj.

Ossa ejus velut fistulæ æris; cartilago illius quasi laminæ ferreæ.

19 Ĝi estas la komenco de la vojoj de Dio; Ĝia Kreinto donis al ĝi ĝian glavon.

Ipse est principium viarum Dei: qui fecit eum applicabit gladium ejus.

20 La montoj alportas al ĝi manĝaĵon, Kaj ĉiuj bestoj de la kampo tie ludas.

Huic montes herbas ferunt: omnes bestiæ agri ludent ibi.

21 Sub ombroriĉaj arboj ĝi kuŝas, Sub kovro de kanoj kaj en ŝlimo.

Sub umbra dormit in secreto calami, et in locis humentibus.

22 Ombroriĉaj arboj ŝirmas ĝin per sia ombro, Ĉirkaŭas ĝin salikoj apud torentoj.

Protegunt umbræ umbram ejus: circumdabunt eum salices torrentis.

23 Se la rivero tumultas, ĝi ne konfuziĝas; Ĝi staras trankvile, se eĉ Jordan enverŝiĝus en ĝian buŝon.

Ecce absorbebit fluvium, et non mirabitur, et habet fiduciam quod influat Jordanis in os ejus.

24 Ĉu iu povas preni ĝin antaŭ ĝiaj okuloj, Ĉu iu povas trabori per ŝnuroj ĝian nazon?

In oculis ejus quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares ejus.