Ijob 40

1 Kaj la Eternulo plue parolis al Ijob, kaj diris:

Anante Ra Anumzamo'a amanage huno Jopuna asami'ne,

2 Ĉu povas blasfemanto disputi kun la Plejpotenculo? La mallaŭdanto de Dio tion respondu.

Kagra hankavenentake Anumzamofona keha' rentenka nevunka, Agrira azeri fatgo hunaku nehampi? Ana hugahue hunka hanananagi, Nagrama kagenokama hanugenka, Nagri kerera, kenona hugahampi?

3 Kaj Ijob respondis al la Eternulo, kaj diris:

Anante Jopu'a amanage huno kenona Ra Anumzamofona hunte'ne,

4 Jen mi estis facilanima; kion mi povas respondi al Vi? Mi metas mian manon sur mian buŝon.

Nagra amne zaga mani'noanki, inankna hu'na kagri kerera kenona hugahue? Nagra nzanteti nagira ruhamunki'na manigahue.

5 Unu fojon mi parolis, kaj mi ne respondos; Tion mi ne faros duan fojon.

Nagra ko rama'a nanekea hu'noanki'na, mago'enena keaga osugahue.

6 Kaj la Eternulo respondis al Ijob el la ventego, kaj diris:

Hagi kagigagi zahomo'ene komo'ene huno efi Ra Anumzamo'a mani'neno, Jopuna amanage huno asami'ne,

7 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Kagra vene'ne antahintahi erinka oti hankavetio. Na'ankure mago'a kagenoka hugahuanki, eri ama hunka kagra kenona hunanto.

8 Ĉu vi volas senvalorigi Mian verdikton, Akuzi Min, por ke vi montriĝu prava?

Kagra hanavetinka keaga hunka, nagri navu'navamo'a knare hu'ne hunka nehane. Hianagi nagrira huhaviza nehunka, Jopuga kagra'agura mani fatgo hu'na mani'noe hunka nehane.

9 Se vi havas tian brakon, kiel Dio, Kaj se vi povas tondri per voĉo simile al Li,

Kagri hankavemo'a Anumzamo'na hankavegna hu'nefi? Kagrama kageru'ma nerankeno'a, Anumzamo'nama nageru'ma nerugeno monagema hianknara huno, kagri kagerumo'a monagea nehifi?

10 Tiam ornamu vin per majesto, kaj altiĝu, Vestu vin per gloro kaj belegeco;

Hagi kagra knare'ma hu'nesanunka, kukena hiaza hunka hihamu hanaveka'afi mani'nege'za, vahe'mo'za negage'za rankagi negami'za husga huganteho.

11 Elverŝu la furiozon de via kolero; Ekrigardu ĉion fieran kaj humiligu ĝin;

Kagra krimpa ahe'zana atregeno eama nehaningenka, zamavufaga rama nehaza vahera zamazeri fenkami atro.

12 Ekrigardu ĉiun fierulon kaj konfuzu lin; Kaj frakasu la malpiulojn sur ilia loko;

Zamavufga rama nehaza vahera krimpa ahenezamantenka, uruha zamagege'za zamavufaga anteramiza maniho.

13 Kaŝu ilin ĉiujn en la tero; Ilian vizaĝon kovru per mallumo.

Ana nehunka ana vahera kugusopafi asene zamantenka, fri vahe kumapi kina huzmanto.

14 Tiam Mi gloros vin, Se via dekstra mano vin helpos.

Jopuga anama hananke'na knare'za hane hu'na kagri kagia husga hugahue. Na'ankure kagrika'a hankavemo kaguvazigahie.

15 Vidu la hipopotamon, kiun Mi kreis apud vi; Herbon ĝi manĝas, kiel bovo.

Hagi kagri'ma tro hu'noa zama hu'na hanavenentake tusizaga hipopotamosiema nehaza afi zaga tro huntogeno mani'neno bulimakao afu'mo'ma trazama nenea zama huno trazama neneana ko.

16 Vidu, ĝia forto estas en ĝiaj lumboj, Kaj ĝia fortikeco estas en la muskoloj de ĝia ventro.

Ana zagamofo amagenafima me'neno hihamuma nemia ame'a negenka, amurugufima me'neno hankavema nemia ame'a ko.

17 Ĝi streĉas sian voston kiel cedron, La tendenoj de ĝiaj femuroj estas interplektitaj.

Ana zagamofo risonamo'a sida zafamo'ma hiaza huno hankavenentake hu'ne. Hagi agia zampima me'nea ame'amo'a magopi eri tru hutere hu'neankino tusi hankaveti'ne.

18 Ĝiaj ostoj estas kiel kupraj tuboj, Ĝiaj ostoj estas kiel feraj stangoj.

Ana hipopotamosimofo zaferinamo'a bronsireti'ma tro'ma hu'naza paipugna higeno, agia zampi zaferinamo'a aini zafagna hu'ne.

19 Ĝi estas la komenco de la vojoj de Dio; Ĝia Kreinto donis al ĝi ĝian glavon.

Anumzamo'na mago'a zaga kfama tro'ma huzmante'nofintira hipopotamosimo'a maka ruzamagatere'ne. Ana hu'neankino tro'ma hunte'nesimoke, ahesnigeno frigahie.

20 La montoj alportas al ĝi manĝaĵon, Kaj ĉiuj bestoj de la kampo tie ludas.

Hagi agona ramimpima afi zaga kfamo'zama zokago'ma nerazafi, hipopotamosimo'ma nenea trazamo'a hageno marenerie.

21 Sub ombroriĉaj arboj ĝi kuŝas, Sub kovro de kanoj kaj en ŝlimo.

Nerga asinagna traza lotusine, uha'enema tirupima nehaga'a trazamofo agafafi frakino nemase.

22 Ombroriĉaj arboj ŝirmas ĝin per sia ombro, Ĉirkaŭas ĝin salikoj apud torentoj.

Tinkenare'ma hageno mareneria trazanku'ma lotusiema nehaza trazampi freno mase'negeno, tona'mo reso huntegeno nemanie.

23 Se la rivero tumultas, ĝi ne konfuziĝas; Ĝi staras trankvile, se eĉ Jordan enverŝiĝus en ĝian buŝon.

Hagi tusi avunema anteno hageno ea tinkura korora nosuno, Jodani timo'enema hageno ankena regama varehiramino ea zanku'enena korora nosie.

24 Ĉu iu povas preni ĝin antaŭ ĝiaj okuloj, Ĉu iu povas trabori per ŝnuroj ĝian nazon?

Hagi avunteno mani'neno kvama hu'nesnia vahe'mo'a aze'origahie. Ana nehuno agonagampina nofitetira renteno avazu huno ovugahie.