Ijob 4
1 Kaj ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —
2 Se oni provos diri al vi vorton, tio eble estos por vi turmenta? Sed kiu povas deteni sin de parolado?
Hath one tried a word with thee? — Thou art weary! And to keep in words who is able?
3 Jen vi multajn instruis, Kaj manojn senfortiĝintajn vi refortigis;
Lo, thou hast instructed many, And feeble hands thou makest strong.
4 Falantojn restarigis viaj vortoj, Kaj fleksiĝantajn genuojn vi fortigis;
The stumbling one do thy words raise up, And bowing knees thou dost strengthen.
5 Kaj nun, kiam tio trafis vin, vi perdis la forton; Ĝi ektuŝis vin, kaj vi ektimis.
But now, it cometh in unto thee, And thou art weary; It striketh unto thee, and thou art troubled.
6 Ĉu ne via timo antaŭ Dio estas via konsolo? Ĉu la virteco de viaj vojoj ne estas via espero?
Is not thy reverence thy confidence? Thy hope — the perfection of thy ways?
7 Rememoru do, ĉu pereis iu senkulpa? Kaj kie virtuloj estis ekstermitaj?
Remember, I pray thee, Who, being innocent, hath perished? And where have the upright been cut off?
8 Kiel mi vidis, tiuj, kiuj plugis pekojn kaj semis malbonagojn, Tiuj ilin rikoltas;
As I have seen — ploughers of iniquity, And sowers of misery, reap it!
9 De la ekblovo de Dio ili pereas, Kaj de la ekspiro de Lia kolero ili malaperas.
From the breath of God they perish, And from the spirit of His anger consumed.
10 La kriado de leono kaj la voĉo de leopardo silentiĝis, Kaj la dentoj de junaj leonoj rompiĝis;
The roaring of a lion, And the voice of a fierce lion, And teeth of young lions have been broken.
11 Leono pereis pro manko de manĝaĵo, Kaj idoj de leonino diskuris.
An old lion is perishing without prey, And the whelps of the lioness do separate.
12 Kaj al mi kaŝe alvenis vorto, Kaj mia orelo kaptis parteton de ĝi.
And unto me a thing is secretly brought, And receive doth mine ear a little of it.
13 Dum meditado pri la vizioj de la nokto, Kiam profunda dormo falas sur la homojn,
In thoughts from visions of the night, In the falling of deep sleep on men,
14 Atakis min teruro kaj tremo, Kaj ĉiuj miaj ostoj eksentis timon.
Fear hath met me, and trembling, And the multitude of my bones caused to fear.
15 Kaj spirito traflugis antaŭ mi, Kaj la haroj sur mia korpo rigidiĝis.
And a spirit before my face doth pass, Stand up doth the hair of my flesh;
16 Staris bildo antaŭ miaj okuloj, sed mi ne povis rekoni ĝian aspekton; Estis silento, kaj mi ekaŭdis voĉon, dirantan:
It standeth, and I discern not its aspect, A similitude [is] over-against mine eyes, Silence! and a voice I hear:
17 Ĉu homo estas pli justa ol Dio? Ĉu viro estas pli pura ol lia Kreinto?
'Is mortal man than God more righteous? Than his Maker is a man cleaner?
18 Vidu, al Siaj servantoj Li ne konfidas, Kaj Siajn anĝelojn Li trovas mallaŭdindaj:
Lo, in His servants He putteth no credence, Nor in His messengers setteth praise.'
19 Des pli koncerne tiujn, Kiuj loĝas en argilaj dometoj, Fonditaj sur tero, Kaj kiujn formanĝas vermoj.
Also — the inhabitants of houses of clay, (Whose foundation [is] in the dust, They bruise them before a moth.)
20 De la mateno ĝis la vespero ili disfalas, Pereas por ĉiam, kaj neniu tion atentas.
From morning to evening are beaten down, Without any regarding, for ever they perish.
21 La fadeno de ilia vivo estas distranĉita; Ili mortas, kaj ne en saĝeco.
Hath not their excellency been removed with them? They die, and not in wisdom!
