Ijob 39
1 Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?
“Você sabe a época em que as cabras da montanha dão à luz? Você assiste quando a corça tem um bode expiatório?
2 Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?
Você pode contar os meses que eles cumprem? Ou você sabe a época em que eles dão à luz?
3 Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.
They fazer uma vénia a si mesmos. Eles suportam suas crias. Eles acabam com suas dores de parto.
4 Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.
Seus jovens se tornam fortes. Eles crescem em campo aberto. Eles saem, e não voltam mais.
5 Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?
“Quem libertou o burro selvagem? Ou quem afrouxou os laços do burro veloz,
6 La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;
cuja casa eu fiz o deserto, e a terra salgada sua morada?
7 Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;
Ele despreza o tumulto da cidade, nem ouve os gritos do motorista.
8 La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.
A cordilheira das montanhas é seu pasto. Ele procura cada coisa verde.
9 Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?
“Será que o boi selvagem ficará satisfeito em servi-lo? Ou ele vai ficar junto ao seu comedouro?
10 Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?
Você consegue segurar o boi selvagem no sulco com seu arnês? Ou será que ele vai até os vales depois de você?
11 Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?
Will você confia nele, porque sua força é grande? Ou você vai deixar para ele seu trabalho?
12 Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?
Você confiará nele, que ele trará sua semente para casa, e recolher o grão de sua eira?
13 La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;
“As asas da onda da avestruz orgulhosamente, mas serão elas as penas e a plumagem do amor?
14 Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;
Pois ela deixa seus ovos na terra, aquece-os na poeira,
15 Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.
e esquece que o pé pode esmagá-los, ou que o animal selvagem possa espezinhá-los.
16 Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;
Ela lida duramente com seus jovens, como se eles não fossem dela. Embora seu trabalho seja em vão, ela está sem medo,
17 Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.
porque Deus a privou de sabedoria, nem transmitiu a sua compreensão.
18 Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.
Quando ela se levanta no alto, ela despreza o cavalo e seu cavaleiro.
19 Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?
“Você já deu o cavalo? Você já revestiu o pescoço dele com uma crina que treme?
20 Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.
Have você o fez saltar como um gafanhoto? A glória de seu cheiro é impressionante.
21 Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;
Ele pata no vale e se regozija com sua força. Ele sai ao encontro dos homens armados.
22 Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.
Ele zomba do medo, e não se desespera, nem ele volta atrás com a espada.
23 Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.
A aljava chocalha contra ele, a lança cintilante e o dardo de arremesso.
24 Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.
Ele come o chão com ferocidade e fúria, nem ele fica parado ao som da trombeta.
25 Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.
As muitas vezes, quando o trompete soa, 'Aha! Ele sente o cheiro da batalha ao longe, o trovão dos capitães, e os gritos.
26 Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?
“É por sua sabedoria que o falcão sobe em flecha, e estica suas asas em direção ao sul?
27 Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?
É sob seu comando que a águia se monta, e faz seu ninho nas alturas?
28 Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.
No penhasco, ele mora e faz sua casa, na ponta do penhasco e do baluarte.
29 De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.
A partir daí ele espia a presa. Seus olhos o vêem de longe.
30 Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.
Seus jovens também sugam sangue. Onde estão os mortos, lá está ele”.
