Ijob 39
1 Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?
Sabes tu o tempo em que as cabras montezes parem? ou consideraste as dores das cervas?
2 Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?
Contarás os meses que cumprem? ou sabes o tempo do seu parto?
3 Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.
Quando se encurvam, produzem seus filhos, e lançam de si as suas dores.
4 Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.
Seus filhos enrijam, crescem com o trigo: saem, e nunca mais tornam a elas.
5 Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?
Quem despediu livre o jumento montez? e quem soltou as prisões ao jumento bravo?
6 La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;
Ao qual dei o ermo por casa, e a terra salgada por suas moradas.
7 Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;
Ri-se do arroido da cidade: não ouve os muitos gritos do exator.
8 La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.
O que descobre nos montes é o seu pasto, e anda buscando tudo que está verde.
9 Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?
Ou, querer-te-á servir o unicórnio? ou ficará na tua cavalariça?
10 Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?
Ou amarrarás o unicórnio com a sua corda no rego? ou estorroará após ti os vales?
11 Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?
Ou confiarás nele, por ser grande a sua força? ou deixarás a seu cargo o teu trabalho?
12 Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?
Ou fiarás dele que te torne o que semeaste e o recolherá na tua eira?
13 La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;
Vem de ti as alegres asas dos pavões, que tem penas de cegonha e da águia?
14 Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;
A qual deixa os seus ovos na terra, e os aquenta no pó.
15 Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.
E se esquece de que algum pé os pise, ou os animais do campo os calquem.
16 Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;
Endurece-se para com seus filhos, como se não fossem seus: debalde é seu trabalho, porquanto está sem temor.
17 Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.
Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
18 Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.
A seu tempo se levanta ao alto: ri-se do cavalo, e do que vai montado nele.
19 Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?
Ou darás tu força ao cavalo? ou vestirás o seu pescoço com trovão?
20 Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.
Ou espanta-lo-ás, como ao gafanhoto? terrível é o fogoso respirar das suas ventas.
21 Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;
Escarva a terra, e folga na sua força, e sai ao encontro dos armados.
22 Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.
Ri-se do temor, e não se espanta, e não torna atráz por causa da espada.
23 Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.
Contra ele rangem a aljava, o ferro flamante da lança e do dardo.
24 Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.
Sacudindo-se, e removendo-se, escarva a terra, e não faz caso do som da buzina.
25 Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.
Na fúria do som das buzinas diz: Eia! e de longe cheira a guerra, e o trovão dos príncipes, e o alarido.
26 Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?
Ou vôa o gavião pela tua inteligência, e estende as suas asas para o sul?
27 Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?
Ou se remonta a águia ao teu mandado, e põe no alto o seu ninho?
28 Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.
Nas penhas mora e habita: no cume das penhas, e nos lugares seguros.
29 De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.
Desde ali descobre a preza: seus olhos a avistam desde longe.
30 Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.
E seus filhos chupam o sangue, e onde há mortos ai está.
