Ijob 39

1 Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

Weißt du die Zeit, da die Felsgemsen werfen? Beobachtest du der Hirschkühe Kreißen?

2 Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

Zählst du die Monde, die sie trächtig gehen, und weißt du die Zeit, wann sie gebären?

3 Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

Sie kauern nieder, lassen ihre Jungen durchbrechen, werden rasch ihrer Wehen ledig.

4 Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

Ihre Jungen erstarken, wachsen auf im Freien, laufen fort und kehren nicht wieder zurück.

5 Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

Wer hat den Wildesel frei gelassen und wer des Wildfangs Bande gelöst,

6 La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

dem ich die Wüste zur Behausung gab und die Salzsteppe zur Wohnung?

7 Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

Er lacht des Getöses der Stadt; das Lärmen des Treibers hört er nicht.

8 La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

Was er auf den Bergen erspäht, ist seine Weide, und allem Grünen spürt er nach.

9 Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

Wird dir der Wildochs willig dienen oder wird er an deiner Krippe übernachten?

10 Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Vermagst du den Wildochsen mit dem Leitseil an die Furche zu fesseln oder wird er dir folgend die Thalgründe ackern?

11 Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

Verlässest du dich auf ihn, weil seine Kraft so groß, und überlässest du ihm deinen Ernteertrag?

12 Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Traust du ihm zu, daß er deine Saat einbringe und auf deine Tenne sammle?

13 La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

Der Straußenhenne Fittich schlägt lustig; ist's fromme Schwinge und Feder?

14 Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

Nein! sie überläßt der Erde ihre Eier und brütet sie am Boden aus

15 Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

und vergißt, daß ein Fuß sie zerdrücken und das Wild der Steppe sie zertreten kann.

16 Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

Sie ist hart gegen ihre Jungen, als gehörten sie ihr nicht; ob umsonst ihre Mühe, das ängstigt sie nicht.

17 Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

Denn Gott hat ihr Klugheit versagt und keinen Anteil an Verstand gegeben.

18 Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

Zur Zeit, da sie sich emporpeitscht, verlacht sie das Roß und seinen Reiter.

19 Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

Giebst du dem Rosse Heldenkraft? Bekleidest du seinen Hals mit flatternder Mähne?

20 Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

Machst du es springen wie die Heuschrecke? Sein prächtiges Schnauben, wie furchtbar!

21 Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

Es scharrt im Thalgrund und freut sich der Kraft, zieht aus entgegen dem Harnisch.

22 Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

Es lacht der Furcht und erschrickt nicht und macht nicht kehrt vor dem Schwert.

23 Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

Auf ihm klirrt der Köcher, der blitzende Speer und die Lanze,

24 Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

Mit Toben und Ungestüm schlürft es den Boden und hält nicht Stand, wenn die Trompete tönt.

25 Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

So oft die Trompete tönt, ruft es: Hui! und wittert den Streit von ferne, der Anführer donnernden Ruf und das Schlachtgeschrei.

26 Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Hebt der Habicht kraft deiner Einsicht die Schwingen, breitet seine Fittiche aus nach Süden hin?

27 Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Oder fliegt auf dein Geheiß der Adler so hoch und baut sein Nest in der Höhe?

28 Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

Auf dem Felsen wohnt und horstet er, auf des Felsen Zacke und Hochwacht.

29 De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

Von dort erspäht er den Fraß; in weite Ferne blicken seine Augen.

30 Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

Und seine Jungen schlürfen Blut, und wo Erschlagene sind, da ist er.