Ijob 39

1 Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare paa Hindenes Veer,

2 Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

tæller du mon deres Drægtigheds Maaneder, kender du Tiden, de føder?

3 Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,

4 Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.

5 Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,

6 La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?

7 Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;

8 La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstraa op.

9 Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den staa ved din Krybbe om Natten?

10 Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?

11 Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

Stoler du paa dens store Kræfter; overlader du den din Høst?

12 Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd paa Loen?

13 La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,

14 Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,

15 Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

tænker ej paa, at en Fod kan knuse dem, Vildtet paa Marken træde dem sønder?

16 Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

Haard ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.

17 Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.

18 Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

Naar Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.

19 Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke

20 Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.

21 Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

Den skraber muntert i Dalen, gaar Brynjen væligt i Møde;

22 Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;

23 Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;

24 Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, naar Hornet lyder;

25 Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Raab.

26 Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?

27 Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?

28 Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

Den bygger og bor paa Klipper, paa Klippens Tinde og Borg;

29 De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.

30 Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!