Ijob 38
1 La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
Преставшу же Елиусу от беседы, рече Господь Иову сквозе бурю и облаки:
2 Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
кто сей скрываяй от Мене совет, содержай же глаголы в сердцы, Мене же ли мнится утаити?
3 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
Препояши яко муж чресла твоя: вопрошу же тя, ты же Ми отвещай.
4 Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
Где был еси, егда основах землю? Возвести ми, аще веси разум.
5 Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
Кто положи меры ея, аще веси? Или кто наведый вервь на ню?
6 Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
На чемже столпи ея утверждени суть? Ктоже есть положивый камень краеуголный на ней?
7 Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
Егда (сотворены) быша звезды, восхвалиша Мя гласом велиим вси Ангели Мои.
8 Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
Заградих же море враты, егда изливашеся из чрева матере своея исходящее:
9 Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
положих же ему облак во одеяние, мглою же пових е:
10 Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
и положих ему пределы, обложив затворы и врата:
11 Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
рех же ему: до сего дойдеши и не прейдеши, но в тебе сокрушатся волны твоя.
12 Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
Или при тебе составих свет утренний, денница же весть чин свой,
13 Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
ятися крил земли, оттрясти нечестивыя от нея?
14 Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
Или ты, брение взем, от земли создал еси животно, и глаголиваго сего посадил еси на земли?
15 Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
Отял же ли еси от нечестивых свет, мышцу же гордых сокрушил ли еси?
16 Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
Пришел же ли еси на источники моря, во следах же бездны ходил ли еси?
17 Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
Отверзаются же ли тебе страхом врата смертная, вратницы же адовы видевше тя убояшася ли?
18 Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
Навыкл же ли еси широты поднебесныя? Повеждь убо ми, колика есть?
19 Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
В коей же земли вселяется свет, тме же кое есть место?
20 Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
Аще убо введеши мя в пределы их, аще же ли и веси стези их?
21 Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
Вем убо, яко тогда рожден еси, число же лет твоих много.
22 Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
Пришел же ли еси в сокровища снежная, и сокровища градная видел ли еси?
23 Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
Подлежат же ли тебе в час врагов, в день браней и рати?
24 Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
Откуду же исходит слана, или разсыпается юг на поднебесную?
25 Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
Кто же уготова дождю велию пролияние, и путь молнии и грома,
26 Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
одождити на землю, на нейже несть мужа, пустыню, идеже человека несть в ней,
27 Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
насытити непроходиму и ненаселену, и прозябнути исход злака?
28 Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
Кто есть дождю отец? Кто же есть родивый капли росныя?
29 El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
Из чиего чрева исходит лед? Слану же на небеси кто родил,
30 Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
яже нисходит яко вода текущая? Лице нечестива кто устраши?
31 Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
Разумел же ли еси соуз Плиад, и ограждение Орионово отверзл ли еси?
32 Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
Или отверзеши знамения небесная во время свое? И вечернюю звезду за власы ея привлечеши ли?
33 Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
Веси же ли пременения небесная, или бывающая вкупе под небесем?
34 Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
Призовеши же ли облак гласом? И трепетом воды великия послушает ли тя?
35 Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
Послеши же ли молнии, и пойдут? Рекут же ли ти: что есть?
36 Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
Кто же дал есть женам ткания мудрость, или испещрения хитрость?
37 Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
Кто же изчисляяй облаки премудростию, небо же на землю преклонил,
38 Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
разлияся же яко земля прах, спаях же е, аки каменем, на четыри углы?
39 Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
Уловиши же ли львам ядь, и душы змиев насытиши ли?
40 Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
Убояшася бо на ложах своих и седят в дебрех уловляюще.
41 Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
Кто же врану уготова пищу? Птичищи бо его ко Господу воззваша, облетающе брашна ищуще.
