Ijob 38
1 La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
Depois d'isto o Senhor respondeu a Job d'um redemoinho, e disse:
2 Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?
3 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-hei, e tu me ensina.
4 Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? faze-m'o saber, se tens intelligencia.
5 Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
Quem lhe poz as medidas? se tu o sabes; ou quem estendeu sobre ella o cordel?
6 Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
Sobre que estão fundadas as suas bases? ou quem assentou a sua pedra da esquina,
7 Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
Quando as estrellas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?
8 Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
Ou quem encerrou o mar com portas, quando trasbordou e saiu da madre;
9 Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
Quando eu puz as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por envolvedouro?
10 Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
Quando passei sobre elle o meu decreto, e lhe puz portas e ferrolhos;
11 Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se quebrarão as tuas ondas empolladas?
12 Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
Ou desde os teus dias déste ordem á madrugada? ou mostraste á alva o seu logar;
13 Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
Para que pegasse dos fins da terra, e os impios fossem sacudidos d'ella;
14 Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
E se transformasse como o barro, sob o sello, e se pozessem como vestidos;
15 Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
E dos impios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;
16 Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
Ou entraste tu até ás origens do mar? ou passeaste no mais profundo do abysmo?
17 Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
Ou descobriram-se-te as portas da morte? ou viste as portas da sombra da morte?
18 Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
Ou com o teu entendimento chegaste ás larguras da terra? faze-m'o saber, se sabes tudo isto.
19 Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
Onde está o caminho para onde mora a luz? e, quanto ás trevas, onde está o seu logar;
20 Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?
21 Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
Acaso tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o numero dos teus dias?
22 Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
Ou entraste tu até aos thesouros da neve? e viste os thesouros da saraiva,
23 Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
Que eu retenho até do tempo da angustia, até ao dia da peleja e da guerra?
24 Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?
25 Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relampagos dos trovões;
26 Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
Para chover sobre a terra, onde não ha ninguem, e no deserto, em que não ha gente;
27 Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da herva?
28 Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
A chuva porventura tem pae? ou quem géra as gottas do orvalho,
29 El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
De cujo ventre procede o gelo? e quem gera a geada do céu?
30 Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
Como debaixo de pedra as aguas se escondem: e a superficie do abysmo se coalha.
31 Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
Ou poderás tu ajuntar as delicias das sete estrellas, ou soltar os atilhos do Orion?
32 Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
Ou produzir as constellações a seu tempo? e guiar a Ursa com seus filhos?
33 Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
Sabes tu as ordenanças dos céus? ou podes dispor do dominio d'elles sobre a terra?
34 Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
Ou podes levantar a tua voz até ás nuvens, para que a abundancia das aguas te cubra?
35 Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
Ou enviarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?
36 Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
Quem poz a sabedoria nas entranhas? ou quem deu ao sentido o entendimento?
37 Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
Quem numerará as nuvens pela sabedoria? ou os odres dos céus, quem os abaixará,
38 Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
Quando se funde o pó n'uma massa, e se apegam os torrões uns aos outros?
39 Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
Porventura caçarás tu preza para a leôa? ou fartaras a fome dos filhos dos leões,
40 Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
Quando se agacham nos covis, e estão á espreita nas covas?
41 Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus pintainhos gritam a Deus e andam vagueando, por não terem de comer?
