Ijob 38
1 La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
2 Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
3 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
4 Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
5 Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
6 Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
7 Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
8 Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
9 Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
10 Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
11 Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
12 Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
13 Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
14 Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
15 Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
16 Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
17 Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
18 Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
19 Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
20 Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
21 Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
22 Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
23 Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
24 Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
25 Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
26 Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
27 Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
28 Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
29 El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
30 Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
31 Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
32 Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
33 Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
34 Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
35 Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
36 Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
37 Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
38 Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
39 Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
40 Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
41 Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
