Ijob 38

1 La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Nanoiñe Iobe boak’ an-talio amy zao t’Iehovà ami’ty hoe:

2 Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Ia ze o mampaieñe vere añ’enta’e tsy aman-kilalao?

3 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Midiaña vania hoe ondaty; le hañontaneako, vaho ho toiñe’o.

4 Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Taia v’iheo te ­najadoko o faha’ ty tane toio? Taroño kanao mahilala.

5 Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Ia ty nisafiry o zehe’eo naho fohi’o? he ia ty namavatse taly ama’e?

6 Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Najadoñe ami’ty inoñ’ o faha’eo? ia ka ty nampitsatoke ty vato-lahi’e?

7 Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

Ie hene nitrao-pisaboañe o vasia-maraiñeo vaho fonga nipoñak’ an-drebeke o anan’ Añahareo.

8 Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Ke ia ty nampigabeñe i riakey an-dalam-bey, ie vaho niboloañe boak’an-koviñe ao.

9 Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

Ie nitseneako saroñe an-drahoñe, naho sokotry an-kamoromoroñañe.

10 Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

Ie nafepèko o efe’eo vaho nampijadoñe ty sikada’e naho o lala’eo,

11 Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

Ami’ty hoe: Efets’ etoa ty homba’o, le tsy ilikoarañe; etoañe ty hanjirañe o onja’o mitoabotseo.

12 Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Fa linili’o hao i maraiñey, sikal’am-pifotoran’ andro’o añe, he nampahafohine’o i fanjirik’androy hao i toe’ey,

13 Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

hamihina’e o indran-taneo, hañifihañe ama’e o lo-tserekeo?

14 Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

Ie miova hoe lietse ambanem-boli-pitomboke, miboake hoe volon-tsaroñe ty vinta’e.

15 Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

Fe tanañe amo tsereheñeo ty hazavà’iareo, vaho ampipozaheñe ty sira mizonjoñe.

16 Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Fa niziliha’o hao ty figoangoaña’ i riakey? hera nijelanjelañe an-goledo’ i lalekey?

17 Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Fa nibentareñ’ ama’o hao o lalam-bein-kavilasio? fa niisa’o hao o lalan-talinjom-pihomahañeo?

18 Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Apota’o hao ty fienene’ ty tane toy? abejaño naho hene fohi’o?

19 Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Aia ty lalam-bam-pimoneña’ i hazavàñey? Naho i ieñey, aia ty akiba’e?

20 Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

Hanesea’o mb’am-pifaritsoha’e añe: hitinoña’o o lalam-ban-kiboho’e mb’eo?

21 Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Fohi’o kanao Izay ty nisamahañ’ azo, vaho tsivatse o andro’oo!

22 Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Fa nimoaha’o hao ty fañajañe i fanalay? Nioni’o hao ty famandroñañe o havandrao?

23 Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

I nahajako ho an-tsan-kasotriañey, ho amy andron-kotakotake naho fialiañey?

24 Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Lalañe aia ty ifampirià’ i hazavàñey, ty ifampitsiriaria’ i tiok’atiñanañey an-tane atoy?

25 Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Ia ty nihaly talaha ho a i fisorotombahañey, ndra ty lalan-kombà’ i àmpin-kotrokey?

26 Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

Hahavia’ ty orañe an-tane tsy ama’ondaty, ndra an-diolio pok’ olombeloñe,

27 Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

hahaeneñe i fatram-bey mangoakoakey hitovoaña’ i ahetsey hitiry?

28 Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Manan-drae hao i orañey? Ke ia ty nampiareñe o tsopan-jonoo?

29 El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Boak’ an-kovi’ ia o fanalao? Le i pilitem-panalan-dikerañey, ia ty nisamak’ aze?

30 Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Ie mihagàñe hoe vato ty rano, vaho mijihetse ty tarehe’ i lalekey?

31 Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Lefe’ o feheñe hao o silisili’ i Kimào, ndra ampibalaheñe ty vahots’ i Kesileo?

32 Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Hampiakare’o an-tsà’e hao t’i Mazarote? Ho tehafe’o hao t’i Aiìse rekets’ o ana’eo?

33 Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Fohi’o hao o fañèn-dikerañeo? Ho lefe’o ajadoñe hao ty fifehea’ iareo ty tane toy?

34 Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Mahafipoña-peo mb’an-drahoñe mb’eo v’iheo, hahaliporañ’ azo an-drano bey?

35 Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Mahafañirake hotroke v’iheo, hihiririña’e mb’eo, hanoa’iareo ty hoe: Intoan-jahay?

36 Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Ia ty nampipoke hihitse an-troke ao? Ia ka ty nanolotse hilala añ’ arofo?

37 Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Ia ty mahafañiake o rahoñeo ami’ty hihi’e? ke mahafañiliñe o zonjon-dikerañeo,

38 Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

ie ampibokobokoeñe ty deboke, vaho mifampipiteke o vonga’eo?

39 Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Ho tsatsae’o haneñe hao ty liona? Ho eneñe’o hao ty hatea-hane’ o liona tora’eo,

40 Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

Ie mikoloto an-dakato ao, ie misimotse ami’ty mangongòñe ao?

41 Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?

Ia ty mamahan-tsindroke o koàkeo, ie mikoaik’ aman’Añahare o ana’eo, naho mikariokariok’ avao tsy aman-kaneñe?