Ijob 38
1 La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
Alors Yahweh répondit à Job du sein de la tempête, et dit:
2 Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
Quel est celui qui obscurcit ainsi le plan divin, par des discours sans intelligence?
3 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
Ceins tes reins, comme un homme: je vais t’interroger, et tu m’instruiras.
4 Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
Où étais-tu quand je posais les fondements de la terre? Dis-le, si tu as l’intelligence.
5 Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
Qui en a fixé les dimensions? Le sais-tu? Qui a tendu sur elle cordeau?
6 Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
Sur quoi ses bases reposent-elles, ou qui en a posé la pierre angulaire,
7 Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
quand les astres du matin chantaient en chœur, et que tous les fils de Dieu poussaient des cris d’allégresse?
8 Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
Qui a fermé la mer avec des portes, lorsqu’elle sortit impétueuse du sein maternel;
9 Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
quand je lui donnai les nuages pour vêtements, et pour langes d’épais brouillards;
10 Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
quand je lui imposai ma loi, que je lui mis des portes et des verrous,
11 Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
et que je lui dis: « Tu viendras jusqu’ici, non au delà; ici s’arrêtera l’orgueil de tes flots »?
12 Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
As-tu, depuis que tu existes, commandé au matin? As-tu indiqué sa place à l’aurore,
13 Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
pour qu’elle saisisse les extrémités de la terre et qu’elle en secoue les méchants;
14 Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
pour que la terre prenne forme, comme l’argile sous le cachet, et qu’elle se montre parée comme d’un vêtement;
15 Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
pour que les malfaiteurs soient privés de leur lumière, et que le bras levé pour le crime soit brisé?
16 Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
Es-tu descendu jusqu’aux sources de la mer, t’es-tu promené dans les profondeurs de l’abîme?
17 Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
Les portes de la mort se sont-elles ouvertes devant toi, as-tu vu les portes du sombre séjour?
18 Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
As-tu embrassé l’étendue de la terre? Parle, si tu sais toutes ces choses.
19 Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
Où est le chemin qui conduit au séjour de la lumière, et où se trouve la demeure des ténèbres?
20 Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
Tu pourrais les saisir en leur domaine, tu connais les sentiers de leur séjour!...
21 Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
Tu le sais sans doute, puisque tu étais né avant elles; le nombre de tes jours est si grand!...
22 Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
Es-tu entré dans les trésors de la neige? As-tu vu les réservoirs de la grêle,
23 Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
que je tiens prêts pour le temps de la détresse, pour les jours de la guerre et du combat?
24 Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
Par quelle voie la lumière se divise-t-elle, et le vent d’orient se répand-il sur la terre?
25 Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
Qui a ouvert des canaux aux ondées, et tracé une route aux feux du tonnerre,
26 Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
afin que la pluie tombe sur une terre inhabitée, sur le désert où il n’y a pas d’hommes;
27 Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
pour qu’elle arrose la plaine vaste et vide, et y fasse germer l’herbe verte!
28 Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
La pluie a-t-elle un père? Qui engendre les gouttes de la rosée?
29 El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
De quel sein sort la glace? Et le givre du ciel, qui l’enfante,
30 Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
pour que les eaux durcissent comme la pierre, et que la surface de l’abîme se solidifie?
31 Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
Est-ce toi qui serres les liens des Pléiades, ou pourrais-tu relâcher les chaînes d’Orion?
32 Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
Est-ce toi qui fais lever les constellations en leur temps, qui conduis l’Ourse avec ses petits?
33 Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
Connais-tu les lois du ciel, règles-tu ses influences sur la terre?
34 Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
Elèves-tu ta voix jusque dans les nues, pour que des torrents d’eau tombent sur toi?
35 Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
Est-ce toi qui lâches les éclairs pour qu’ils partent, et te disent-ils: « Nous voici! »
36 Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
Qui a mis la sagesse dans les nuées, ou qui a donné l’intelligence aux météores?
37 Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
Qui peut exactement compter les nuées, incliner les urnes du ciel,
38 Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
pour que la poussière se forme en masse solide et que les glèbes adhèrent ensemble?
39 Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
Est-ce toi qui chasses pour la lionne sa proie, qui rassasies la faim des lionceaux,
40 Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
quand ils sont couchés dans leur tanière, qu’ils se tiennent en embuscade dans le taillis?
41 Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
Qui prépare au corbeau sa pâture, quand ses petits crient vers Dieu, qu’ils errent çà et là, sans nourriture?
