Ijob 37
1 Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.
A esto me tiembla el corazón; se mueve fuera de su lugar.
2 Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.
Escucha el ruido de su voz; al sonido hueco que sale de su boca.
3 Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.
Él lo envía a través de todo el cielo, y su trueno llama hasta los confines de la tierra.
4 Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.
Después de esto suena una voz que truena la palabra de su poder; no retiene sus truenos; de su boca suena la voz.
5 Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.
Él hace maravillas, más de lo que se puede comprender; grandes cosas de las cuales no tenemos conocimiento;
6 Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.
Porque dice a la nieve: Moja la tierra; Y a la tormenta de lluvia, baja.
7 Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.
Él pone fin a la obra de cada hombre, para que todos puedan ver su obra.
8 La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.
Entonces las bestias se meten en sus agujeros, y descansan.
9 El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.
Del sur sale el viento de tormenta y el frío del norte.
10 De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.
Por el aliento de Dios se hace hielo, y las anchas aguas se congelan.
11 La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.
La nube espesa está cargada con una llama de trueno, y la nube emite su luz;
12 Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:
Y va por este camino, dando la vuelta, girándose por su guía, para hacer lo que él ordene que se haga, en la superficie del mundo, la tierra de los hombres,
13 Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.
Por corrección, o por su tierra, o por misericordia, las hará venir.
14 Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.
Escucha esto, oh Job, y guarda silencio en tu lugar; y toma nota de las maravillas hechas por Dios.
15 Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?
¿Tienes conocimiento del orden de Dios de sus obras, cómo hace que se vea la luz de su nube?
16 Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?
¿Tienes conocimiento como flotan las nubes, las maravillas de aquel que es perfecto en sabiduría?
17 Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?
Tú, cuya ropa es cálida, cuando la tierra está tranquila debido al viento del sur,
18 Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?
¿Harás, con él, los cielos suaves y fuertes como un espejo pulido?
19 Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.
Dejame claro lo que debemos decirle; No podemos poner nuestra causa ante él, debido a la oscuridad.
20 Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.
¿Cómo puede él conocer mi deseo de hablar con él? ¿O algún hombre dijo alguna vez: ¿Puede la destrucción venir a mí?
21 Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.
Y ahora no se ve la luz, porque es oscura a causa de las nubes; Pero viene un viento que las aleja.
22 De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.
Una luz brillante sale del norte; La gloria de Dios es grandemente temible.
23 La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.
No alcanzaremos al Todopoderoso; su fuerza y su juicio son grandes; Él está lleno de justicia, no haciendo nada malo.
24 Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.
Por esta causa los hombres van por temor a él; no tiene respeto por los sabios de corazón.
