Ijob 37

1 Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.

Badai membuat hatiku gentar dan jantungku berdebar-debar.

2 Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.

Dengarlah suara Allah, hai kamu semua; dengarlah guruh yang keluar dari mulut-Nya.

3 Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.

Ke seluruh langit, dilepaskannya kilat-Nya; dikirim-Nya petir-Nya ke ujung-ujung dunia.

4 Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.

Kemudian, terdengar suara-Nya menderu, bunyi megah guntur dan guruh; dan di tengah suara yang menggelegar, petir berkilat sambar-menyambar.

5 Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.

Karena perintah Allah, maka mujizat terjadi, hal-hal ajaib yang tak dapat kita fahami.

6 Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.

Salju jatuh ke bumi atas perintah-Nya; hujan lebat turun atas suruhan-Nya.

7 Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.

Dihentikan-Nya pekerjaan manusia, supaya mereka tahu bahwa Ia sedang bekerja.

8 La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.

Juga binatang liar masuk ke dalam lubang dan gua, dan berlindung di dalam sarangnya.

9 El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.

Dari selatan keluar angin taufan dan dari utara hawa dingin yang mencekam.

10 De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.

Napas Allah membekukan permukaan air yang luas, mengubahnya menjadi es yang keras.

11 La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.

Mega dimuati-Nya dengan air, dan awan bercahaya diterangi petir.

12 Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:

Awan-awan melayang ke seluruh dunia, atas perintah Allah mereka bergerak ke mana-mana.

13 Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.

Allah memberi hujan untuk membasahi tanah, atau juga untuk menghukum umat manusia; mungkin pula untuk memperlihatkan kepada mereka, betapa besar kasih-Nya yang tetap untuk selamanya.

14 Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.

Diamlah sebentar, hai Ayub, dan dengarkanlah; perhatikanlah keajaiban-keajaiban Allah.

15 Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?

Tahukah engkau bagaimana Allah memberi aba-aba, sehingga kilat memancar dari awan dan mega?

16 Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?

Tahukah engkau bagaimana awan-awan melayang hasil keahlian Allah yang mengagumkan?

17 Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?

Tidak, engkau hanya dapat mengeluh kepanasan apabila bumi dilanda oleh angin selatan.

18 Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?

Dapatkah engkau seperti Allah membentangkan cakrawala dan mengeraskannya seperti logam tuangan atau kaca?

19 Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.

Ajarlah kami apa yang harus kami katakan kepada Allah; tak ada yang dapat kami jelaskan, pikiran kami hampa.

20 Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.

Tak mau aku memohon bicara kepada Allah jangan-jangan Ia mendapat alasan membuat aku celaka.

21 Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.

Kini cahaya langit sangat terang sehingga menyilaukan mata; angin membersihkan cuaca dengan hembusannya.

22 De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.

Sinar keemasan muncul di utara, dan kemuliaan Allah mengagumkan hati kita.

23 La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.

Sungguh besar kuasa Allah kita; tak sanggup kita menghampiri-Nya, Ia jujur dan adil senantiasa; tak pernah Ia menindas manusia.

24 Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.

Itulah sebabnya Ia patut dihormati oleh siapa saja, dan orang yang mengaku arif, tak dihiraukan-Nya."